5e dwaatéeida tiik man Een laatste waarschuwing U weet het: alles tezamen slechts 80 cents. - Franco per post 90 cents. 922 VRIJDAG 16 DECEMBER 1932 door CONCORDIA MERREL De vorige roman van deze bekende Engelsche schrijfster, welke ongeveer een jaar geleden in de veertiendaagsche serie van de Hollandsche Bibliotheek verscheen, werd door onze talrijke lezers met buitengewone tevredenheid ontvangen. „Om het geld getrouwd" kon terecht een van onze goede vondsten genoemd worden. De verhaaltrant van Concordia Merrel is vlot. ze zorgt steeds voor een interessante verwikkeling en weet het publiek door de mooie uitbeelding van haar karakters te boeien Haar nieuwste roman „De dwaasheid van een rijk man" waarborgt ons wij verzekeren het U bij voorbaat een succes. Dit beteekent, dat wij U een roman aanbiedenspannend, leerrijk en verpoozend. Wij leggen er nogmaals den nadruk op, dat geen van de romans van de Hollandsche Bibliotheek in Holland ooit van te voren in druk is verschenen. De publicatie-rechten van onze vertellingen worden geregeld tegen hooge kosten verkregenwij vermijden hierdoor onzen abonnes romans te brengen, welke soms jaren geleden in verschillende oplagen zijn uit gekomen. Een methode, die nog al eens door onze concurrenten en navolgers wordt toegepast en waar tegen wij herhaaldelijk gewaarschuwd hebben. „De dwaasheid van een rijk man" onze nieuwste roman behelst de geschiedenis van een boekhouder, die, valsch beschuldigd, eenige jaren in de gevangenis doorbrengt en later, rijk geworden, wraak neemt op zijn vroegeren patroon. Hij trouwt de dochter van zijn directeur onder een anderen naam en vertelt haar op den dag van het huwelijk, dat hij haar niet uit liefde maar uit haat getrouwd heeft. Zooals U ziet, een prachtig gegeven, door Concordia Merrel zeer knap behandeld. Wij laten hier een gedeelte volgen van het onderhoud tusschen het pas gehuwde echtpaar, een der hoofd momenten uit dit prachtige boek hetwelk voor onze lezers beschikbaar gesteld wordt tegen de uiterst geringe vergoeding van slechts 17 V2 cent voor een ingenaaid, of 70 cent poor een gebonden exemplaar in luxe prachtband. Onze bezorgers zijn verplicht U geregeld onze premieboeken aan te bieden, denkt daaraan. Franco toezending per post volgt na ontvangst van postwissel groot 22 °f 80 cent, resp. voor een ingenaaid exemplaar of een gebonden in luxe prachtband. Hij greep haar bij de polsen en duwde haar van zich af. Zij viel hevig verschrikt terug in een stoel. Toen zij de uitdrukking van zijn gelaat zag, durfde zij nauwelijks adem te halen. „Jim," riep zij uit. „Wat is er? Wat is er ge beurd Jim wat heb ik gedaan „Jij hebt niets gedaan.... Ik zelf heb iets gedaanKijk mij niet zoo aan, Lucy." Zijn stem klonk schor en gebroken. „Jim," zij sprak den naam fluisterend uit, „houd jehoud je niet meer van mij Er heerschte een oogenblik doodelijke stilte. Toen antwoordde hij en de woorden kwamen langzaam en koel over zijn lippen „Ik heb je nooit liefgehadIk heb een haat tegen je familie De openbaring, die hij haar thans deed, had vanzelfsprekend oorspronkelijk niet in zijn bedoe ling gelegen. Zijn plan was geweest, langzaam te werk te gaan en het gunstige oogenblik af te wachten, waarop hij het meest van zijn triomf zou kunnen genieten. Zijn huwelijk met de dochter van John Gresham was slechts het begin geweest van een reeks plannen, die in hun totaal de vergel ding moesten brengen voor al het onrecht, dat hem was aangedaan. Hij had zijn plannen zorgvuldig uitgedacht, met de grootste omzichtigheid had hij de eerste pogingen ondernomen. En thans was het net of hij spijt gevoelde. En waarom Omdat hij zoo dwaas was, zich door haar te laten ontroeren omdat hij zoo dwaas was, zich te laten beïnvloeden door haar jeugdige onbevangenheid, door haar lief talligheid omdat het sluiten van een deur hem het gevoel had gegeven, iemand moedwillig in een val te hebben gelokt.... De immer onberekenbare factor, het persoonlijk gevoel, was plotseling in den strijd verschenen en hij was er niet op voorbereid geweest. Al deze gedachten gingen hem bliksemsnel door het hoofd, toen hij Lucy aanzag, die op haar beurt, ontzet en ongeloovig, hem aanstaarde. „Jim," vroeg zij op zachten toon. „Dat is niet waar, hè Ikheb het toch verkeerd verstaan?" „Het is waar," zei hij hardnekkig, sprekende tusschen opeengeklemde tanden. „Dat je mij niet liefhebt Het wilde nog niet tot haar doordringen. „Dat ik je niet liefheb," antwoordde hij. „En.... dat dit ook nimmer het geval is ge weest „En dat dit nimmer het geval is geweest." Zij zag hem nog een oogenblik aan, slaakte toen een diepen zucht en streek met bevende hand over haar voorhoofd. Zelfs nu nog, dacht hij, zou het niet te laat zijn de verschrikkelijke waarheid in te trekken, haar den schok, die haar was toegebracht, te doen ver geten, door onder het fluisteren van woorden van liefde het in hem gestelde vertrouwen weer te herwinnen. Want zij geloofde nog steeds niet, dat het waar was. Nóg bestond de kans, dat hij zijn plannen zou kunnen uitvoeren, zooals hij zich die oorspronkelijk had voorgesteld. En onder den in vloed van zijn zucht naar wraak en vergelding onderging hij de opwelling, haar in zijn armen te nemen en haar te zeggen, dat het een ongepaste grap was geweest, iets dat hij zich had veroorloofd om haar op de proef te stellen. Hij wilde haar kussen om op die wijze alle ontsteltenis uit haar oogen te doen verdwijnenDoch hij deed het niet. In plaats hiervan zei hij „Het is me ernst.... Je kunt mij gelooven." „Indien je liefde voor mij slechts een leugen is geweesthoe kan ik dan gelooven in al het andere, dat je mij zegt riep zij uit, terwijl zij hem met haar kleine handen bij de breede schou ders greep. „Jim, zeg dat het niet waar is. Zeg, dat je mij zooiets niet hebt aangedaan. Zeg, dat je mij lief- hebt.dat al de liefde, die ik meende tot dus verre van je te hebben ondervondenwaar is." Onbewogen bleef hij onder haar aanraking het was een kans, die hem door haar zelf werd geschon ken, doch hij maakte er geen gebruik van. Hard nekkig antwoordde hij: „Het is niet waar geweest." „Jim, je weet niet, wat je zegt 1 Je weet het nietJim, wil je mij dus zeggen, dat het al de keeren, dat je mij in je armen nam.... een leugen was Dat elke kus van jou.een leugen was? Jim, dat kón niet waar zijnDe woorden weerklonken als kreten van diepe wanhoop van haar lippen kreten, waarop voor hem ai heel gemakkelijk te antwoorden zou zijn geweest. Hij behoefde haar slechts in zijn armen te nemen en opnieuw een leugen te vertellen.... Doch dit was hem onmogelijk. Zijn persoonlijke tegenzin in dergelijke daden was grooter dan hij zich ooit had kunnen indenken. Hij maakte zich van haar los en deed een paar stappen achteruit. „Ik meen het volkomen," zei hij. Een doodelijke bleekheid overtrok haar gelaat, zoodat hij vreesde, dat zij zou bezwijmen. Doch dit geschiedde niet. Zij bleef doodstil staan, boog toen het hoofd en verborg haar gelaat in de handen. No. 29 Het diepe stilzwijgen, dat zij bewaarde, was onwezenlijk. Minuut na minuut verstreek, zonder dat zij zich verroerde hij hield zijn donkere oogen gericht op haar gebogen hoofd. Eindelijk hief zij het hoofd langzaam op en ze zag hem met een bleek, vertrokken gelaat aan. „Dan moet ik wel aannemen," zei zij toon loos, „dat het waar is.ik moet het nu wel ge looven." De verandering, die zij vertoonde, was angst wekkend. Alle leven scheen uit haar oogen ver dwenen, alle klank uit haar stem. Het was of die minuten van stilzwijgen in haar de jeugd hadden gedood. Uiterlijk was zij hetzelfde, doch in haar geest moest de verandering ontzaglijk zijn geweest. Met een enkel woord had hij haar van alles beroofd. Het gaf hem een gevoel alsof hij een weerloos kind met de vuist in het gezicht had geslagen. „Maar Jim," vervolgde zij met toonlooze stem. „Waarom Waarom, Jim Waarom heb je mij zooiets aangedaan Wat heb ik jou gedaan, dat je mij op zulk een wijze hebt willen treffen „Je bent de dochter van John Gresham," ant woordde hij langzaam. „Wat heeft hij je dan gedaan Jim, dat moet je me vertellen. Je kunt mij zooiets niet berokkenen en mij omtrent de oorzaak in onzekerheid laten. Je kunt dergelijke verschrikkelijke dingen niet zeggen, zonder er een verklaring voor te geven. Je moet het mij vertellen. Wat heeft vader gedaan De immer eendere, toonlooze klank in haar stem scheen op zijn zenuwen te werken. Haar onwezenlijke kalmte was iets, dat hij niet had verwacht. Wat had hij dan wél verwacht?.... Hij wist het nietIn elk geval had hij niet voorzien, dat hij de volgorde van zijn plannen geheel zou wijzigen, ze misschien niet eens ten uitvoer zou kunnen brengen. Doch het was nu gebeurd. Iets, voor hem zelf onverklaarbaar, had hem er toe gedreven op deze wijze te handelen, hoewel het in den grond van de zaak tegen zijn wil indruischteEr klonk een zekere onverschilligheid in zijn stem, toen hij antwoordde „Herinner je je nog, dat je mij vertelde over dien man, die een klerk had beroofd en daarvoor de gevangenis was ingegaan Zij durfde nauwelijks te ademen, als had zij een vermoeden wat er thans zou volgen. Zij knikte slechts. „Herinner je je ook, dat je hem „afschuwelijk" vond vroeg hij verder. „Ja." „En dat hij daarvoor op een of andere wijze moest worden getroffen, moest boeten „Ja." „Welnu, die man ben ik." Er heerschte een stilte. Haar oogen bleven op hem gericht, doch hij kon er niet in lezen, wat er in haar omging. Of zij geschokt was door het nieuws, dat hij haar had verteld, kon hij niet vast stellen. Misschien was het onmogelijk, na al het geen er reeds door hem was onthuld, dat zij nog dieper geschokt werd. Zij bleef zóó onbewogen, dat hij herhaalde „Ik ben die man." „Welnu," zei zij op vreemden, afgemeten toon, „als je zelf zegt, dat je die man bent, dan moet ik het wel gelooven. Na vanavond veronderstel ik, dat het mij niet meer moeilijk zal vallen in de ongerijmdste dingen te gelooven. Jij bent dus die man. ik begrijp het nog nietMisschien ligt dat aan mij. Maar waarom ben je met mij getrouwd, Jim „Om het hun terug te kunnen betalen." Ijzig koel klonken deze woorden uit zijn mond. „Vader vroeg zij. „En Ames." „O.... ja.... ik begin het te begrijpen...." Zij streek met haar hand over de oogen. „Zij hebben mij drie jaar de gevangenis in laten gaan," zei hij met schorre stem. aan al degenen die er nog prijs op stellen vóór Kerstmis in het bezit te komen van ons schitterend Kerstboek, waarbij behooren 2 losse kleurplaten en een prachtige, in drie kleuren uitgevoerde losbladige wandkalender, dat zij zich moeten haasten deze be- geerenswaardige premie aan te schaffen bij den bezorger, agent of op onze Hoofdkantoren.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1932 | | pagina 26