5e dwaatéeida tiik man
Een laatste waarschuwing
U weet het: alles tezamen slechts 80 cents. - Franco per post 90 cents.
922
VRIJDAG 16 DECEMBER 1932
door
CONCORDIA MERREL
De vorige roman van deze bekende Engelsche schrijfster,
welke ongeveer een jaar geleden in de veertiendaagsche
serie van de Hollandsche Bibliotheek verscheen, werd
door onze talrijke lezers met buitengewone tevredenheid
ontvangen. „Om het geld getrouwd" kon terecht een
van onze goede vondsten genoemd worden. De
verhaaltrant van Concordia Merrel is vlot. ze zorgt
steeds voor een interessante verwikkeling en weet het
publiek door de mooie uitbeelding van haar karakters
te boeien Haar nieuwste roman „De dwaasheid van
een rijk man" waarborgt ons wij verzekeren het U
bij voorbaat een succes. Dit beteekent, dat wij U
een roman aanbiedenspannend, leerrijk en verpoozend.
Wij leggen er nogmaals den nadruk op, dat geen
van de romans van de Hollandsche Bibliotheek
in Holland ooit van te voren in druk is verschenen.
De publicatie-rechten van onze vertellingen worden
geregeld tegen hooge kosten verkregenwij vermijden
hierdoor onzen abonnes romans te brengen, welke
soms jaren geleden in verschillende oplagen zijn uit
gekomen. Een methode, die nog al eens door onze
concurrenten en navolgers wordt toegepast en waar
tegen wij herhaaldelijk gewaarschuwd hebben. „De
dwaasheid van een rijk man" onze nieuwste roman
behelst de geschiedenis van een boekhouder, die, valsch
beschuldigd, eenige jaren in de gevangenis doorbrengt
en later, rijk geworden, wraak neemt op zijn vroegeren
patroon. Hij trouwt de dochter van zijn directeur onder
een anderen naam en vertelt haar op den dag van
het huwelijk, dat hij haar niet uit liefde maar uit haat
getrouwd heeft. Zooals U ziet, een prachtig gegeven,
door Concordia Merrel zeer knap behandeld. Wij
laten hier een gedeelte volgen van het onderhoud
tusschen het pas gehuwde echtpaar, een der hoofd
momenten uit dit prachtige boek hetwelk voor onze
lezers beschikbaar gesteld wordt tegen de uiterst geringe
vergoeding van slechts 17 V2 cent voor een ingenaaid,
of 70 cent poor een gebonden exemplaar in luxe
prachtband. Onze bezorgers zijn verplicht U geregeld
onze premieboeken aan te bieden, denkt daaraan.
Franco toezending per post volgt na ontvangst van
postwissel groot 22 °f 80 cent, resp. voor een
ingenaaid exemplaar of een gebonden in luxe prachtband.
Hij greep haar bij de polsen en duwde haar van
zich af. Zij viel hevig verschrikt terug in een
stoel. Toen zij de uitdrukking van zijn gelaat
zag, durfde zij nauwelijks adem te halen.
„Jim," riep zij uit. „Wat is er? Wat is er ge
beurd Jim wat heb ik gedaan
„Jij hebt niets gedaan.... Ik zelf heb iets
gedaanKijk mij niet zoo aan, Lucy." Zijn stem
klonk schor en gebroken.
„Jim," zij sprak den naam fluisterend uit, „houd
jehoud je niet meer van mij
Er heerschte een oogenblik doodelijke stilte.
Toen antwoordde hij en de woorden kwamen
langzaam en koel over zijn lippen
„Ik heb je nooit liefgehadIk heb een haat
tegen je familie
De openbaring, die hij haar thans deed, had
vanzelfsprekend oorspronkelijk niet in zijn bedoe
ling gelegen. Zijn plan was geweest, langzaam te
werk te gaan en het gunstige oogenblik af te
wachten, waarop hij het meest van zijn triomf zou
kunnen genieten. Zijn huwelijk met de dochter
van John Gresham was slechts het begin geweest
van een reeks plannen, die in hun totaal de vergel
ding moesten brengen voor al het onrecht, dat hem
was aangedaan. Hij had zijn plannen zorgvuldig
uitgedacht, met de grootste omzichtigheid had hij
de eerste pogingen ondernomen. En thans was het
net of hij spijt gevoelde. En waarom Omdat hij
zoo dwaas was, zich door haar te laten ontroeren
omdat hij zoo dwaas was, zich te laten beïnvloeden
door haar jeugdige onbevangenheid, door haar lief
talligheid omdat het sluiten van een deur hem
het gevoel had gegeven, iemand moedwillig in een
val te hebben gelokt....
De immer onberekenbare factor, het persoonlijk
gevoel, was plotseling in den strijd verschenen en
hij was er niet op voorbereid geweest.
Al deze gedachten gingen hem bliksemsnel door
het hoofd, toen hij Lucy aanzag, die op haar
beurt, ontzet en ongeloovig, hem aanstaarde.
„Jim," vroeg zij op zachten toon. „Dat is niet
waar, hè Ikheb het toch verkeerd verstaan?"
„Het is waar," zei hij hardnekkig, sprekende
tusschen opeengeklemde tanden.
„Dat je mij niet liefhebt Het wilde nog niet
tot haar doordringen.
„Dat ik je niet liefheb," antwoordde hij.
„En.... dat dit ook nimmer het geval is ge
weest
„En dat dit nimmer het geval is geweest."
Zij zag hem nog een oogenblik aan, slaakte toen
een diepen zucht en streek met bevende hand over
haar voorhoofd.
Zelfs nu nog, dacht hij, zou het niet te laat zijn
de verschrikkelijke waarheid in te trekken, haar
den schok, die haar was toegebracht, te doen ver
geten, door onder het fluisteren van woorden van
liefde het in hem gestelde vertrouwen weer te
herwinnen. Want zij geloofde nog steeds niet, dat
het waar was. Nóg bestond de kans, dat hij zijn
plannen zou kunnen uitvoeren, zooals hij zich die
oorspronkelijk had voorgesteld. En onder den in
vloed van zijn zucht naar wraak en vergelding
onderging hij de opwelling, haar in zijn armen te
nemen en haar te zeggen, dat het een ongepaste
grap was geweest, iets dat hij zich had veroorloofd
om haar op de proef te stellen. Hij wilde haar
kussen om op die wijze alle ontsteltenis uit haar
oogen te doen verdwijnenDoch hij deed het
niet. In plaats hiervan zei hij
„Het is me ernst.... Je kunt mij gelooven."
„Indien je liefde voor mij slechts een leugen is
geweesthoe kan ik dan gelooven in al het
andere, dat je mij zegt riep zij uit, terwijl zij
hem met haar kleine handen bij de breede schou
ders greep.
„Jim, zeg dat het niet waar is. Zeg, dat je mij
zooiets niet hebt aangedaan. Zeg, dat je mij lief-
hebt.dat al de liefde, die ik meende tot dus
verre van je te hebben ondervondenwaar is."
Onbewogen bleef hij onder haar aanraking het
was een kans, die hem door haar zelf werd geschon
ken, doch hij maakte er geen gebruik van. Hard
nekkig antwoordde hij:
„Het is niet waar geweest."
„Jim, je weet niet, wat je zegt 1 Je weet het
nietJim, wil je mij dus zeggen, dat het al
de keeren, dat je mij in je armen nam.... een
leugen was Dat elke kus van jou.een leugen
was? Jim, dat kón niet waar zijnDe woorden
weerklonken als kreten van diepe wanhoop van
haar lippen kreten, waarop voor hem ai heel
gemakkelijk te antwoorden zou zijn geweest. Hij
behoefde haar slechts in zijn armen te nemen en
opnieuw een leugen te vertellen.... Doch dit
was hem onmogelijk. Zijn persoonlijke tegenzin
in dergelijke daden was grooter dan hij zich ooit
had kunnen indenken. Hij maakte zich van haar
los en deed een paar stappen achteruit.
„Ik meen het volkomen," zei hij.
Een doodelijke bleekheid overtrok haar gelaat,
zoodat hij vreesde, dat zij zou bezwijmen. Doch
dit geschiedde niet. Zij bleef doodstil staan, boog
toen het hoofd en verborg haar gelaat in de handen.
No. 29
Het diepe stilzwijgen, dat zij bewaarde, was
onwezenlijk. Minuut na minuut verstreek,
zonder dat zij zich verroerde hij hield zijn
donkere oogen gericht op haar gebogen hoofd.
Eindelijk hief zij het hoofd langzaam op
en ze zag hem met een bleek, vertrokken
gelaat aan.
„Dan moet ik wel aannemen," zei zij toon
loos, „dat het waar is.ik moet het nu wel ge
looven."
De verandering, die zij vertoonde, was angst
wekkend. Alle leven scheen uit haar oogen ver
dwenen, alle klank uit haar stem. Het was of die
minuten van stilzwijgen in haar de jeugd hadden
gedood. Uiterlijk was zij hetzelfde, doch in haar
geest moest de verandering ontzaglijk zijn geweest.
Met een enkel woord had hij haar van alles beroofd.
Het gaf hem een gevoel alsof hij een weerloos kind
met de vuist in het gezicht had geslagen.
„Maar Jim," vervolgde zij met toonlooze stem.
„Waarom Waarom, Jim Waarom heb je mij
zooiets aangedaan Wat heb ik jou gedaan, dat
je mij op zulk een wijze hebt willen treffen
„Je bent de dochter van John Gresham," ant
woordde hij langzaam.
„Wat heeft hij je dan gedaan Jim, dat moet je
me vertellen. Je kunt mij zooiets niet berokkenen
en mij omtrent de oorzaak in onzekerheid laten.
Je kunt dergelijke verschrikkelijke dingen niet
zeggen, zonder er een verklaring voor te geven.
Je moet het mij vertellen. Wat heeft vader
gedaan
De immer eendere, toonlooze klank in haar
stem scheen op zijn zenuwen te werken. Haar
onwezenlijke kalmte was iets, dat hij niet had
verwacht. Wat had hij dan wél verwacht?....
Hij wist het nietIn elk geval had hij niet
voorzien, dat hij de volgorde van zijn plannen
geheel zou wijzigen, ze misschien niet eens ten
uitvoer zou kunnen brengen. Doch het was nu
gebeurd. Iets, voor hem zelf onverklaarbaar,
had hem er toe gedreven op deze wijze te
handelen, hoewel het in den grond van de zaak
tegen zijn wil indruischteEr klonk een
zekere onverschilligheid in zijn stem, toen hij
antwoordde
„Herinner je je nog, dat je mij vertelde over
dien man, die een klerk had beroofd en daarvoor
de gevangenis was ingegaan
Zij durfde nauwelijks te ademen, als had zij een
vermoeden wat er thans zou volgen. Zij knikte
slechts.
„Herinner je je ook, dat je hem „afschuwelijk"
vond vroeg hij verder.
„Ja."
„En dat hij daarvoor op een of andere wijze
moest worden getroffen, moest boeten
„Ja."
„Welnu, die man ben ik."
Er heerschte een stilte. Haar oogen bleven op
hem gericht, doch hij kon er niet in lezen, wat er
in haar omging. Of zij geschokt was door het
nieuws, dat hij haar had verteld, kon hij niet vast
stellen. Misschien was het onmogelijk, na al het
geen er reeds door hem was onthuld, dat zij nog
dieper geschokt werd. Zij bleef zóó onbewogen,
dat hij herhaalde
„Ik ben die man."
„Welnu," zei zij op vreemden, afgemeten toon,
„als je zelf zegt, dat je die man bent, dan moet
ik het wel gelooven. Na vanavond veronderstel ik,
dat het mij niet meer moeilijk zal vallen in de
ongerijmdste dingen te gelooven. Jij bent dus die
man. ik begrijp het nog nietMisschien ligt dat
aan mij. Maar waarom ben je met mij getrouwd,
Jim
„Om het hun terug te kunnen betalen." Ijzig
koel klonken deze woorden uit zijn mond.
„Vader vroeg zij.
„En Ames."
„O.... ja.... ik begin het te begrijpen...."
Zij streek met haar hand over de oogen.
„Zij hebben mij drie jaar de gevangenis in laten
gaan," zei hij met schorre stem.
aan al degenen die er nog prijs op stellen vóór Kerstmis in het bezit te komen van ons
schitterend Kerstboek, waarbij behooren 2 losse kleurplaten en een prachtige, in drie
kleuren uitgevoerde losbladige wandkalender, dat zij zich moeten haasten deze be-
geerenswaardige premie aan te schaffen bij den bezorger, agent of op onze Hoofdkantoren.