Aardbeien, direct van den
struikappelen, zóó
van den boom, niet
geschild, alleen een beetje
opgewreveneen haring van
het karretje, niet netjes op
gediend met bordje en ser
vetje en al; allerlei lekker-
nijen.die de een echter lekker
der lekkernij vindt dan de an
der, zoo „uit 't vuistje"
dat is je ware, zeggen velen,
misschien niet beantwoor
dend aan alle moderne
eischen van de hygiëne, maar
lekkerder, „echter", smake
lijker, dan wanneer er ge
dekte tafels en servies en
servetten aan te pas komen.
In ieder land schijnt men er
zoo over te denken; overal
houdt men er van, op straat
of in een primitief ingericht
kraampje, in het voorbij
gaan even een nationale lek
kernij te ,genieten. Op deze
pagina ziet men die genie
tingen, in Japan (rijstgerech
ten in een markttentje). Cairo
(knoflook), Napels (maca
roni), Albanië (een draag
bare nougat-„winkel") en
Nederland (natuurlijk haring)
