Bie ons op rt durp
Afijn, m'n waerc dan geblcve bic dc stemming, en 20a je weet,
want dat e'k a is verteld, zat ik in 't stembe,roo, en dae zit je
goed, wan dat is mae den 'eelen dag segaren en kommetjes
koffie, die de meid van de burgemeester ons brocht. Afijn, je
beleef dan van alderleie, en je begriep nie, dat t'r nog zovee
stomme minschen op de wereld bin.
Zo was t'r een vint, die kroop in 't stemhokje, en die bleef
mae vort.
Da duurden we een kwartier, en d'r stienge a tien menschen
te wachten, en 'um bleef mae vort. Eindelienge zegge ik tegen
Versluus gae jie is kieke, en 'um gaet, en die vint staet de
krante te leze.
Zeg is even, zee Versluus, zou jie d'r nog uutkomme of tenie
Eeeeeh zee de vint, ik docht da'k t'r in most bluven tot
julder m'n riepe.
En dan was t'r nog een wuuf, Ka uut 't achterommetje, die
kwam trek terug, en die beefden zo van de vremdigheid, dazze
nae de schoorsteen loopt, wae van die groote yaezen mie nauwe
'alzen op stienge, en dae sjoerel ze d'r biljet in, voeda m'n d'r
erg in kuste e.
En dat was noe toch ok wat, wan da biljet kuste m'n d'r me
uutkriege. Dus zegge ik tegen Versluus Loop jie noe is nae de
burgemeester, en de burregemeester kwam, en toen a 't 'n 't
'oorden most 'um toch zovee lache, en 'um nam de vaeze van
de schouwe, en die gooiden op de vloere, en toen was t'n kepot,
mae 't stembiljet was t'r uut.
Afijn, en noe is de stemmieng verbie, mae noe a'k 't praetje
'oore gae op 't durp, dat 't nie eerlijk gegae was mie de stem
mieng, en dat 'ieuw maer an, en dat wier ik eindelienge beu, en
ikke nae Kosters, wan die a 't in de waereld 'ebrocht, en ik zegge
Oor is 'ier, wa beteekent dat noe eigelijk, en wat 'ei jie dae noe
Oor is 'ier, zee 'um, da za'k je noe is gauw vertelle. Alle per-
tijen e 'ier op 't durp 'ewonne, en 'oe kan dat noe D'r is t'r gin
een achteruut'egae, mae ze bin allemaele vooruut. En daevoe
zegge ik, dat 't nie eerlijk 'ewist is, daê
Maar ik zee bie jie noe glad nie bie j$t verstand, d'r bin toch
zeker noe vee meer stemmen as vier jaer terug
Oeiie mina riep 'um, daer e'k glad nie an 'edocht
Ik zegge da kan we weze, maer a je d'r noe voortaan mae we
om dienkt, anders kus je we is in de stukken komme. Wa bin
dat noe voe vule praetjes En ik vort. Mae onderdand was 't
Vriedag 'eworre, en dat was den dag van 't dinee bie de burge
meester, en ik was nog even vastbeslote, om dae nae toe te gae.
En toen 'k wakker wier, dien eigeste merrege, 'ienge m'n
Zondagsche spullen aan de wurfel van de bedstee, en ik begreep,
da de vrouwe docht d'r is niks meer an te doen, ie gaet toch
En zo was 't net. Pier wou dan toch ok we is laete zie, da d'n
best mie de deftigheid an taefel kon zitte, o mae
Noe was 't dinee om 'alf zevene, en noe a'k we is g'oore van
een nichte, die vroeger jaeren bie de deftigheid gediend a, da je
zo vroeg meugelijk mo komme, wan das deftig, en anders dienke
ze, dat 't alleenig mae om te doen is, om je buuk vol te stoppen.
Noe, dat was bie mien glad nie 't geval, wan de vrouwe a den
eigeste middag spekpannekoeken 'ebakke, wan ze zee dat alles
bie de deftigheid mae waeter en wind was, en da'k mae goed
wat most inlaaje voe da'k t'r nae toe gieng. Afijn, ik docht, ik
za laete zie 'oe a 't 'oort, en ik stappe om kwart voe drie in m n
besten goed nae 't 'uus van de burgemeester. En ik komme op
de stoep, en de deur staet ope, en ik loope mae nae binne, en
dae kom ik een daeme tegen, en die roept o, bin je daer ein
delienge mie de persteitjes?
Ik zegge perdon, mevrou, wien dienk je eigelijk da je voor
j'eit
En 'eur zee O, jie kom misschien om d'aentjes te plumen
Ik zegge bel neent, ik komme om ze op 't elpen eten
En ik zegge jie bin zeker ok een van de gasten, en ik ewe
is 'eleze, da je j'n eige mo voorstelle, e noe, ik bin Pier van t Hp*»
en 't is m'n angenaem. Zo, zo, zee 'eur, mae das glad nie noodig,
wan ik bin de keukenmeid van de zuster van de burgemeester,
uut stad, en ik bin 'ier om te koken, begriep je Zo, zo, zee ik,
dan bin 'k ebuus 'ewist, mae da kan den besten overkomme,
afijn, seluu En ik wou in de kaemer gae, maer 'eur riep uila,
wacht is even, kom jie mae een bitje in de keuken zitte, dan e k
ok een verzetje, wan ik bin de stilte zo glad nie gewend
Ik zegge da most de vrouwe is 'ooremae meer kust ik
nie zegge van verontwaerdigieng, en ik zee niks mee, maer ik
stapten nae binne.
Allee, kommende weke varder. De groetenisse van
PIER VAN 'T HOF
De burgemeester van Souburg legt den krans
bij het monument van Marnix van St. Aide-
gonde, tijdens de luisterrijke viering van den
400sten geboortedag van Willem van Oranje
Burgemeester Van Doorn te Sou
burg houdt de herdenkingsrede
Ook Wemeldinge heeft WillemNk
van Oranje met opgewekte feeste
lijkheden herdacht en gevierd.
VRIJDAG 12 MEI 1933
In- de afgeloopen week
werd te Vlissingen een
winkelweek georganiseerd.
'n Goed geslaagd vuurwerk
luisterde de feesten op.
De heer Fey te Vlissin
gen vierde zijn zilveren
jubileum bij de posterijen.
No. 30
s Onder zeer slechte weersomstandigheden werd
te Souburg de 400ste geboortedag van Prins
Willem van Oranje gevierd. Een der voor
naamste punten van het feestprogramma was
de kranslegging bij het grafmonument van
Marnix van St. Aldegonde, een bekend tijd
genoot van Willem den Zwijger en dichter
van het Wilhelmuslied. Een der leden van de
turnvereeniging draagt den krans in den op
tocht naar het monument.
