Zeven<i
izend meter stijgen
m tespringen
612 VRIJDAG 14 OCTOBER 1932 No. 20
de hulde niet kunnen onthouden,
haar een moedige jonge dame te
noemen.
Den 20sten September j.l. steeg
zij in een Junker-watervliegtuig,
voorzien van 'n 500 P.K. Hornet-
motor, op. Startplaats was de
vlieghaven Holtenau, nabij Kiel.
Behalve Lola Schröter behoorden
tot de bemanning van het vlieg
tuig de piloot Hubrich, de mon
teur Trebs, en de reeds genoemde
fotograaf.
Er stond een sterke wind, die
de wolken snel uiteendreef, zoo
dat des morgens om half elf de
De parachutiste neemt
'n laatsten zuurstof-,.slok."
Klaar om te springen.
Records verbeteren het is, en was altijd,
de eerzucht van ontelbaren. Velen droom
den ervan, aan enkelen gelukte het slechts.
En het is of de een den ander aansteekt,
besmet niet alleen op sportgebied. Men kan
een oceaanvlucht, een tocht om de aarde per
vliegtuig toch moeilijk een sportieve prestatie
noemen. Daarvoor is het noodzakelijke ontspan
ningselement, dat wij bij goede sportbeoefening
toch altijd aanwezig moeten achten, te veel naar
den achtergrond gedrongen. Er zijn ook sensatie-
records, waarbij met een of meerdere levens op
vaak onverantwoordelijke wijze wordt gespeeld.
Denkt u slechts aan meneer Hutchinson, die zijn
gezin op zulk een sportieve wijze haast den dood
in de ijskoude golven der Poolzee deed vinden.
Moet de parachutesprong van een Duitsche jonge
vrouw, die een wereldrecord wilde vestigen met
het (naar omlaag, natuurlijk) springen met een
valscherm, onder de sensatie gerangschikt worden?
Zij zelf ontkent het. En de bekende Duitsche
luchtfotograaf, Willi Ruge, die haar in de vlieg
machine vergezelde, eveneens. Zij beroepen zich
erop, dat het noodig was om eindelijk eens een ge-
controleerden parachutesprong te maken dan
zouden de oncontroleerbare en ongecontroleerde
hoogten, van waaruit concurrenten zouden ge
sprongen hebben, spoedig tot een bescheidener
aantal nieters zijn geslonken.
In ieder geval zal men, na lezing van de hier
onder volgende bijzonderheden, aan Lola Schriiters
Aloorens naar beneden te springen
wordt het gelaat grondig ingevet, om
het tegen koude en wind te beschermen.
