SPORT
VAN ZONDAG
No. 50
VRIJDAG 12 MEI 1933
1595
Onze voornaamste tegenstanders op 't voet
balveld, de Belgen, zijn nooit te vertrou
wen geweest. Juist als men dacht ze ge
makkelijk te kunnen hebben, bleek de werkelijk
heid heel anders. Zoo was het ook Zondag.
De papieren stonden werkelijk in ons voordeel,
al was het alleen maar vanwege de laatste overwin
ning op de Scheldestad. Goede kennissen van me,
die stereotiep een paar sigaren ot 'n pot bier op
de buitenlanders zetten, durfden het thans niet aan,
zoo waren ze van een Hollandsche zegepraal over
tuigd.
Echter, één ding hebben ze bij hun berekeningen
over het hoofd gezien. Het Nederlandsche Elftal
speelt in het Stadion te Amsterdam zijn beste
wedstrijden niet. Ook Zondag kwam dit duidelijk
aan het licht. Vijfmaal achtereen werd op eigen
grond nu verloren, waartegenover in het buiten
land toch werkelijk zeer fraaie resultaten staan.
Neen, het oude Stadion, daar konden onze voet
ballers van leer trekken.
Het heeft weinig nut verder te philosopheeren.
De Belgen speelden Zondag beter voetbal dan onze
oranjemannen en hebben den wedstrijd verdiend
gewonnen.
De Roode DuiveJF plaatsten Zondag de ballen
heel wat beter dan onze spelers. Vooral in de mid
denlinie kwam dit tot uiting. Hierbij dient er de
aandacht op gevestigd, dat het gemis van v. Heel
zeer sterk werd gevoeld. Deze Rotterdammer is
altijd een groote steun voor den aanval. Breitner,
Van den Broek
was actief genoeg.
Nog een kiekje uit den Holland
België-wedstrijd van Zondag j.l. Weer is
v. d. Broek, die het keeper Braet lastig maakt.
Het elftal van O.V.C. (Oud-Vossemeer),
dat het kampioenschap le klasse van
den Brabantschen Voetbalbond behaalde.
zijn vervanger, bleek dit
allerminst, hoe hard de
Hagenaar ook heeft ge
werkt. Verder is Pellikaan
een prachtspeler, doch
voornamelijk in de verde
diging. Een teamgenoot
den bal voor de voeten
spelen doet deze Tilbur-
genaar zelden of nooit.
Hij houdt nu eenmaal
De zaken gaan slecht. De gezichten zeggen genoeg.
Van l.n.r. de T. C.-leden Lotsy, Herberts en Mundt.
Verder de hr. Boeljon. hoofdconsul van den K.N.
V.B., en geheel rechts Puck v.
Heel, die wegens 'n blessure niet kon
spelen, met trainer Glendenning.
meer van „lange" trappen en wij vinden dit
absoluut niet erg als er maar twee andere half-
spelers zijn, die er een ander systeem op na houden.
Echter, tot overmaat van ramp heeft ook Anderie-
sen vrijwel geen enkelen bal behoorlijk afgegeven,
zoodat onze voorhoede het niet makkelijk had.
En die aanval De vleugelspelers, vooral Wels,
dat ging wel. Adam geen schijn van vroeger, althans
niet wat spelverdeelen betreft, v. d. Broek werkte
hard, doch had voor het Belgische doel nimmer
steun, terwijl Duinhouwer dermate aan planken
koorts leed, dat hij vrijwel nergens was.
V. d. Meulen had geen gelukkigen dag. Men wach-
te er zich voor om bij de twee doelpunten, welke
hij liet schieten, van „blunders" te spreken. Dit
kunnen alleen absolute leeken zeggen. Neen, v. d.
Meulen had ditmaal het geluk niet aan zijn zijde
en zonder de hulp van vrouwe Fortuna maakt een
keeper al heel weinig klaar.
Weber en Van Run kwamen niet op een zoo
hoog plan als de laatste maal in Antwerpen. Maar
daarvoor speelden ook zij in Amsterdam, de stad
waar het niet meer gaat.
Eigenlijk wel prettig voor de Belgen dat ze ge
wonnen Hebben. Ze hebben er hard
voor gewerkt en beter gespeeld dan de
onzen. Neem b.v. eens het spelver
deelen van den midhalf Hellemans.
Geen halfspeler bij ons die daaraan
tippen kon. Hooydonckx speelde weer
als in zijn allerbeste dagen.
Deze laatste wedstrijd van het sei
zoen heeft in elk geval bewezen dat
er weinig verschil tusschen het Bel
gische en Hollandsche voetbal be
staat. Nu eens zij, dan wij weer. Voor
onze Technische Commissie breken er
weer moeilijke dagen aan. Mogelijk
ontdekken we in den aanvang van het
nieuwe seizoen een paar kanonnen.
Middelburg wint met 61
van Juliana. Een der
Juliana-aanvallen wordt
door de hechte verdedi
ging van Middelburg on
schadelijk gemaakt.
