DHOOGE Bie ons op*t durp DE INSTALLATIE VAN BURGEMEESTER TE PHILIPPINE Eergistere komt t'r zó'n vint bie m'n, en die zee Kan 'k je is spreke Ik zegge zó, wat is t'r, en 'um zee 'k g'oore, da jie noga vee schrieft, voe de kranten en zo. Ik zegge da kon wè's weze, en toen 'um sjuust, en noe kwam ik vraege, of je gin schriefmachine mó koape. Zó, zó, zee ik, en trok m'n voet k wee terug, wan die 'ieuw ik tusschen de deure, je weet nooit wien k je voor j'eit, kom t'r mae is in, kieke kos gin geld 1 D4 kost 't net nie, zee um, en wulder nae de mooie kaemer, en 'um an 't uutpakken. En net, 'oor, 't was t'r wè een nie d4'k dae noe zó vee verstand van mae 'k zie die diengen wae is stae op de bank in stad. 't Leken m'n nogi een aordig dienk, mae 'k zegge menschenlieve, mae dae kan 'k nooit op verruut Toe, toe, zee 'um, dk zk wè schikke, kiek 'ier En dae gieng t'n, 't leken wè of at'n piano speelden, alleen dat t'r gin meziek uutkwam. Prombeer jie't noe ok is, zee 'um toen, mae 'k was eest een bitje wandochtig, maer alia, ik gieng d'r toch mae voe zitte, en ik wou sjuust behunne, toen de vrouwe binnenstapten. Menschenlieve, Pier, jie za je leven toch nie op zó'n diènk gae waege schreeuwde ze, mae ik riep uut de wigt wan je mot de vrouwen nooit laete merke d£ je benauwd bin, en dae gieng t'n dan. Een leven, dat dienk Bette kwam ok a in 'uus geloape, en op 't lest stieng 'eel de buurte d'r om. Afijn, en ik zee 'k wil ik dat dienk wè koape, 'oeVee mó j Tachentig gulden, zee 'um, en de schrik sloog om m'n 'arte. Maer alia, mie 'eel de buurte rondom m'n kus ik toch nie te vee ofdienge, en toen 'k t'n dan voe zestig gulden g'ad. Netuurlijk bin 'k trek an 't oefenen gesloge, en 'k een brief 'eschreve an tante Jane. Mae d4 zat me toch nie glad, wan van- ochten kreeg ik een brief terug, en 'eur schreef Waerde Neef, Heden ontving ik uwe Brief met Mesien, en ik wist niet wat ik zag, zo maar met Mesien, en ik ben geheel niet te spreken, U hebt het te hoog in Uws Hoofd, dat komt nooit goed uit. Merien is ook doodgereden toen hij een Stoomfies kocht, dat is niet voor ons Soort Menschen, en ik zeg waar moet dat heen, morgen zie ik U nog in een Auto, en wie zal dat Betalen denk aan Uw Vader, Pier, die gad dat vast niet goedgevonden, zulke Dingen van zoo veel geld, en dat in de Kriessis, foei, ik ben niets over U te spre ken, hoor, ge hebt toch nog die pennehouder met dat Olifantje, waarom houd ge U daar niet bij, wij zijn geen mieldernairs, en ik laat mijn geld niet na om te verkwisten aan zulken Spul. Ge loof mij altijd Uw tante Jane. P.S. het is alleen maar Goed Raad die ik U heef. P.S. Verkoop dus die Mesien. Noe, je begriept, dae zat ik een bitje mee, wan 'k mó noga flienk van d'r urreve, en zó docht ik, 'k zk d'r mae is nae toe gae, anders 'et 't mensch gin rustig uur mi in 'eel d'r leven. Dus ik t'r nae toe, en jewel, dae kreek nog is de wind van voren en van achtere teglieke. En of ik noe a zee, dk 'k t'r toch geld mee verdienden, ze zee mae vandaege of merrege zitte je viengers d'r tusschen, di's mie al die mesiens, en 'k motte belove, da 'k 't op zou rume. Noe kwam toevallig den ouwen Sabbelieng bie m n, die schar rel in alles en nog wat, en noe è'k 't mezien in'eruild voe een klokke mie pendules, en toen was de vrouwe ok wee goed. J'ei t'r anders wat mie te stellen Mae wat wil noe 't geval. Dae kom vandaege bie m'n m'n neef Karei, nee, die kenne julder nie, die is pas terug uut demeirika en die zeit Noom, zee t'n, ik al die jaeren zovee pret g'ad om joe brieven, je mó begriepe, dat Ons Zeeland mien altied wier op'estierd, d4 gaet over 'eel de waereld, mo je mae dienke, en noe 'k is wat voe je mee'ebrocht. En je z4't nie gloave, mar 'um maekt een koffer open, en dae komt een schriefmesien uut, krek denzelfden Hek 4'k g'ad k Ja, ik kus k nie anders doe dan d'n bedanke, mae toen kwam net de vrouwe binnen, en die zee menschenlieve, Pier, 'ei je dat dienk noe wee terug? En toen 'emmen 't mae verteld, en toen zee Karei, d4's niks, gee mien dan die klokke mae, dan brieng ik die nae tante, dan is ze k lang lekker. Afijn, dae wou de vrouwe eest niks van 'oore, maer alla, 't gebeurden toch, en noe a'k dat schrie- ve brieng de post een brieve van Tante Jane, en die schrief Waerde neef, ge zijt bedankt voor de mooie Klok, dat was niet nodig, maar nu dat ge 't Mesien voor Niets hebt kunt ge 't hou den maar wees Voorzichtig, geloof mij altijd Uw tante Jane, 't Goeie mensch most is wete, da'k voe de vrouwe een aere klok motte koape Zodoende kost 't mezien m'n 'ondertwintig gulden, en eer d4'k dat is opverdiend Alia, mae noe is ieder een wee tevreje, en ik m'n mezien 4 Allee, de groetenisse, PIER VAN T HOF A lie vereenigingen van Philippine defileerden mee in den optocht. Een algemeene zanghulde besloot het ofpcieele gedeelte van het feest. Groepfoto na de installatie ten Raadhuize. VRIJDAG 25 NOVEMBER 1932 No, 26 Onder onbeschrijfelijk enthousi asme der bewoners, die met de keuze van hun nieuwen burger vader zeer waren ingenomen, werd de heer Dhooge op Dinsdag 15 November geïnstalleerd als burge meester van Philippine. Alle plaat selijke vereenigingen hielpen het feest luister bijzetten en het feestcomité had naast de zorgen voor de dorps versieringen kosten noch moeiten gespaard om den dag voor den burgemeester tot een onvergetelijken te maken. De stoet trekt t dorp binnen, waarbij „Ge duld overwint'' uit IJzendijke met vroolijke mu ziek de feeststemming overal deed oplaaien. De ruiters maken „haag** om den optocht te laten passeeren.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1932 | | pagina 24