Bie ons op 't durp
De acteur Louis de Vries,
die tijdens de Middel -
burgsche kermis aldaar
„Uust 's even," zee moei Jane, die de waste stieng te doen,
wan je mó begriepe, da 'k z' evroge k, of ze nie een 'alven dag
kus komme werke, wan de vrouwe is ziek.
't Is wee 't ouwe kwaeltje, steken in d'r zieje en rimmetie-
kerig'eid, en dat in de zeumer, je zou toch zegge, ee
Noe is 't mien gewente, om dan de boel zó'n bitje ree t'ou-
wen, mae vandaege a 'k 't ongeluk om een paar schaelen op de
vloer te laete vallen, en toen k je 't dan is even. En toen zee ze
„gae mae nae moei Jane, die is 't beter vertrouwd."
Mae moei Jane was nie erg te spreken, zoi j'i g'oord eit, wan
ze zee „uust 's even," en toen zee ze „Pier," zee ze, „jie bin
toch ók een vint van niks. En 'k gin tied ók, wan Klaos mó
gaen kermis' ouwe, en noe mó 'k negen over'emden voe z'n
strieke, wan daer is 't 'n drie keeren op 'n dag deur'ezweete."
Afijn, ze kus toch wè komme, en dat wil nog a wa zegge, wan
mie de kermisse wor 't 'r ier glad nie 'ewerkt. Nee oor, dae bin
de menschen nie voe te vinden. Noe sting d'r dit jaer nie zóvee,
mae alia, 't is dan toch altied danse bie Vertol en zó. Ik zegge
tegen moei Jane „Mensch, lae jie Klaos mae zweette, en kom
bie ons de boel an kant doe, dan gaen m'n saeme nae de kermis
en dan zumme'n op z'n ouwerwes de boerekarree nog is danse."
Nou, toen k je d'r oogjes is motte zie. Ze vaegde d'r 'anden an
d'r 'eupen en ze gien trek mee.
Afijn, 'k de boel nog nooit zó gauw an kant 'ezie
En wulder d'r op af, 's aeves, en in 't café zatte een 'eele reeke
jonge meiden mie kwaeje 'ezichten, wan den domenie was mie
al de joenge joengers voe twee daegen op stap 'egae, nae Wal
cheren, en noe azze gin vriejers. Afijn, mae dae liepe nog zowat
van die kaerels uut die 'uusjes rond, je weet wè, en die d'r toen
mee 'edanse, en moei Jane en ik den boerekarree 'edanse, en
voe de vrouwe 'k een 'erookte pellik mee'enome, en toen was
de rimmetiek ineens over. En je weet tóch mae nie, wae zó'n
kermis goed voe is, alleenig bin 'k nog wat stief in m'n beenen,
mae di kan ók 't weer wè weze, k t'r veranderieng in de lucht
zit; Jane d'r teeën stakke ók k zó, afijn, dik bin van die diengen I
Mie dat al is 't wee verbie voe een jaer, en noe mó m'n wee an
aere diengen dienke. Toen de vrouwe beterder was, en ze wee
kus loape, bin m'n een dagje nae Middelburg 'ewist, wan ze
wou een nieuw servies koape, voe die schaelen die 'k 'ebroke k,
da begriep je.
M' d'r een 'ekocht ók, mie rooje blommen d'r op, en toen
bin m'n in „De Landbouw" gae zitte, en dae was 't noe is effen
vol, afijn, dk's gewoon verschrikkelijk Zó 'n vint mó wè geld
as waeter verdiene, en noe mó je begriepe, da ze m'n vlee weke
uut Renesse 'éschreven dazze dae een groat 'otel gae beginne,
en of ik dae nie an mee wou doe. En noe 'k d& zó 's 'ezie voel
ik t'r vee voe, di 's waer. Wan die vremde bin nog zó kwaed
nie, a ze goed betaele.
Afijn, ik klesse mae wee raek, en de lampe is nae uut 'ebrand
en de peterolie is op, en noe zk 'k t'r dan mae wee mee stoppe.
Allee, tot kommende weke
PIER VAN 'T HOF.
Te Terneuzen weed de brigade-commandant Donkers gedecoreerd wegens 30-jarigen dienst.
No. 11 VRIJDAG 12 AUGUSTUS 1932
7 e St.-Jansteen brandden de vorige week 3 woningen af. Met
assistentie van de Hulster brandweer werd de brand gebluscht.
De muren bleven gedeeltelijk staanFoto van de ruïne.
De oude molen De Brak te Sluis zal vermoedelijk worden
afgebroken, was voor de gemeente Sluis een groot verlies
zou moeten worden genoemddaar de molen vooral in het
seizoen van vreemdelingenbezoek zeer de aandacht trekt.
optrad in den Schouwburg
aan 't Molenwater, werd bij die gelegenheid gehul
digd wegens zijn onlangs gevierde 30-jarig tooneel-
jubileum. Dr. Smeding, hoofdredacteur en directeur
van de Middelburgsche Courant, biedt een krans aan.
De handboogmaatschappij Ons Vermaak"
te Axel heeft haar 35-jarig bestaan ge
vierd. Twee der oprichters, de heeren
P. Koole en A. de Belairewerden bij
de gehouden feest schieting gehuldigd.
