ZEEUWSCH NIEUWS
Bie ons op t durp
- -
D'r is van't feest niks gekomme, want de vrouwe is plosse-
lieng zieke 'eworre, an de maege, zee den dokter, en ze lag plat
op bedde, en opstae, o mae. Noe is 't bie 'eur zo 'estzld, dat 'eur
glad nie e kan, dat t'r leven in 'uus wor gemaekt azze 't zelf nie
doet. Dus gin feeste, en dat was toch vreed jammer, wan de
buürte wou alles opkrone, en dat was toch we mooi 'ewist.
Noe wou ik m'n brief gae schrieve voe 't blad, mae kiek, dae
kwam den dokter, en die keek nog a vreed benauwd, en die zee
Ja, Pier, zee d'n, 't spiet m'n erg, mae je vrouwe za nae 't zieken-
'uus motte, das waer.
Ik kus effenof gin woord uutbrienge, zo stieng ik te kieken,
mae ja, wa doe je d'r an Toen kwam d'r een auto, en e m'n ze
wiggebrocht, mae ik was t'r glad nie goed van, en daevoe e'k
vlee weke nie geschreve.
In 't eest leken 't noga goed te gae, mae laeter toch wee nie.
Noe bin 'k er vandaege 'ewist, mae ze kuste nog niks zegge,
Ze is noe zovee as in opstervasie, begriep je.
'k Bin d'r nog een stuitje bie 'ewist ok, en ze lag te julen, mae
dat was noe nie zo erg, mae ze was geschrokke, wan den dokter
was bie d'r 'ewist mie een groot dienk mie een slange d'r an, en
toen doch ze, da d'r in d'r buuk 'esneje zou worre. Mae zo erg
was 't nie, want 't was mae een pompe, en dae pompten ze d'r
maege mee leeg, om te zien wat a d'r in zat, begriep je; wa de
menschen toch verzinne 1
Afijn, da was zo'n aorig gevoel 'ewist, en dat was ze nog nie
te boven. O, Pier, zee ze, ik loope vort, foei, mie zukke iesselijke
diengen in je maege, wae deug dat noe voe
Ik zee dazze dat maer an den dokter most overlaete, en ze zee
die vint kan m'n we dooddoe mae toen riep ik sjjjt wan d'r
stieng een zuster bie, en die keek vee kwaed.
Afijn, zieke menschen mot je mae laete doe, en ik t'r vandeur,
mae mie een zwaer 'arte, da kan 'k je we zegge.
Ja, wan ziekte, das erg, vee erg. Je weet nooit
komt, en me bin toch allegaere mae menschen, e
anderen dag is 't of'eloope. Nie da 'k dae noe voe
nauwd voe bin, glad nie, ik e ik m'n leven g'ad, n
schen die je naestaenden bin, zo zieke worre, dan is dat vreed
erg, vee erger dan a je 't zelf 'eit.
Noe zat ik nog mie moeilijkhedens, wan ik zitte noe maer
alleenig tuus. Da gieng dus nie, wan eten koke, daer e 'k noe glad
gin verstand van.
Toen 'k bie de vrouwe was, spraeke m'n daerover, en die zee
ok, da'k iemand, een vrouwspersoon in 'uus most neme, en ik
zegge Ka van der Eme, mae toen kwam ze glad overende, en
ze riep Neent, dat wuuf kom nie in m'n 'uus, die leit 'et mie
iederendeen an, o mae
Ja, ik von eigelijk ok, da die nog a vee jonk was, en toen e m'n
mae beslote om Pie Wullemse te nemen, die is achter in de zeven
tig, dus dae zu de menschen we gin praet over e.
Mae allee, toch ok verschrikkelijk, wan die kan de trap nie mi
op, zo stieve is ze van de rimmetiek, en ze zie slecht ok, en noe
kan ze niks vinde, en noe zit ze m'n 'eele daegen mae achteran,
mie Pier, weet jie dit of dat nie te stae
En da begin mien vreed te vervelen, ja menschen, 't is gin
pretje, en ik 'ope da de vrouwe wee gauw beter za magge weze.
Allee, de groetenisse
PIER VAN 'T HOF.
den een of
n'n eige be-
VRIJDAG 7 APRIL 1933
No. 45
Te Zuiddorpe werd een voetbalclub opge
richt. Foto van het elftal met het bestuur
Op den Sloedam botste een mili
taire vrachtauto tegen een boom
en werd bijna totaal vernield.
De heer Plansoengemeente
veldwachter te Koudekerke, die
onlangs wegens dertigjarigen
dienst werd gedecoreerd, heeft
thans eervol ontslag uit z'n
dienst verkregen. De heer
Plansoen temidden van col
lega's en het bestuur van den
A.N.P.B., bij gelegenheid van
het afscheid gefotografeerd
Nk
't Kerkje van Grijps-
kerke wordt geres
taureerd. 't Torentje
in de steigers.
De heer Plassche,
vooizitter van de
athletiekvereeni-
ging E. M. M. te
Middelburg, heeft
afscheid genomen
van zijn club,
waarvan hij steeds
een energiek lei
der is geweest.
