Bie ons op t durp 920 VRIJDAC, 16 DECEMBER 1932 No. 29 De verkoolde cadavers van het omgekomen vee. Te Oostkapelle is in den nacht van 10 op 11 Dec. de landbouwschuur van den heer Poppe totaal afge brand, waarbij 9 stuks vee omkwam. Foto van de ruïne. Het slechtste stuk van den weg Vlissingen Middelburg wordt nog steeds in z'n desolaten toestand gehandhaafd ofschoon de bruggetjes om afbraak roepen en hierdoor de weg een aanmerkelijk stuk zou kunnen worden verbreed. Mr. A. A. de Veer, nog slechts enkele dagen geleden benoemd tot burgemeester van Middel burg, is na korte ongesteldheid plotseling op 6i-jarigen leeftijd overleden. De heer de Veer, die 12 October 1871 te Hagestein is geboren, kwam al zeer jong op Walcheren, waar zijn vader eerst predikant bij de Ned. Herv. gemeente te St. Laurens en daarna jaren te Middelburg is geweest. Hij doorliep te Middelburg de lagere school en het gymnasium en na volbrachte studie vestigde hij zich in 1896 als advocaat aldaar. Later werd hij directeur van de Zeeuwse he Hypotheekbank, war hij steeds gebleven is. Ook bekleedde hij de functie van rechter plaats vervanger bij de rechtbank te Middelburg. Op politiek gebied weerde de jonge advocaat zich danig en reeds in Juni 1908, dus op 26- jarigen leeftijd, werd hij lid der Provinciale Staten van Zeeland, wat hij bleef tot 1922, toen hij moest aftreden wegens zijn benoeming lot lid der Eerste Kamer. In 1899 kwam hij in den gemeenteraad van Middelburg, die hem in 1918 tot wethouder koos. Als zoodanig beheerde hij de financiën en de gemeentebedrijven. De heer de Veer toonde ook verder belangstelling in het wel en wee van zijn woonplaats, hij was o.a.voorzitter van de Vereeniging de Ambachtsschool en van den Chr. Militairen Bond. Verder bekleedde hij vroeger de functie van voorzitter van den opge heven Raad van Beroep voor de Ongevallen verzekering en was hij tot zijn dood voorzitter van den Raad van Beroep voor de directe belastingen. Voorts bekleedde de heer de Veer het presidium van het provinciaal college van toezicht op het beheer der kerkelijke goederen en fondsen van de Hervormde gemeenten in Zeeland. Toen hij, nog slechts enkele dagen geleden, werd benoemd tot burgemeester van de gemeente zijner inwoning, verluidde, dat hij in verband hiermee van het lidmaatschap van de Eerste Kamer zou afzien. Het Middelburgsche Dilettanten tooneelgezelschap gaf een goed geslaagde opvoering van Hij. zij en Hottentot. Moment uit het derde bedrijf. De Vlissingsche weg, die Vlissingen met Middel burg verbindt en door 3 gemeenten loopt, wordt bij het beste gedeelte, dat aan Koudekerke be hoort, weer verbreed en voorzien van een voetpad. De bruggetjes voor de woningen verdwijnen daartoe. Je kun 't gloave en je kan 't laete, mae ik zie d'r bienae tegen op, om nog in dat bladje te schrieven. Allereest, omdat de vrouwe noe ok wee is van leer 'etrokken in den Zeeuwschen Almanak. Ik ik op da boeksje niks te zeggen, glad nie, 't zie t'r aordig uut, en d'r stae vee mooie diengen in, en s'omtieds kun je j'n eige nie 'ouwe van 't lachen, a je die Zeeuwsche Rarekiek en zö leest, mae kiek, dat de vrouwe dae noe in 'eschreven 'eit, dat liek noe net op niks, je mó je vuulte nie op straete brienge. Spreek ik noe ooit kwaed van de vrouwe Ik prombeere zo'ezeid om 't mensch altied van d'r beste kanten te laete zie, al is 't noe ok zó 'elege dazze nie vee beste kanten 'eit, mae di's mien schuld toch nie? Ik zegge, vrouwe, mensch, pas t'r op, wan Pier 'ei vee geduld, mae as 't op is, dan is 't ok op, en dan zou jie wè is een lillijke pupe kunne rooke, dat weet je noe Mó je nie dienke, dazze dae wat om geet. Glad nie. Dan snuuf ze zó maer is, en gae wee an d'r werk, mae ondertusschen mó je oppasse. D'r is soms gin 'uus mie t'ouwen. Noe van de weeke was 't wee spul. 't Begust alles zó goed, of ik t'r gin vuultje an de locht was. Pier, gae je mee nae stad, toondag 'ouwe vroog ze 's merges, en ik zee bè jaet, lae m'n dat is doe, en zó giengen me mie de bozze nae stad. Een stuitje gieng 't goed. Eest wienkels bekieke, al è'k 'et dae noe nie zó erg op, wan d'r deug nooit vee, en ze vindt alles bie ons op 't durp vee mooier. Maer alia. Me moste op de mart weze, en toen m'n d'r wazze, wou ze mie dolsgeweld een klokke koape, je weet wè, dat was nog van 't mezien zó'n vint mee. en dat waere klokken van tijgers, die de klokke zógezeiü in d'r bek 'ieuwe, ik had ik et cr me zó op om altied nae zo'n beest te motte kieke, maer alla, 't was mien klokke nie, dus verruit. Mae noe wil 't ongelok, da me'n Kee Persuute tegen tfr lief loape, en binst dat de vrouwe de klokke lae zie, zie ze teglieke, dat er een groate scheure in den tijger z'n kop zit. El-el-el, dat was me wat, en wulder terug nae die vint, mae die zee dat dat zeker onderweegs was gekomme, da kon je ok wè op je sloffen voele ankomme. Afijn, mae noe stieng d'r neven zó'n vint mie schoenen en muien en we wazze d'r a bienae verbie, toen de vrouwe zag, dat je dae gummi zolen en 'akken op de schoenen kus laete maeke. Dat was noe is wat. Ik zegge Mae je kan toch zó lank nie op je kousevoeten op de mart stae Mae 'eur zee dat d£ best gieng, die vint een matje, en onderwijl maekten en die gummi diengen d'r an. Ik zegge Noe, allee, en 'eur dee d'r schoenen uut, en die vint begus te timmeren. Mae noe wil 't geval, dat ik een endetje was deurgeloape, en dat er ineens d'n een of aer op m'n schoere slaet. Ik zegge ahuu en ik draaie m'n eige om, en dae stae weren- tig Nele, je weet wè, dat wuuf van de boat, wae 'k toen is mie gekaert en wae 'k a vee ruzie mie de vrouwe om g'ad Ik begus noe toch ok te gloaven dat dat wuuf een oogje op m'n 'ad, mae de vrouwe stieng mie d'r rik nae ons toe, dus ik praetten zó mae is mie d'r, en ik doch oe kan 'k zó gauw meuge- lijk van d'r ofkomme Mae dat 'oefden a nie mi, want ik 'oore ineens een schrete, en ik kieke om, en dae komt de vrouwe op d'r kousevoeten an'ebar- reld. Nele d'r vandeur, en ik was 't liefst mie d'r mee 'egae. Afijn, de vrouwe opscheppe, en ik schaemden m'n eige dood mie al die menschen, en de vrouwe stieng mae in de plassen te trappen, dat de bludder om m'n ooren vloog. Afijn, ik ze eindelienge mee'ekrege, mae noe vraeg ik je, is dat noe te doen A die wuven ouwer worre, is t'r gin 'uus mie mee 't 'ouwen. M'n bin mae gauw nae 't durp gegae, en noe is 't wee mis, dat begriep je. Mae ik bin noe toch is van plan om nae die Nele toe te gae, en 'eur is te vertellen, dazze zukke fetuten mae voe d'r mot 'ouwe, wan d'r kom niks as ellende van. En noe è'k m'n eige dan toch wee is op'elucht, och, och, k'k de krante nie a, dan 'ieuw ik 'et nie mi uut. Allee, de groetenisse, PIER VAN 'T HOF

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1932 | | pagina 24