K
Y
Ai
Ben hotel in een Japansche plattelandsstad.
■M'
Meneer en mevrouw hebben hun dage-
lijksche kleeding verwisseld voor een
hotelkimono en een paar gemakkelijke
pantoffels aangetrokken.
Hoe men zich in een Europeesc'n
hotel moet gedragen, wat men
behoort te doen en wat men
dient na te laten om als een volwaar
dige gast te worden behandeld, weten
dankzij de steeds voortschrijdende
beschaving tegenwoordig alle nien-
schen, die op den titel „heer" of
„dame" aanspraak meenen te kunnen
maken.
Er bestaat niets veiligers en ge-
makkelijkers op de wereld dan het
opvolgen van het consigne „doe wat
een ander doet". Vooral in een hotel
is het naleven van dit verheven
parool absoluut noodzakelijk, wil men
onweerstaanbaar chique chefs de reception niet achter zich liooren grijnzen.
Gedraag u achteloos, nonchalant, neerbuigend in een Europeesch hotel,
wees nooit luidruchtig, zorg, dat uw das recht zit en uw gezicht sympathiek
geschoren is, en u zult zich gevoelen als bij u thuis misschien alleen een
beetje maller.
Maar zet zoo'n volmaakten Europeaan, met het mooiste sex-appeal dat
hij zich wenschen kan, en met de volledigst denkbare filmvoornaam
heid eens in een Japansch hotel. Dan, waarde lezer, zoudt u hem op
een vreemde manier zien rondscharrelen.
De Oostersche zelfbewustheid en kalmte, die de andere gasten bij hun
geboorte meekregen, zal hij zonder succes trachten aan te leeren, hij zal
zijn superieure houding met moeite redden.
Bij het binnenkomen U bent
ons welkom, u zult vermoeid
zijn, doe dus uw schoenenuit.''
De Japansche ho
tels zijn van alle
moderne gemak
ken voorzien.
