De sneeuw is vooral een attractie voor de jeugd, die uitgelaten de straat opvliegt en elkaar vriendschappelijk bombardeert. deur tracht op te ruimen, de menschen die er door heen moeten met wagens en karren, de sneeuw ruimers, die een extra duit kunnen verdienen, zij allen reageeren verschillend op de sneeuw, die tot de wintersche decoraties behoort en de foto's laten dit duidelijk zien. |a de sneeuw Marie Vos zingt Was ik vergeten hoe sneeuwen is, Week en deemoedig en ongewis, bevend en schuchter en schamel, Komt het in aarz'lende- nederdaal, trippelt het wankel als kindertaal, teeder en roerend gestamel. No. 36 Aan de vogeltjes wordt ook gedacht. ten van het vlokkenspcl als het donker wordt en we de sneeuw zien dansen rond de straatlantaarns. Zeker, en we willen niets weten van al de menschen, die mopperen omdat straks de sneeuw weer zal smelten, en het dan een vuile boel zal worden op de straat. Dat zijn zij, die het leven eigenlijk haten, en dat beetje vuil niet op den koop toe willen nemen, die liever dan ook het moois missen. Neen, ik houd van de sneeuw, niet alleen voor mezelf, maar voor al voor de kinderen. Voor de kinderen is de sneeuw het aller mooiste en heerlijkste. Kijk, hoe ze de straat opvliegen om zich uitgelaten te geven aan het win- tersch spel dat zooveel mogelijk heden heeft. En dat alleen moet ons al verzoenen met den dooi, die op de sneeuw zal volgen. leder mensch reageert verschil lend op de sneeuw. Het meisje, dat voortdurend achtervolgd wordt door jongens, die haar willen wasschen de huisvrouw die mop perend de sneeuwlaag voor haar Hongerige magen. Kindertaal. Hoe dikwijls hebben we vroeger gezongen van de „witte, witte, wijde wereld En dat alleen reeds kan ons verzoenen met de sneeuw B. Als het dan toch moet zijn, laat het dan ook maar eens sneeuwen en vriezen dat 't kraakt.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1933 | | pagina 9