x bruin
x)
Ö°OR
"Staken.
916
QVed Smale stond bij het buffet en
hij keek door de breede open
deuren naar de menschen die
dansten, en hij probeerde zijn stemming
te verbeteren met kwast. Iedere Adam,
zoo scheen het, had zijn Eva behalve Fred. Hij
mokte alleen, tot er een andere jongeman bij hem
kwam staan en informeerde, of de kwast niet te
koppig was.
„Afgrijselijk," zei Fred. „Ook 'n glas
„Nee, merci. Wat heb je
„Ik ben nijdig," zei Fred. „Gewoon razend, Jim
my. Als je een meisje een zoen probeert te geven
een meisje, dat je al eeuwen kent moet ze
dan direct zoo op 'r teenen getrapt zijn We zaten
'n beetje te praten en toen heb ik in m'n verstrooid
heid
„Ja jawie was 't
„Nelly Seine."
Er ging een trek van ergernis over het gezicht
yan Jimmy Medley. Als er iémand Nelly Seine
kuste, dan zou hij 't zijn, vond hij. Maar Nelly
hield niet van gevoeligheden. Ze zei, dat ze nooit
trouwen wou. En Fred had de brutaliteit....
„Kussen en erover kletsen," merkte Jimmy op.
„Niet erg netjes, wel
„Waarom vraag je me dan, ezel.. En ik héb
haar niet eens gekust. Ze wou 't niet hebben
„Kan ik me indenken," zei Jimmy. „Kijk maar
eens in 'n spiegel."
„Ze wil van geen één man weten," mopperde
Fred. „Ik heb haar tegen Mary Stevens hooren
vertellen, dat ze gelukkig geen man noodig had
ze geeft er niets om. Ze heeft namelijk een rijke tante,
in Welford."
„Weet ik," zei Jimmy, en hij knikte peinzend.
„Ik ben verleden jaar in Welford geweest, en toen
heb ik met tante Alwina kennis gemaakt."
„O ja Fred nam nog wat kwast. „Hoe ziet
ze er uit?"
Jimmy lachte even.
„Komiek mensch. Geld als water, maar ze kleedt
zich als een schoonmaakster. Een rare muts en
een voile, en een groote bruine mantel over
alles heen. Vreeselijk excentriek. En 't leukste is,
dat ze precies mijn gezicht heeft. Dat hadden ze
me al verteld, en ik herkende haar direct toen ik
haar zag."
„Arm schepsel I" zei Fred.
„Daar geef ik je gelijk in. Ik heb 'n echt manne
lijk gezicht niets voor 'n oude dame. Maar ik
vind 't geweldig grappig. Als ik 'n grijze pruik
opzette en zoo'n muts en een voile...." Opeens
zweeg hij, en hij keek, alsof hij een verschijning
zag. „Waarom zou ik eigenlijk niét riep hij.
„Wat niet?" vroeg Fred kortaf.
„Me verkleeden als tante Alwina en dan ga
ik de Seine's verrassen.... ik kan haar stem en
alles precies nadoen en ze hebben haar in geen
vier jaar gezien Nelly zou er niets van merken!"
Fred schudde het hoofd. Hij wist, dat Jimmy
van grappen hield, maar zooiets moeilijks.
„Ik doe 't I" riep Jimmy. „Die kleeren kan ik
makkelijk krijgenmorgen directDan moet
Nelly rusten van 't dansen, haar vader is naar 't
kantoor, en haar moeder gaat met mijn moeder
ergens bridgenWedden dat ik 't doe Ik weet
niet, of 't lukt, maar ik doé 't vast 1"
Zij schaterden beiden.
Toen Fred weer alleen was, dacht hij over het
malle plan na. Jimmy deed 't zeker en zou ze
ker ontmaskerd worden. Nelly zou lachen öf
boos zijn of allebei een beetje. Baat zou Jimmy
er niet van hebben dus dat was goed.
Maar toen kwamen er andere invallen. Nelly
zou hem herkennen maar misschien niet da
delijk wie weet, zou ze de veronderstelde tante
kussen en zich door haar laten kussen 1 Bij die
gedachte verdween Fred's vroolijkheid geheel.
En een minuut later was zijn plan gemaakt.
Hij had Jimmy niets beloofd hij vond de grap
ongepast een paar woorden, in Nelly's oor
gefluisterd, zouden den vrede herstellenen
Nelly zou oppassen, dat zij zich niet vergaloppeer
de.
Hij slenterde zoolang rond, tot hij Nelly zag
zitten, met een leegen stoel naast zich.
Jimmy Medley „studeerde", dus hij kon den
volgenden dag makkelijk besteden aan de uit
voering van het plan, dat hem hoe langer hoe meer
lokte. Hij begon met zijn hospita te raadplegen,
en 't duurde geen uur, of zij bracht hem een pakje
kleeren.
Hij zette een pruik op die had hij al in een
kist met benoodigdheden voor dilettanten-tooneel-
spel en paste de muts en de voile en studeerde
en verbeterde, tot hij zich bewust was, dat hij op
No. 29
tante Alwina leek als de ééne druppel water op
den anderen.
Er ontbrak alleen nog maar een geschikt paar
schoenen. Hij ging die koopen en verwekte groote
vroolijkheid onder de meisjes in den schoenwinkel
achter het station. En toen hij weer naar huis
ging, met de schoenendoos onder zijn arm, gebeurde
iets, dat plotseling zijn plan den bodem insloeg.
Er was juist een trein binnengekomen, en de
passagiers stroomden naar buiten. Jimmy liep haast
tegen een oude dame aan, die hem bekend voor
kwam. Hij keek staarde toen viel zijn mond
open en hij trok zijn hoed af.
„Pardon," zei hij, „heb ik niet 't genoegen met
juffrouw Seine
De oude dame bekeek hem.
„Heb ik u niet verleden jaar in Welford ge
zien hielp hij haar.
„O ja 1" De oude dame begon te glimlachen.
„U heet Metworst, is 't niet Of Smet of zooiets
„Medley, juffrouw Seine."
„Nou ja, dat komt op 't zelfde neer. U woont
hier, hè Hoe gaat 't met mijn broer en zijn vrouw
en mijn nicht
„Uitstekend, geloof ik," zei Jimmy verstrooid.
Hij dacht aan andere dingen. Wat 'n geluk, dat
hij haar getroffen had 1 Verbeeld je, dat hij gekomen
was, vermomd als de oude dame die er al was 1
Ofschoon 't was een ramp, dat 't mensch nu
juist vandaag kwam....
„Ze hebben me niet verteld, dat u komen zou,"
ging hij voort.
„Ze weten 't zelf niet," gaf de oude dame ten
antwoord. „Ik heb 'n paar boodschappen, maar
