f®
r
fi
Bie ons op 't durp
Ï5
Toen 'k is op't durp kwam, zag ik dazze dae bezig waere mie
zo'n soort tente op te slae, je kus bienae nie loope van de drokte
en van de planken die rom en dom lagge.
Ik zegge tegen de meulenaer die juust pesseerde begriep tie
dae noe wa van, wat mot dat noe worre
Da zA'k je is gauw vertelle, das een bioskope, zee 'urn-
O, sjuust, zee ik, is dat noe dat dienk, wan je mó begriepe
da'k dacr in m'n kwalliteit as raedslid wezende, wè vanof wist,
sjuust.
Dc bioskope kwam dien dag nog overende, en saeves wicr d'r
ok J gespeeld, maer ik kus nie vort, wan de kalfskoeic, afijn,
je begripe m'n wc, en toen wier 't den volgenden aeven.
De vrouwe en ik t'r nae toe, en nichte Ka, das nog een varre
nichte, die woont in den achtersten polder, en die was t'r ekspres
voe over'ekomme. Me krege noga een goed pleksjc, noga vorran,
tenminste, ik docht dat dat noga een goeie plekke was, mae 't
bleek a gauw van nie.
Afijn, me bin gezete, en ineens sjuuten al 't licht gaet uut.
Pier toch! schreeuwt de vrouwe en ze kniep me'n in m'n
erm d.Vk den volgenden dag een blauwe plekke Ik zegge
uust, 't is niks das altied in dc bioskope. Maer ineens zeg ik
wat 'ei jie no? toch, nichte Ka, 't üeken wè of je zit te schreeuwen.
Wat 'ei je
't Is toch zovee ieselijk, zoo glad in den doenker, snotter K3.
as ze noe mae is een ienkel lichje lieten brande Kk jie 't nie is
vraege
Da's goed, zeg ik, en ik stae op en ik wi! nae die vint gae,
mae dae zee dae zo'r. oudachtig vintje, ok uut den achtersten
polder, die neffen Ka zat ik za wè voe je gae. baes. en ie is a
wig
En kiek, meteen zie 'k op de plekke wac straks nog een stik
wit doek was, een vint die z'n eige beweegt, en alsmae dichterbie
komt, en kick. dat was noe de fillem
Mae wat doe noe dat ouwe vintje In plekke dat t'n nae de
portier, of 'oc 'eet zo'n vint, gaet. om tc vraegen of t'r nie is een
lichje an kan, omdat Ka uut den achtersten polder zó benauwd-
achtig is, loopt die vint nae voien. nae die vint 00 dat doek, wan
ie doch zeker, dat dat een echte vint was, en ie schreeul uila,
ka je nie is licht maeke, wan Ka 'cit op d'r 'euoen van d? doen-
kertc
Afijn, je bogriept, dat was wat. en de menschen lachten,
't licht gieng vrentig an ok, en iederendeen keek nae Ka, mae
die was allank nie benauwd mi, en die wier kwaed omdat alle
menschen nae d'r keke, en ze riep da vintje 'ei z'n ola nie.
ik mejeeere niks, en toen gieng 't licht wee uut, en toen zagge
me van die Tndiese die riest zaaieden, ik docht altied dazze dat
van de boomen plukten, net as de koffie, mac dat is dan toch
gin waer. En toen kaerels op de fies, die reje d'r eige een 'oedje.
Toen krege me bergen te zie mie 'nzen d'r tegen, en Ka riep
iedere keer Kiek, da's net dat 'uust? van Wullem, of die vint
die lieken noe precies op Kees van bie ons, mae dc menschen
voor en achter ons wiere kwaed. Mae dae kwam gelokkig gauw
een ende an.
Want opeens komt t'r een trein anriere, en die rie recht op ons
in. Ka gee een schreeuw, en ik docht ok een ocgenbük dat 't
meenes was, wan d.^ dienk kwam zö maer anvliege, maer ik be
greep toch wè dat die 'ier nie echt ree, mae Ka was zó benauwd
geworre, ze most en ze zou d'r uut, wan 't was duvelstuug en
z'k d'r schoon genog van.
Afijn, d'r 'ielp gin praeten an. 'Eur d'r vandetir.
Mae wulder bleve. En m'n k d'r gin spiet van ok, wan toen
kwam d'eigelijke fillem pas, van een jongen mie een misje die
nie mie mekaere verkeere mochtc, en d'r zat vanzelfs van allerlei
tusschen, en 'l dierde 'k weet nie 'oe lank, ipae op 't lest krege
zmekaere toch. en toen zee de vrouwe - en d£ zeje al de
vrouwen in de tente, zovee blieje azze waere, maer ik docht
'f ii toch mae snel, en toen was 't uut, en m'n gienge naer 'uus.
Ik was ik d'r góed over te spreken, en dc vrouwe ok, en ze zee
roe kun m'n ok wè is een keer nac stad, want daer is altied een
b-oskope, en da's goed voe de Zaeterdagaeven.
Ik zegge da's goed, wan je kan d'r 'ecl wat leere, dat è'k
wè 'ezie.
En zó bcslote m'n. om den volgenden Zaeferdag op de fies
nae stad te gae, wan in de krante stieng dat er een 'eele mooie
fillem was, en noe waere m'n lief'ebbers geworre, zó as je gezien
'eit-
Mac wat of m'n daer beleefd afijn, da's verschrikkelijk,
mae da za'k je een volgende keere wè is uutvoerig vertellc, wan
ik bin d'r noc nog gaef kepot van. Dus voorloopig mae tot kom-
mende weeke, en de groetenisse,
PIER VAN 'T HOF
Een kijkje tijdens de
keuring ran een groote
categorie van jonge
hengstenop de Cen
trale Hengstenkeuring
te Goes.
Fraaie kop van n eerste
prijswinnaartevens as
pirant kampioen.
De kampioen van 1933 werd Clairon de la Lijs,
die op de foto een eereronde maakt. Eigenaars
H. Kerckaert, W. Staal en H. de Maet te Stoppeldijk.
