Een primitieve broodbakkerij direct aan de straat in Tripolis; de broodcn worden versch en nog warm dadelijk in den „winkel" ge bracht, die niet meer is dan een plank op de straat. De typische Fransche lange smalle broodstangen of stokken. Huis-bakkerij in Tratalia op Sardiniëwaar men, zooals overal op 't platteland nog dikwijls gebruikelijk is, zelf zijn brood bakt. Het dagelijksch brood, overal verschillend, terwijl het overal 't zelfde beteekentde mogelijkheid om in zijn onderhoud te voorzien, het symbool van den meest geringen welstand, een gave die we als van zelfsprekend aanvaarden, maar ook een voorwerp van de angstigste zorgen, wanneer de nood zoo hoog gestegen is, dat zelfs het hoogst noodzakelijke voedsel een bijna onbe reikbare weelde wordt. De bakker van Cairo gaat naar zijn klanten. Het dagelijksch brood voor den hotelgast dat weer lijksch brood voor den hotelier en t personeel moet c

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1932 | | pagina 7