Dwars door een wolkenbank. De vrees, dat het scherm met De eerste opname van uit het vliegtuig, na den sprong. Hoogte 6500 Meter. De eerste bloemen. een ijslaag bedekt zou worden, bleek ongegrond. politieautoriteiten toestemming ga ven. Van uiterlijke ze nuwachtigheid bij Lola geen spoor. In korten tijd steeg de machine, na een vlotten start, tot een hoogte van 4000 Meter. Dan werden de zuurstof apparaten voorgedaan en de piloot stuurde zijn machine tot 7300 M. Laten wij nu de para- chutiste zelf aan't woord „Ondanks het feit, dat ik reeds 174 sprongen had gemaakt moet ik bekennen, dat ik voor dezen, mijn 175sten, in de grootste span ning verkeerde. Ik was nog nooit met een zuurstofapparaat naar bene den gesprongen, en ik wist dus niet hoe mijn lichaam daarop zou rea- geeren. Ik was mij van de aan mijn onderneming verbonden gevaren helder bewust. Mijn grootste vrees was, dat het regenwater uit de wolken, op mijn valscherm, tengevolge van de groote snelheid waar mede ik ongetwijfeld zou dalen, tot ijs zou stollen en dan zou mijn zijden parachute ongetwijfeld scheuren. Ik maakte mij gereed om te springen. Met den piloot had ik afge sproken, dat ik, als hij de vooruit bepaalde hoogte bereikt had en met verminderde snelheid in glijvlucht zou zijn overgegaan, uit de ma chine zou springen. Maar doordat ik een wenk van den monteur verkeerd begreep, sprong ik, zonder dat de piloot het wist en zonder dat hij zijn snelheid getemperd had iets wat ik drie seconden later, bij het opengaan van mijn valscherm, duidelijk bemerkte. Ik zag duidelijk, hoe de machine met een snelheid van 200 K M voort- vloog. Op aanraden van den piloot had ik om mijn linker bovenbeen een zwemvest gebonden, daar het met de wisselende winden mogelijk was, dat ik ergens in het water terecht zou komen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1932 | | pagina 5