1
9
1
A
.11
"Uil-
«te i
TT'
RéS9 I
m
Vec.ce graast vreedzaam het vee op de wallen.
schijnleven wekt, want ach, de schijn
ligt op zoo menig raamkozijn
en vervelooze dakgoot, steen
verbrokkelt, kantelt, valt ineen.
't Is herfst, en somberder dan ooit
waait hier de wind, die blaren strooit,
en somberder dan elders is
het leven hier een staag gemis
van roerigheid die 't stadje vraagt,
van drukte die is weggevaagd,
van bronnen die zijn uitgedroogd,
van leven dat is uitgeloogd.
Maar toch de klokken zingen ver,
en 't lijkt wel, of nu helderder
de luchten worden en 't verschiet
min somber door dit zilv'ren lied.
De mensch die hopen kan en wacht,
totdat weer 't leven stoeit en lacht,
de mensch die nooit verloren loopt
in wanhoop, maar weer altijd hoopt,
de rnensch die werken durft, altijd,
of 't leven weldoet of kastijdt
Die brengt de zaken weer op gang,
al gaat het zwaar en duurt het lang.
En of de stad nu slaapt en kwijnt,
vergeten en verlaten schijnt,
ééns waakt het nieuwe leven op
en staat een-nieuwe bloem in knop
De verwaarloosde en stuk
geschoten verdedigings
werken van het eens zoo
machtige Smis liggen als
een oude merkwaardig
heid verder te vergaan.
t land
:rand 1
it laai
eigt nlit kwaad.
eriiioqj
K
rbloeia
nd, i
id.
irzand
aamsclt land.
educhj
luchtj
mooi
Stadhuis
kcr th|i
its),
staaipi
laan. i
te wi j
II
nog rjjijt,
•wen ffe
i dooi 1
t
Het leven sluimert hier op straat
in huis, en waar men komt of gaat.
't Verleden roept nog ik ben groot.
Maar zie het Heden bracht den dood
van welvaart, rijkdom en van pracht
die 't wisselvallig lot eens bracht.
Zoo ziet men, dat niet alles blijft,
en dat ook 't sterkste niet beklijft.
Eens sluipt 't verval door reet en kier.
Vandaag is 't daar nog, morgen hier.
Om 't stadje liggen, ruim en vet,
de dorpen in een gulzig net.
Ze slokken gretig, onvermoeid,
en zie de hartader verbloeit.
De dorpen groeien, varen wel,
de stad kruipt nauwer in zijn vei
Zoo zijn veel Zeeuwsche steden vlug
tot roem geklommen en terug
gezonken in een slaap, die staag
't leven belemmert, en een traag
Symbool van rust onzer
oude. doode steden.
Brouwershaven)
De oridc roem van Slni
w \v
r
MUI
