FEEST IN IJZENDIJKE
m
Bie ons op 't durp
408
De heer P. van Laere, voorzitter van Geduld Overwint" werd
gehuldigd wegens zijn 55-jarig lidmaatschap en na de officieele ont
vangst ten Raadhuize te midden van de bloem der IJzendijksche
schoonen in de bloemetjes gezet.
Zwaar geschut
Foto van het mu
ziekgezelschap
Geduld Over
wint" te IJzendij-
ke. dat op Zondag
21 Augustus zijn
95-jarig bestaan
vierde.
]T\e plaatselijke muziekvereeniging „Geduld Overwint" te IJzendijke, die al dikwijls
tijdens de vele moeilijkheden van haar bestaan door geduld werkelijk overwon,
heeft thans op Zondag 21 Aug. haar 95-jarig bestaan luisterrijk gevierd met een
festival, waaraan 14 muziekgezelschappen uit de omgeving deelnamen. Tegelijkertijd
heeft de tegenwoordige voorzitter het 55-jarig onafgebroken lidmaatschap gevierd en
werd het feit gememoreerd, dat hij vanaf z'n elfde jaar het wel en wee van de ver
eeniging heeft meegemaakt.
Blinde Piete weun zó mae in een klein 'uusje tenden 't durp.
Z'ei nog een nichje, en die weun bie d'r in, en die kwam noe
bie m'n, je mó begriepe dat 't nog zoovee as in de fermielje is,
en ze vroog of ik is bie Piete wou komme. Noe mó je begriepe,
dè'k t'r altied eens in de weeke komme, en 'k was t'r pas 'ewist,
dus ik zee wat is t'r an 't 'andje en 'eur zee ja dat weet ik
nie, 'oor, mae kom noe mae 's mee, en ikke mee.
Blinde Piete zat in d'r stoel bie 't raem, en toen 'k binnen
kwam zee ze zó, Pier, wan da voel ze wien a dat is, en ik zegge
dag nichte. En 'eur zee Pier, 'k mó joe is wè vrage. Ik zeg^e
da kan beure, en toen zee 'eur Pier, zee ze, ik bin ik een
oud minsch, en 'k nie vee an m'n leven g' ad, da kan je begriepe,
mie m'n blindig'eid. En noe lees Janna elke weeke die diengen
van je veur uut Ons Zeeland, en daer 'k m'n spikkel wè in 'oor,
'k zk d'r niks van zegge, mae weet je wa 'k noe vinde Je most
is een serjeus stikje schrieve over de netuur en zó en nie altied
over de menschen van 't durp. Wan weet je, Pier, de menschen
dè 's mae tiedelijk'eid, mae de natuur, dè's eeuwig'eid, weet je.
En den domenee zee 't ok a van de weeke, Pier, zee 't 'n, 'k wou
da t'r zó meer waere, maer 'um zie de dienge wes te luchte, nie
dk t'n ze nie diepe ziet, mae ik bedoele, dk t'n 't altied over de
menschen 'eit.
Ja, menschen, ik krauwde mae's op m'n kop, en toen zee ik
ja mae nichte, wè wil je dan eigelijk
En noe, zee 'eur, je mó zó mae is een stikje schrieve dat a nie
'ebeurd is, zo maer uut je kop of zó.
En ik krauwde nog mae 's op mijn kop, en ik zee 't za ge-
prombeerd worre, en ikke wig.
En noe zit ik in 't tuun'uusje, mae 't wil nie komme. De
vrouwe staet an de deure pellik te kaopen, en ze schreeuw zoo
'ard en ik kan ik m'n 'essens d'r niet bie 'ouwe. En zó mó Piete
mae wachte tot kommende weeke en julder ok.
Moeie Jane is een bitje kwaed op m'n da 'k 'et verteld a van
die over'emden, mae ja, dè bin van die diengen, dae kan ik niks
an doe, dè gae noe eenmael zó, en wè'k zó 'oore an de wigt, da
schrieve ik op. En bi je noe glad van je verstand of, dae mó je
nie kwaed om worre, 't is toch mae flauwe kul. Ja, en noe za 'k
je nog is wat van d'r vertelle, toen ze is zieke was, toen wier ze
bang dazze zou sturreve, en toen zee ze tegen Jaap, d'r vint
Jaep, zee ze, 'k dood gae, dan verbrand je al m'n mussen, en
m'n geld gae mee in de kiste,wan dae za gin ander mie pronke.
Da bin toch diengen, ee
Vandaege bin 'k nae de kermis in Goes 'ewist, en 't was t'r
zat drukke en d'r stieng nog k vee ok. Noe 'k vlee jaer een wuuf
i kiek, t
'k bie zó'n kraempje kwam, stieng
im riep Kom kieke, menschen, nae
Ik sloog 'um is op z'n schoeren, en
er 'ezie Stieng jie vlee jaer nie mie
i toen vroog ik
zonder kop
dezelfde vint d'r i
de neger mie paerde'o*
ik zegge E'k joe nie i
dat zelfde kraempje
Ie zee dè kan wè
wuuf van j' 'ebleve, zonder kop Um zee
voe een neger mie paerde'oeven.
Ik riep Je mos j'n eige schaeme, wien verruult t'r noe z'n
wuuf Mae toen begust 'um mae te lachen, en noe dienk ik zó
bie m'n eige, dat dat wuuf een neger is 'eworre, o mae l
Toen 'k vrom was, bin 'k dan nog is even deur een wesp
'estoke in m'n 'and, die t'r glad dikke van is. D'r bin nog nooit
zóvee wespen 'ewist as van 't jaer, en voe één dieng is 't goed,
wan de vrouwe is t'r zó krimmenelest benauwd van, en k t'r
noe een ankomt, dan roep ze, Pier Pier, daer 'ei je d'r wee een,
en dan ik t'r achter mie de vaetdoek. Noe m'n k twi nisten
'evonden, en die m'n uut'brand, mae 't 'elp gin spetter. Afijn,
't 'eele durp laop mie bladders van die beesten, 't is toch zukken
vernienigen goed.
En varder is t'r ok k gin nieuws, alleenig da de blikscxn in
een paele 'esloge is, net achter de schure. Mae noe is 't wee 't
zelfde weertje, maer ik 't nie erg op die wermte, je wor 't 'r
mae duzig van. Alle, kommende weeke zk 'k voe Piete is een ver-
'aeltje vertelle, dè ka je gloave. A m'n 't dan mae nie zó 'eet
Daer 'ei je wee een wespe, in de keuken, de vrouwe gee toch
zukke schreeuwen en 'k zk is gauw gae kieke.
Tot kommende weeke.
PIER VAN 'T HOF.
Het aan het jubileum verbonden festival
werd ingezet met een optocht door het stadie
Dejubileerende vereeniging met bestuur voorop
Het feestcomité, dat alles in goede banen hield
Overzicht van den langen stoet
