DOOR OCTAVUS ROY COHEN
•%ITTE
Ja juist." North bleet staren met vischachtige oogen. „Nu of later, zei
je. Zou je zin hebben" en nu kwam er toch wat toon in de stem van
N0rth „om er nog een jaar leven bij te nemen, en jezelf toch van
nu af als dood te beschouwen?"
Alan dacht even na. „Ik geloof niet, dat ik u goed begrijp."
„Dan zal ik 't je uitleggen. Je bent toch nog stellig van plan, er een eind
aan te maken, zoo gauw mogelijk."
.,Ja."
„Laten we dan eens veronderstellen, dat je vanavond niét sterft, dat
je om een bijzondere reden besluit, nog een jaar te blijven leven precies
één jaar. Zou je, als je toch nog leefde morgenochtend, jezelf als een lijk kunnen
beschouwen
„Dus leven als een doode.en over een jaar
„Werkelijk een doode worden. Ja."
Een korten tijd zwegen zij beiden. Toen sprak Alan. „Ik wil eerlijk zijn,
meneer North. Ik weet niet, waar u heen wilt en geen mensch kan beslist
zeggen, hoe hij zal handelen in omstandigheden, die hij nog nooit heeft mee
gemaakt maar ik zou zeggen, nu ik toch besloten ben, er een eind aan te
maken, geeft 't maar heel weinig verschil, of ik vanavond sterf of over een
jaar. Als ik door te sterven maar de goedheid van anderen kan vergelden.
Mag ik weten, waarom u die eigenaardige vraag gesteld hebt
„Door je voorstel van gisteravond," antwoordde North aanstonds, „ben
ik op een idee gekomen. Een verzekering van vijfhonderd dollar vind ik
kinderwerk. Ik zal je ronduit een voorstel doen. Je verzekert je leven voor
honderdduizend dollar. Zoodra de polis opgemaakt is, geef ik je twintig
duizend dollar contant. Daar kun je dertien maanden 't leven mee genieten
ik zeg dertien maanden, omdat de polis, die je nemen zult, pas na een jaar
van kracht wordt. Maar daar staat tegenover, dat het bedrag dan in ieder
geval moet worden uitbetaald ook al is het bewijs van zelfmoord geleverd.
Begrijp je 't
Alan knikte. „Ja, meneer North."
„Luister nu goed, Beckwith. Als we besluiten mijn plan door te zetten,
pleeg je vanavond zelfmoord in theorie want je bent je leven kwijt je
hebt het verkocht. Maar feitelijk blijf je nog 'n jaar leven, en een maand extra.
Voor dien tijd heb je twintigduizend dollar tot je beschikking, om te nemen,
wat je nooit hebt kunnen krijgen. Als de dertiende maand om is, pleeg jij
zelfmoord, en ik steek een zuivere winst van zoowat vijfenzeventigduizend
dollar in mijn zak. Wat zeg je er van
Beckwith begon met niets te zeggen. Ondanks zichzelf trok hem het voor
uitzicht op nog een jaar leven en dan zóó'n jaar geld genoeg goede
kleeren eten een prettige, warme woning
„En als ik nu eens niet goegekeurd werd
„Dan bemoei ik me niet meer met je," zei North kalm. „Dan kun je met
jezelf uitspoken, wat je wilt, en wanneer je wilt."
toch een ongeluk schijnen. Maar bovendien
voor. De polis komt niet op mijn naam."
„NietAlan keek verbaasd. „Wie moet dan de belanghebbende worden?"
Andrew North boog zich naar voren. Zacht kwamen de woorden tot
Alan's ooren
„Je vrouw 1"
VIERDE HOOFDSTUK
Alan begreep hem niet zoo dadelijk dat was aan zijn gezicht te zien.
Langzaam schudde hij het hoofd.
„Ik heb geen vrouw," zei hij.
„Nee nog niet maar dat is gauw verholpen."
„Wou u me laten trouwen
„Wat is er tegen Je bent dood, na vanavond. Wat maakt 't dan voor
verschil, die dertien maanden, of je getrouwd bent of niet
„Niet veel. 't Is natuurlijk precies 't zelfde. Maar 't klinkt me zoo vreemd
ineens. Ik snap 't niet goed."
„Dan zal ik 't je ieeren snappen. Als je die polis voor honderdduizend
dollar aanvraagt, moet je opgeven, dat je op 't punt staat te trouwen. Als
belanghebbende moet in de polis je vrouw genoemd worden. Zoodra de polis
klaar is, trouw je. De resteerende dertien maanden van je leven zul je, voor de
buitenwereld, de rol moeten spelen van een gelukkig echtgenoot. Dat is van
't grootste belang. Op welke manier je dan ook sterft, 't recht van belang
hebbende zal dan nooit betwist kunnen worden. Is dat je duidelijk
„ja al wat u zegt, klopt. Ik begrijp alleen niet, hoe u zoo zeker kunt
weten, dat u 't geld krijgt, als een derde belanghebbende is."
De mond van Andrew North scheen aan de hoeken nog wat strakker te
worden maar zijn antwoord klonk zeer nuchter
„Ik heb die vrouw in mijn macht." No 2
„O!" En vlug voegde Alan er bij, alsof hij vreesde, on- a
beleefd te zijn geweest: juist!"
„Je zult wel begrijpen, dat ik niets wensch te riskeeren, Beckwith. Als
ik iemand in mijn macht heb dan héb ik hem ook in mijn macht. Als je
dood bent, en je vrouw het geld van de verzekering ontvangen heeft, zal ze
het netjes bij mij brengen."
„Ja, als u daar zeker van bentAlan was klaarblijkelijk in de war.
In één seconde scheen North heel zijn menschelijke karakter verloren te
hebben was hij alleen nog maar de man van zijn reputatie koelbloedig
en venijnig berekenend. „Mag ik vragen, wat 't voor iemand is, die mevrouw
Beckwith zal moeten worden
„Dat komt er weinig op aan, dunkt me. Zooals ik al gezegd heb, ben je
van morgenochtend af dood - dus hoef je je voor die vrouw niets méér
te interesseeren dan voor de eerste de beste vreemde, die toevallig over je
graf zou loopen."
„Vindt u 't wel noodig, de zaak zoo scherp te stellen
„Waarom niét Ik wil je goed laten begrijpen, waar je aan toe bent.
En wat die vrouw betreft ik vind 't genoeg, dat ik haar in mijn macht heb.
Ze zal 't je heusch niet onnoodig lastig maken, en ik denk, dat ze je zooveel
alleen zal laten, als je maar wilt. Maar van den anderen kant stel ik als voor
waarde, dat je met haar onder één dak woont. Je krijgt een woning hier in de
stad ik zal er een voor je huren. Je zult een paar menschen moeten ont
vangen al is 't nog zoo zelden. Maar er moeten menschen zijn, die na je
dood getuigen kunnen, dat jullie gelukkig getrouwd waren. Hoe jullie 't verder
met elkaar vinden, moeten jullie zelf maar uitzoeken. Voor de buitenwereld
moeten jullie je in ieder geval voordoen als een gelukkig jong paar."
„Ik begrijp 't. Maar 't is wél heel gek zoo'n huwelijk uit dwang met
een vrouw, waar je absoluut niets van weet...."
„Zanik niet 1" kwam opeens de stem van North schrapend de tafel over.
„Je hoéft 't toch zeker niet te doen, als je niet wilt Als je dat maar goed
snaptVoor mijn part wandel je nu meteen de deur uit, om in 't water te
springen. Of om 't nog eens te probeeren, en dat krankzinnige zelfmoord-idee
te laten varen. Ben jij bij mij gekomen, of ik bij jou Ik spoor je niet tot zelf
moord aan. Integendeel ik vind 't idioot, kinderachtig, onmannelijk, op
alle manieren onverantwoordelijk. Maar als je op mijn voorstel ingaat, zul je
je er compleet aan moeten houden. Terug kun je absoluut niet nooit."
Alan zat naar de tafel te kijken. Hij wachtte, tot North doorsprak.
„Wat weet je eigenlijk van me vroeg de ander eindelijk.
„Niet veel, meneer North. Alleen wat ik gehoord heb."
„En dat is
De jongen sloeg onbevreesd zijn oogen op. „Dat is niet erg vleiend voor
u, meneer North."
„Goed. Vertel 't maar."
Alan kleurde. „Wat denkt u zoo ongeveer?"
„Doe alsjeblieft wat ik je vraag."
Hij sprak norsch— Alan voelde zijn tanden tegen elkaar slaan. „Goed,
meneer," zei hij, „als u 't wenschtIk vind 't niet prettig, beleedigende
geruchten over te brengen, maar er wordt gezegd, dat u hier in de stad de
onderwereld leidt. Ze zeggen, dat u den grootsten drankhandel in dezen staat
drijft. Ze zeggen, dat u geen enkele misdaad te min vindt, en dat u leeft van
de exploitatie van dranksmokkelaars, straatroovers en zakkenrollers, en
enHij aarzelde.
„Vooruitcommandeerde North.
En dat u zelfs van moord beschuldigd kon worden, als 't goed
uitgezocht werd. U hebt me zelf gedwongen, om 't te zeggen, meneer."
,,'t Is goed. Ik hou van openhartigheid. Nu dacht je natuurlijk, dat ik
boos zou worden, en dat ik de helft zou ontkennen. Maar ik ben niet boos en
ik ontken niets. Over 't algemeen is 't waar, wat je gezegd hebt."
Zwijgend zaten zij elkaar aan te staren. Alan voelde een vreemde huivering
van schrik. Hij keek in de fletse oogappels van Andrew North en zag er geen
glans van menschelijkheid in. De man was ijzig, ongevoelig brutaal zelfs.
Zijn gezicht was als een masker't klonk best aannemelijk, dat er nooit een
lachje over kwam. Heel hun gesprek door had Alan geen spoor van eenig
gevoel op dat stopverfgezicht gezien. Toen kwam de stem van North weer,
toonloos, kalm alsof hij uit de krant een marktbericht oplas.
