[hulstkamp. r' Een zucht van verlichting gaat op, wan neer de overkant is bereikt (Kortgene). Wachters op den steiger. No. 51 VRIJDAG 19 MEI 1933 1609 wegen in auto's, die niets en niemand ontzien. O zeker, het heeft offers gekost, voor deze nieuwe vehikels burgerrecht verwierven. We meencn dat 't een notaris uit Nancy was, die zich het eerst in 'n „modernen" auto waagde om er niet levend uit te komen. En zóó lang is het nog niet geleden, dat in anders zoo vreedzame dorpen de boeren, gewapend met knuppels, samenschoolden en den bestuurder van een modern verkeersmiddel te lijf gingen. Maar het nieuwe komt, en overwint ten slotte zijn meest verbitterde vijanden. Zoo de auto, zoo het vliegtuig, dat ook al dienstbaar is gemaakt aan het Zeeuwsche verkeer. Niettemin geldt het bezwaar, dat de mensch snel verwend raakt, en dan doen zich nieuwe onvolmaaktheden voor. De mensch is het wachten verleerd, en ware het nu maar, dat de nieuwe verkeersmiddelen overal een algeheele en directe toepassing vonden, dan zou de mensch misschien tevreden zijn. Helaas, zoo is het niet, in Zeeland zeker niet Daar blijft men voorloopig zitten met hotsende, botsende trammetjes en met booten, die het nog altijd kalmpjesaan doen, en véél vergen van het geduld der passagiers. En zeker is het dan ook zoo, Een stilleven van wachten aan het veerhuis. Wij wachten. dat aan de bootver bindingen in Zeeland nogal een en ander mankeert. In'tNoord- Bevelandsch Nieuws blad werd nog kort geleden in 'n artikel gewezen op de onvol maaktheid der veer- verbindingen. Inderdaad, zij zijn verre van volmaakt I Hooge tarieven en te weinig diens ten, gebrekkige aansluitingen, met de eiken dag weerkeerende misère van wachten, wachten, wachten. Het ware wenschelijk, dat men op dit punt eens een en ander ging her zien. Er is voor zoovele, niet direct noodzakelijke dingen ook in onzen tijd nog geld, dat men toch heusch nog wel wat kon besteden aan het tot stand brengen van soepeler verbindingen. Maar in onzen tijd verkrijgt men niets meer zonder dat eerst een actie wordt gevoerd. Wachten leidt tot niets, en actie kan een toovermiddel zijn. Zoolang deze laatste echter uitblijft, zullen wij gedoemd zijn, aan koude en tochtige veren te wachten, tot het een boot belieft, ons naar het land aan de overzijde te brengen....

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1933 | | pagina 9