I
file**#**
Bie ons op t durp
No. 12
VRIJDAG 19 AUGUSTUS 1932
377
Vanmerrege is bie Pier Kewerve, je weet wè, die dae tenden
den Wurfelwigt weunt, een verreke in de kelder 'emieterd. Je
toch zegge: 'oe kan 't 'et, mae da kwam noe zó, dat dae
luuk buten is, mie kippegaes d'rover, en dat verreke. 't woog
drie' onderdvuuftig pond, soenkelde dae netuurlijk glad deur'
Eest morke ze d'r niks van, mae een stuitje laeter 'oorde
Pier leven en 'um gong is kieke, en jewel, 't verreke i 'eel de
karn leeg 'evrete, en alles lag deur mekaere, en al de butter
op de keien, afijn, 't was een rinnewatie
Noe was 't ergste, d^ Pier z'n wuuf boven de kelder zieke
lag, en noe kon 't 'n nie laete doodschiete, en 'um kus t'
uutkriege ok, mae toen kwam de
slaeppoeier geve, en toen viel 't verreke
tedrog
Ja, j
'ebeurd
zegge: Pier die maek t'
je kunt gerus op 't 'eele durp navraege
Mo j anders toch mae treffe,
leit ok. Afijn, dè bin van die diengen, dae
Gistere bin 'k wee is nae de mart 'ewist, 't
stuitje geleje, mae 't was zukken mooien
'anden, en 'k doch: Kwa, me gaen is kieke. Ja,
eigelijk nie zó zegge, mae 'k a d'r m'n reden
Kees Kemielje, die z'n zeune op een bank
dam, die jongen 'eit var 'eschopt in de waereld,
vroeger nie leere, mae dae kè je ok a
die schoolmeesters dazze alles wete, noe. Kees, die 'ad
brief g'ad, en z'n zeun schreef 'k Mó je meedeele, asdat de
toestand verbetert, en da een paer van die dienksjes andeelen
('k magge netuurlijk de naem nie vernoeme) d'r zó goed
stae, en da je d'r sebiet een paer mó koape
Afijn, dat 'k noe a is meer 'edae, en 'k mó je zegge, 'k bin
altied goed mee 'ewiest, dus noe wou ik is nae de bank
te spreke. Afijn, den direkteur zee ok, da 'k 'et best
toen 'k er dan ok
vrouwe mag 't nie wete, begriep je,
geld toch
Toen 'k nog tied
kieke, je weet
teegswoordig in stee,
Bleken zó mae een klein 'uusje te
wat 'ei je noe toch in je 'n 'oot g'aele
j'a noe toch onder de stad zó'-
nog zieke
k a niks
da kan 'k
ok. Wan
Amster
toch kus t
dienke
paer ekocht,
die zeit altied da
bie Noome Kees gae
'ad,
d'r nog nie 'ewist
ik zegge
zó'n kot te krupen,
gedoetje, en toen begus
Kees, 'k
luustere
ekrege, en dae bin 'k de
vandeur 'egae. Mae mien kriege
Kermisafbraak te Middelburg
te schreeuwen,
altied wè 'crope
t Schilden nie vee of z'
voe, en zó bin 'k
ze d'r nooit in, di's vast
wat te doen
het ophalen van de leege
fleschjes na de kermishet
geen niet op crisis wees
Wullem Pape. Die
stik land 'ekocht, en dae gaet t'n een bokkiengrookeriej
op beginne, en je begriep noe zó wè, dazze in 't durp zegge, da
t'n glad van z'n verstand of is. Mae 't schien wè, dat t
vremde kaerels achter zitte, en ik zwiege
Mae da kom noe allegaer, omda z'n zeune loapt
uut stad, een misje mie nogü vee centen, en daer
kwaed
Is ok nie gauw goed 'ier op 't durp,
stad wè gelieke weze
Afijn, mae 't is a lank a wee genogt en dan
Ik zegge anders mae i je 't noe nie 'eit, wanneer mó je
t Is goed voe de minschen en 't is goed voe 't land,
anbelangt, kan 't d'eele maend zó bluve
't Is anders wee bar mie 't waeter, z'aele 't a wee uut de kerke
bak voe een paer cent den immer, en me moste toch de
leidienge mae 'enome Afijn, dae bin 'k altied een voorstande
eele durp
bie julder
Noe, de groetenisse
tot kommende weekc,
PIER VAN 'T HOF
De Kunstkring het Zuiden" te Vlissingen organiseerde
in het badpaviljoen zijn 2e schilderijententoonstelling
in dit seizoen met werken van mevr. Hendrikx en van
mevr. Evers-Keg, Linoleumsnede van mevr. Evers-Keq.
a thofvuh
Hoe Sluis de vreem
delingen wacht. Een
heele straat vol stoe
len en tafels noodigt
de toch nog altijd
vele vreemde bezoe
kers te Sluis
een zitje
en een tafeltje
vol souvenirs vindt
men haast bij iedere
woning met de daar
bij handwerkende
rköopster
