Rijmen van eenen ouden Heer
PP~dëteacC "°°f
„Rebecca" bij den waterput, de bekende Willebrordus-
put aan den voet van de duinen te Zoutelande.
De omroeper van Westkapelle
doet zijn ronde met de pets.
Walcheren* bloei„Hei 't was
in de MeiEen vroolijk
tooneeltje te Aagtekerke.
Jong Walcheren op stapWe witlen
niet op de kiek." Maar dat is niet
echt gemeend.
Mei-idylle te Vrouwenpol
der. Arbeidzame jeugd on- rj J j
der den bloeienden boom. f\ 11
Hoe leven why thands in een sonderlinghen tyd.
De mens grypt veel te hoogh, hy kent gheen dienstbaerheydt
Elck wil de meester syn, en andren maken knechten,
Hy wil syn rechter syn en selfs zyn eighen rechten
Gaen stryeken met de winst, en wereken wil hy niet
Hy leeft maer by den dagh, kent sorghen nog verdriet.
Hy leeft so reuckeloos, hy wil gheen geld meer spaeren,
Hy geeft het alles uyt, en kan gheen duyt bewaren.
Het moet steeds mooyer syn, meer waereldsche kleedy,
verslaeft syn siel geheel aan vuighe pronkery.
Loopt hele dagen leegh, en soeckt het op de straet,
verkoopt syn ganse siel aan allerhande kwaed.
Ay my, het is wel hard, in sulk een tyd te leven,
De sieckte wel te zien, gheen poeyer kunnen gheven
Die 't mensenras gheneest en weeder opwaerts brengt,
Ver van het waerelds vier, dat heel de siel versenght 1
lek ben een oude man, die kort nogh heit te leven,
maer voor een dagh pleizier zijn sielsheil niet sal geven
Ay nee, hoe warelsheyd betreedt der mensen drempel,
ick blyf die ick steeds was, en hou den ouden stempel
De f*nsi°nS tC
üX badsei**"-
Dombak krl]9het komend^
