ZEEUWSCH
NIEUWS
ons
792
VRIJDAG 18 NOVEMBER 1932
No. 25
De maren van de wanke
lende gebouwendie door
den brand werden ver
woest, worden neergehaald.
Wat bedreigd werd. Een
groote menigte volgt de
werkzaamheden van de
brandweer in de Kerkstraat
te Vlissingenwaar aan den
voet van den ouden St.
pacobstoren een hevige
brand heeft gewoed
Oude gebouwen, in wier onmiddel
lijke nabijheid de brand woedde.
Zó bin 'k dan wee is op reize 'ewist, zó è'k de vorige weeke
schreef, mae noe was 't dan is nie voe m'n plezier.
Den lesten tied a'k toch zóvee pien in m'n maege, dk 't bar was.
Eest dee ik d'r 's nachs natte doeken om, mae dat 'ielp gin
spetter. Noe a Vrouw Pierre a is 'ezeid je mó nae Middelburg
gae, dae woon zó'n merakel knappen dokter, die 'ei m'n dochter
ok van d'r spataeren of e'olpen. Ik zegge kiek, d^'s mooi, mae
toch ok een dokter, en dae bin 'k dan eest i
gieng ik dan
n de wachkaemer kwam,
lange wachten. Mae ja
je bin al menschen in
at of t'n schilt.
i alles
'ewist, weetje, mae die zei k dat t'n nie w
nae Middelburg, mie den trein. Toen 'k i
zat t'r stikvol mie menschen, en dè wiei
ee, je praet zó is wat mie mekaere, wat
d'ellende, en den een vertel den ander w
Ja, ja, zee d'r een dik wuuf neffen m'
nae toe te motten, mae ja, weet je, ik kus den lesten tied me mi
ofgae, en da's erg E mae menschen, ik sturf bienae van de be-
nauwdig'eid, je laei mae in en 't kom t'r nie mi uut, 't leken soms
wae of ik mos bosten.
D'r zat ok een wuuf ('t waere bienae allegaere wuven, van de
keer), die a 't zó noe en dan op d'r 'eupen, azze moei was. Dan
leken 't wè of ze duvels zag,en dan begus ze zukke groote schreeu
wen te geven, d4 d'eele buurte d'r bie te pas kwam. Di's van de
zenuwen, zee 't dikke wuuf, mae d'n ander zee bè neent, 't is
omdat m'n bloed nie goed is, 't kom soms zómae nae m'n kop,
j'n 'arte bedauw t'r van.
En wa schil jie, mesch vroog ze an een vrouwe die d'r neven
Ikke niks, 2
W4 kom jie
Wel, voe m
Bel, bel.
En zó 'oor je
As t'
die.
:r dan doe?
dochter, die lei mie de terieng.
alle kanten wat.
boven moch komme, dan gieng d'r zó'n klein
belletje bachten de deure, en dan kus t'r een nae boven.
Vanzelfs iedereen op z'n beurtje. Mae noe was t'r ok een wuuf
uut stad, die doch zeker 't bin 'ier toch allegaere mae boeren,
en da kom zó nauwe nie, en toen t'n belletje wee gieng, stieng
'eur op, en nae de deure.
Mae 't dikke wuuf, dat an de beurte was, vloog overende, en
mie d'r perrepluu op die stadsche madam of. O is riep ze.
Wat is t'r, juffrouw vroog de stadsche daeme.
Doch jie soms, zee den dikken, da jie eest nae boven mocht,
omdi jie een 'oed mie plumen op je kop 'eit En dienk jie soms,
dat ons nie betaele Gae jie mae zitten, madam, en wach je
beurte of En 'eur nae boven, en de stadsche madam d'r van
deur, zeker nae een anderen dokter. Afijn, ik kwam ok nog an
de beurte, en 'k mos m'n eige glad uutkleeje, en toen zee de
dokter een maegzweertje, en noe mag ik bienae niks ete, 't
is me toch wat
Toen 'k toch in Middelburg was, 'k dae Mevrouw Uusenis
is op'zocht, da's de vrouw van den vroegeren netaeris, die twi
jaer 'eleje 'esturve is. 't Was een beste man, da mó'k zegge, en
goed voe z'n werk ok, en m'n wazze d'r altied best mee, en
ammen noe zó is in de stad komme, gae 'k ze altied nog is op-
zoeke.
Z'is altied erg vrindelik, en ik mos natuurlijk binnenkomme,
mae d'r was fersiete, zee ze. Ik zegge o, voe mien is dat niks,
'oor, ik zk ik ze niks doe, en ik was k binne, want a bin 'k noe
mae een boer, ik kenne m'n wereld, dè's waer, en verlege bin
'k glad nie.
Allee, en d'r zat ok alleen mae een daeme, en ik zegge
goeiendag, jie bin zeker de fersiete, noe dan is 't zó erg nie, ik
bin van 't Hof, en 'eur gaf me een 'and, en dae zatte m'n.
Afijn, m'n praetten wat over en weer, ee, en toen vroeg de
fersiete an m'n, 'oe lank of 't dierden, dat een kippe-ei was
uut'ebroeid.
Noe, zeg ik, dat duur zó'n weeke of drie.
Zó, zó zee 'eur, dan za d'r bie T
wan 't lei t'r a een weeke of vuuve.
Ei je vee kippen vroog ik, wan da vin je toch nie vee in stad.
Nee, zee 'eur, ik zó mae een kippe-ei bie de duven 'eleid,
zie je, ik wou is wete of dat gieng.
Zó, zeg ik, mae mevrouw, noe mó je mien i
dat ei van een kippefokker of zó
Bè neent, zee 'eur, dat 'k vanzelfs uut de wienkel.
O, zee ik, maer ik zee mae niks mi. En de weduwe van de
netaeris keek is nae mien, en ik keek is nae 'eur, en 'eur lachte,
en ik lachte ok is, en toen zeje m'n allebei gelieke dat zukken
mooien weer was.
Mae die menschen in de stad wete toch van niks, en je maek
mien nie wies, dat nie vee beter zou gae mie alles, k t'r in Den Oag
is een paer flienke boeren zaete
Noe, de groetenisse,
PIER VAN 'T HOF.
niks mi van komme,
vertelle, 'e:
Groote brand te Vlissingen.
In den nacht van Zondag
op Maandag verwoestte 'n
hevige, uitslaande brand
5 woningcomplexen in de
Kerkstraat te Vlissingen.
Overzicht van de verwoes
ting in en om de Kerkstraat.
De brandweer tijdens
ft nablusschingswerk.
Onder groote belangstelling had te Middelburg de teraardebestelling plaats
van het stoffelijk overschot van den heer Lamportin leven werkend
lid van het Middelburgsch muziekkorps, dal medeging in den stoet.
