VRIJDAG 30 SEPTEMBER
1932
Dan zijn er kerkjes, waar men het in het inte
rieur moet zoeken, zooals dat te Aagtekerke. Daar
viHdt men een'klok, in 1634 gegoten door Michael
Burgerhuys, tinnen bekers en schotels, een eiken
houten preekstoel met boogpaneelen en een graf
monument van Hendrick Thibault en Isabella
Porrenaer, dat uit de 17e eeuw stamt.
Veel meer konden wij over deze plattelands
kerkjes niet vinden. Kleinere dorpen hebben zelfs
geen kerk, die op eenigen ouderdom kan bogen.
Maar mogen de bestaande klein zijn, en nederig
weggedoken in het dorpsche groen, het neemt niet
weg, dat ze beantwoorden aan hun doel, en passen
in de landelijke omgeving.
Zij zijn het middelpunt, waaromheen zich alles
groepeert. Zij nemen ook in het hart van den dor
peling een allesoverheer-
schende plaats in.
Het kerkgaan geeft
aan het dorpsleven fleur.
Zwaar vallen en bonzen in
den vroegen ochtend de
klokkeklanken over het
vredige dorp, tot ver in
den. omtrek hoorbaar.
Plechtig en statig, en even
plechtig en statig komen
uit de lage deuren de
kerkgangers in hun beste
kleeren, het kerkboek
onder den arm en wan
delen groepsgewijze, inge-
De traditioneele leeuwtjes bij de hekposten van het kerk
plein treft men zoowel te Aagtekerke als te Serooskerke.
De toren van Oostkapelle, die het landschap
van Walcheren in wijden omtrek beheerscht.
Vooral in Zoutelande levert het kerkje temidden der
kleine huisjes een aardig
beeld, wanneer men het
vandehoogeduinen afziet.
Het grafmonu
ment van Hendrick
Thibault en Isabella
Porrenaer in 't kerkje te Aagtekerke
togen pratend naar de kerk.
Hier en daar is er wat leven van de jeugd, die
zich maar noode aanpast aan de sfeer der ouderen,
maar ook dat verstomt, als de dienst begint.
Een wijle is het stil tot het zingen aanvangt,
en gezangen, welke reeds een eeuwenlang leven
achter zich hebben, klinken galmend op tot buiten
het dorp hoorbaar. En op het dorp zelf is het stil
geworden.
Als de kerk uitgaat, is het wat rumoeriger, men
gaat nu groepsgewijze hier of daar om de koffie,
ook dat is gewoonte geworden. En niet alleen de
koffie trekt de dag zou immers niet goed zijn,
wanneer men niet kon napraten over de preek en
over degenen, die er wel en niet waren? Dit kleine
genoegen is voor een ieder weggelegd, en men zou
ook dat niet kunnen missen.
Zoo is de kerkgang voor het dorp een gebeurte
nis, die ieders belangstelling heeft, en die de sleur
van de werkdagen passend onderbreekt.
