Wat was de ïedea van dat uitblijven? Wat is et al dien tijd gebeutd? ALFONS FAOLl SCHWARTZ, de Elzasser, wiens lotgevallen in Fransche gevangenschap in Cayenne en op het Duivelseiland mij vanaf de volgende meek aan ons lezers publiek ontooumen zullen. In 't eerstvolgend nummer vangen wij aan met de publicatie van 'n reeks artikelen, onder den titel zooals er slechts zelden geschreven worden Zij vormen een onopgesmukt relaas van de weder waardigheden en avonturen, de rechtszaak, veroordeeling en verbanning naar het Duivelseiland, het verblijf aldaar en in Cayenne, van den Duitscher Al/ons Paoli Schwartz, te boek gesteld door den vermaarden Duitschen reporter P. C. Ettighoffer. Op 18 Februari 1919 werd de onderwijzer A lions Paoli Schwartz, woonachtig te Kehl bij Straatsburg, in het des tijds bezette gebied, door eenige Fransche soldaten van huis gehaald met het verzoek, hen te volgen naar het Hoofdkwartier ter plaatse. Gewillig en niets kwaads ver moedend ging Schwartz mede, zijn huisgenooten toe voegend, dat hij meteen zou doorgaan naar school, waar hij les moest geven. Daar is hij evenwel niet aangekomen, ook thuis is hij niet meer teruggekeerd althans niet eerder dan na 13 jaren Wel, men had ontdekt, dat Schwartz - vooral zijn voor naam Paoli had argwaan opgewekt - geboren was op het eiland Corsica, waar zijn ouders destijds vertoefden. Nu is er in 1889 in de Fransche Wet de bepaling opgenomen, dat een ieder, die op Fransch grondgebied geboren wordt tot de Fransche nationaliteit behoort, tenzij de ouders, of bij meerderjarigheid het kind zelf, schriftelijk verklaren dat het tot een andere nationaliteit wenscht te behooren. Nooit echter hebben de ouders van Schwartz of deze zelf eenig vermoeden gehad van het bestaan dezer wetsbe paling, die nota bene 3 jaar na Schwartz' geboorte in het leven is geroepen. Toen het gezin Schwartz weer naar Duitschland terug keerde, ging de jonge Alfons naar Duitsche scholen, groeide als Duitscher op, trad ip het Duitsche leger en maakte den oorlog mede als Duitsch soldaat. Tot in 1919, na den oorlog, de bezettingsautoriteiten van het plaatsje Kehl tot de ontdekking kwamen dat Schwartz, door zijn geboorte op Corsica, feitelijk hranschman was en zich, door aan Duitsche zijde mede te vechten, aan het gruwelijkst hoogverraad had schuldig gemaakt, want als „Fransch onderdaan" had hij tegen zijn eigen „vader land" gevochten 't Gevolg van deze verbijsterende ontdekking Schwartz werd in Frankrijk ter verantwoording geroepen, gedurende 3 jaren van de eene militaire rechtbank naar de andere, van den eenen kerker naar den anderen gesleurd om ten slotte in 1922 definitief naar het Duivelseiland te worden verbannen In dat gruwzame verbanningsoord, wereld- berucht vanwege het herbergen van dien anderen on schuldige, Dreyfus, en later in Cayenne heeft Schwartz het tien jaren uitgehouden- tot eindelijk ook voor hem, dank zij het onvermoeide streven van allerlei instanties in Duitschland zoowel als in Frankrijk zelf, de dag der verlos sing aanbrak. Den 9den Maart van dit jaar onderteekende de President der Fransche Republiek het gratieverzoek voor Schwartz en eenige weken later bracht een Hollandsch schip, de „Oranje Nassau," den „laatste'n Duitschen krijgsgevangene," zooals hij wel genoemd wordt, naar zijn vaderland terug. Het geheele verloop van dit opzienbarend geval, vanaf het moment dat men den „verrader" uit zijn huis haalde totdat hij weer, 13 jaar later, voet zette op vaderlandschen bodem, de emotioneerende rechtszittingen, het leven in de Fransche gevangenissen, het transport op het „dooden- schip" naar Cayenne, het verblijf aidaar en op het Dui velseiland, het dagelijksche leven op dit verfoeide plekje gronds en de identiteit deszelfs bewoners, de sensationeele pogingen tot ontvluchting, de steeds gekoesterde hoop op bevrijding en vooral niet te vergeten het ontroerend liefdesintermezzo tusschen Schwartz en een jonge, Fran sche medegevangene, dit alles is op waarlijk sobere en objectieve wijze beschreven, maar desondanks of misschien juist hierom zal dit aan grijpend relaas niet na laten een diepen indruk te maken op al onze abonné's, die niet zullen verzuimen van den in houd der volgende feuil letons kennis te nemen 't Spreekt vanzelf dat overvloedig fotomate riaal, waaronder teeke- ningen van Schwartz zelf, de aanschouwelijk heid van een en ander niet weinig verhoogen zal

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1932 | | pagina 19