EN
.V ER»0
IC1EMSTMIIS
De aarde ligt in duisternis verborgen.
Wat kan nog groeien uit de duisternis?
Een stralend licht, een blije wintermorgen,
een wolk met sneeuw, die blank en tint'lend is?
Ach, als de harten van de menschen open
slechts wilden staan naar 't innerlijke licht.
De aarde kon op zon en lachen hopen,
en op een openschietend vergezicht.
Nog is de wereld duister, en de mensch is duister,
en Kerstmis luidt den vrede zachtjes in,
Mocht nu in vele harten opengaan gefluister
van een verlangen naar een nieuw begin
'Sé. -
HUK
934 VRIJDAG 23 DECEMBER 1932
No. 30
Een hoekje bij de
Gcoote Kerk te
Vlissingen.
Aan den waterput
te Baarland.
Als het wintert in de
stad. Bij een open
gebleven plekje van de
dichtgevroren gracht
te Goes wachten de
vogels op de brood
korstjes van de wan
delaars.
Winterlandschap in den Zuid-
Bevelandschen polder.
Het ruime dorpsplein
van welvarend
Ovezande
De wondermooie Abdij
poort te Middelburg.
In het oude
Molenstraatje
te Hulst.
