i
i
1?
n.
r-
.7 >-
m
V
No. 46
VRIJDAG 14 APRIL 1933
ii
01
11»?*
De toerist, die thuis 'vertelt„Op
deze foto zien jullie, dat de meis
jes van Bali dol op me waren."
dekken, dat nog niet ontsierd is door 'n
exploitatie terwille van vreemdelingen.
Hij zal menschen leeren kennen, die wel
iswaar niet lezen of schrijven kunnen,
maar die het vermogen om te lachen
ongeschonden hebben bewaard. Hier weet
l—s» sa».. k X
Ver van het vreemdelingenverkeer.
Een meisje uit 't Zuiden van Bali.
niemand hoe laat het is en in
het Zuidelijke deel van Bali
bleek een bioscoop zelfs niet
te kunnen bestaan.
Hoe lang zal 't sprookje nog
duren Hoe lang zal Bali nog
een eiland in 'n wanbeschaving
zijn De toeristen dragen per
soonlijk geen schuld, maar het
zijn de moderne kwalen van geld
en oppervlakkigheid, welke ook
dit land niet zullen sparen. Een
paar jaren nog wellicht, en dan
zal er de schoonheid van Bali en
zijn bewoners niet meer zijn dan
een vage herinnering. Helaas!
Waf toeristen niet laten kannen.
Manke gevaar". Een Amerikaansche dame maakt Balineesche
meisjes „gelukkig" door het uitdeelen van lippenstiften en poederkwasten.
honderdduizend blanken bezocht. Onder hen zijn
enkele kunstenaars, die jarenlang hebben gespaard om
de passage te kunnen betalen. Bij aankomst in de haven
van Baleleng verdwijnen zij uit de menigte van hun
medepassagiers. Zij ontdekten Bali wel op eigen gele
genheid. Het grootste deel der bezoekers bestaat verder
uit Amerikaansche en Australische globetrotters. Ze
„doen" Bali in een dag. Zij hebben haast, zij moeten
voor het diner weer aan boörd zijn. De gids kent zijn
pappenheimershij laat gauw eenige staaltjes van
onvervalscht „inlandsch leven" zien, voert zijn ladies
en gentlemen naar den tempel, waar dansmeisjes „juist"
een dans uitvoeren, welke maar eenmaal per jaar wordt
gedanst. De dames en heeren laten hun kodak knippen,
en gaan weer verder.
Maar wie zich de moeite geeft zal ook een Bali ont-
t
4 4
