ZEEUWSCH NIEUWS Bie ons op 't durp Zeeuwsche Omroep Onder groote belangstelling had te Middelburg de begrafenis plaats van mr. A. A. de Veer, die aldaar tot burgemeester was benoemd en na een korte ongesteldheid plotseling was overleden. Het stoffelijk overschot wordt het huis uitgedragen. Van de weeke, net achter Sinterklaas, belden de post mie een pakje. Mot dat 'ier weze, Kees vroog ik, wan je mó begriepe wulder kriege zó nooit van die diengen, och 'oe gaet dat, ee Afijn, mae 't most dan net is 'ier weze, en ik docht, da's nog van sintereklaos of zó ies, en ik mick 'et open, of liever de vrouwe dec dat, wan ze snokten 't uut m'n viengers, en jewel, dae zatte twi boeksjes in mie een boeremeid en een joengen d'r van voren op'eteekend, en ze bin geschreve deur Jaap uut de Wullemina- polder. Ik zeg ik dae begriep ik noe niks van, wan van die vint 'k noe nog nooit g'oore. ik ok nie, zee de vrouwe. Mae toen zee ik Uust is even, d£ z£ Jaap Verspanne weze, die nae Den Aeg gegae is Bi jie noe nie wiesder riep de vrouwe, den diejen is op een ketoor en die ei wè wat aers te doen as boek jes te schrieven, o mae Ja, 'oor is 'ier, zee ik wee, je kan noe net zövee klesse as je wil, mae ik gloave dat t'n 't is, dae Afijn, ik gong mae wat in die boekjes zitte leze, en d£ beviel mien best, ik m'n bienae te bosten gelache D'r staet in 'oe at de lange Pier (da bin ik nie, 'oor) an z'n vrouwe 'ekomme is, en alderande leuke vesjes van 'um zeivers en van andere ok. Ja, Jaap, jie dat bin voe wien a 'k j'ouwe, dan 'ei je 't varre 'estierd. Bel, bel, twi boeksjes gelieke, da's nog mae niks ok. Ik begriepe nie, waer of zo'n kaerel 't allegaere vandaen 'aelt. En noe wou je zeker wè's weten 'oe £'t in de Polder zó is, ee Noe, d£ kan 'k je gauw vertelle, wan ik bin ik t'r net gistere nog 'ewist. D'eeren uut Rotterdam 'ieuwe d'r klopjacht, mae z'è d'r nie vee 'eraekt, 'oor, 't leken nergest op, da kan 'k je wc vertelle. Alleen t'r is een 'aes nie zó gauw uut de voeten kon, en d'r schote d'r zó'n stik of viere gelieke, dan 'adde z'n wè is bienae, weetje Nee 'oor, d'r is in de Polder niks te doen, alleen is Sinterklaas op de schole 'ewist, mae den 'ouwen nie, wan die wou nie mi, mae z'è nog£ gauw een nieuwen gevonde, en de Meester blieje, dat begriep je 1 Nee 'oor, d'r is dae bie julder nooit ies te doe, een bitje dood durp, en je begriep toch mae nie, 'oc a t'r zovee beroemde min- schen vandaene komme. Afijn, mae jie bin t'r dan toch ok nie 'ebleve, ee Je zie zó de Keunegin zeker wè is, dae in Den Aeg, ee Ei je ze wè is 'esproke Ze mot toch zovee vrindelijk weze, è'k altied g'oore. Varder è'k j'eigelijk toch niks te vertellen. Uust is even, ik stiere je vandaege nog zó'n almenak, die krieg je kedoo, maer in de wienkel kost t'n een 'eel kwartje, 'oor, maer ik d'r in'eschreve, weetje (waevoe schrief jie d'r nie in, je mot is an den riddekteur schrieve, die woont in Tergoes) en noe wou ik je is vraege, of je dae noe in Den Aeg nie is een bitje reklame voe kan maeke onder de Zeeuwen. Kiek is 'ier, 't is een plezierig boekje, en 't wor in Zeeland vreed vee verkocht, mae de Zeeuwen buten Zeeland moste 't eigenlijk ok leze, weetje, d£ zou goed weze, wan dan vergete ze d'r previncie nie. Afijn, je doe je best maer is, en ik 'oore d'r dan nog wè van, ee De groetenisse, 'oor, en an je wuuf ok, 'oor, ze ken m'n nog wè van vroeger, dan gieng ik wè is mie d'r kuieren, dae kan ze je nog wè wat van vertellen, dag Allee, d£'s dat wee, en noe mó'k je nog wat vertelle van Smou- tekerke, di's een durp in Zeeland, en d'r 'ei gistere op de schole een jongen mie z'n vieng» r in den ienktpot 'ezete, en die kus t'n d'r nie mi uutkriege, en toen most de smid d'r nog an te pas komme. Ja, d£'s een aorig durp, dat Smoutekerke, d£'s vreed dat bar is. Noe most de meester dae een kleset teminste, dat wou en en d£'s noe eigelijk wè gin onderwerp om over te schrieven, mae m'n bin toch mae onder mekaere, en toen wier d'r in de Raed beslote, (zó stieng t'in de krante), d£ den beer van de meester vernieuwd most worre Ja, das toch zó'n aorig durp, ik bin d'r is'ewist,en toen waere ze an't oefenen mie de brand weer, en ze spote 'eel de pasterie onder waeter, mae den domenee was t'r gelokkig nie in, weetje Je zou toch zegge da'k noe is niks voe m'n Sinterklaas g'ad ee? Ik docht zó, d'r zu toch we is menschen weze, die m'n is een boterletter stiere, omda'k altied voe 'ulder schrieve. Mae ku je begriepe, nee 'oor. Nie da 'k zelf gin boterletter kan koppe, mae de vrouw; die 'ou t'r nie van, en zó komt dat spul nooit in 'uus, begriep je Allé, kommende jaer dan mae. De groetenisse, allemaele, van PIER VAN 'T HOF Hallo hallo hier is de persdienst van den officieelen Zeeuw- schen Omroep. Het verder vertellen van deze berichten, in welken vorm ook, is geoorloofd. Men meldt ons uit Middelburg, dat 'n ingezetene zijn jeugdig huisknechtje heeft ontslagen, omdat deze de oneerbiedigheid heeft gehad, het uiterst vriendelijk schoothondje van mevrouw „Kwispeldoor" te noemen. Onze correspondent te Breskens schreef, dat er aldaar een hardnekkig gerucht heeft geloopen, dat de burgemeester zou bedanken, maar de „Breskensche Crt." onthalsde het gelukkig. Dat is, gezien den harden nek van dat gerucht, een mooie prestatie Uit Nieuwdorp ontvingen wij bericht, dat er aanhoudend door onbekenden konijnen uit de hokken der eigenaars gesto len worden, wat men zeer onprettig vindt. Het was veel aangenamer voor de gedupeerden, wanneer bekenden zooiets zouden doen. Een inwoner uit Aardenburg seinde ons, dat hij eergister- morgen kwart voor zes een aardschok gevoeld heeft en toen zijn bed uit tuimelde evenwel acht hi| het niet onmogelijk dat de schok plaats had op 't moment dal hij viel. Zeer beleefd verzocht hij ons, die onnauwkeurigheid in zijn berichtgeving niet kwalijk te nemen Geen kwestie van Schokkende feiten zijn altijd bij ons welkom Een Zeeuwsche jager berichtte ons vol trots, dat hij in den Nieuwtandpolder een haas heeft geschoten met een ring om zijn poot, waarin 'n letter en 'n jaartal gegrift waren. Conclu sies hieruit trekken vond deze Nimrod te gewaagd. Wij niet Wanneer 't een verlovingsring was, is deze haas een goeden dans ontsprongen mocht het een trouwring zijn geweest, dan lijkt het ons toe, dat het dier uit zijn lijden is De voorzitter van drie oudheidkundige genootschappen liep deze week, op zoek naar buit, een antiquairzaak te Middel burg binnen cn ontdekte op de toonbank iets dat op een gelen knikker geleek. Na zijn vergrootglas getrokken te hebben, sprak hij tot den bediende ,,Dat is een buitengewoon stuk amber of 'n wonderlijk mooie topaas." „Pardon, mijnheer!" luidde het antwoord, „dat is het haver stroopballetje, waarop net het dochtertje van den patroon ge- Zogen heeft Op een pacifistische vergadering te Vlissingen heeft een spreker uitgeroepen, dat hij nimmer generaliseerde. Dat zou hem als anti-militairist even leelijk staan als het bestellen van een kogelfleschje Uit Oostkapelle telegrafeerde men ons, dat een groote land- bouwschuur in vlammen is opgegaan. De brandweer kon bij het felle vuur niet meer doen dan het kippenhok nathouden. Ze was zeker met '.t eau-de-colognespuitje uitgerukt Te Goes is het water in de vesten zoo drabbig, dat de Dieren bescherming voor iederen zwaan 'n aanhangmotor wil koopen Tot de volgende week, dames en heeren 952 VRIJDAG 23 DECEMBER 1932 De Middelburgsche schaakclub viert dezer dagen haar 25-jarig bestaan met een nationalen wedstrijd op den Tweeden Kerst dag. Foto van bestuur en leden der feestvierende vereeniging. De heer Abeleven, inspecteur van het Lager Onderwijs voor Zuid- Beveland en Schouwen Duiveland, heeft op Zaterdag 17 December, na verkregen eervol ontslag, afscheid genomen te Zierikzee van onderwijzend personeel op Schouwen Duiveland. Onder de vele autoriteiten, die bij de begrafenis aanwezig wa ren, merkten we o.a. op v.l.n.r. B. en W. van Middelburg. Z.Exc. den Commissaris der Koningin, dr. Colijn en minister Deckers. Het stoffelijk overschot wordt aan den schoot der aarde toevertrouwd Kerststemming aan den voet van het raadhuis te Goes.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1932 | | pagina 24