SEN INDISCHE GEVANGENIS
X
m vt
- '4 V
ÜEtKsiÜeJ
-
I *JliL
No. 1
VRIJDAG 2 JUNI 1933
Uit menschelijke en opvoedkundige overwe
gingen laat men de gevangenen niet lanterfanten
en niets doen, maar men geeft hun de gelegenheid
tot nuttigen arbeid. Bij een rondgang door de ge
bouwen ziet men hen bezig met smeden en timme
ren. In daartoe ingerichte werkplaatsen worden
schoolbanken, stoelen en tafels vervaardigd en de
arbeiders krijgen hiervoor een dagloon betaald, dat
ongeveer overeenkomt met hun mogelijke verdien
sten in hun dessa. Ook de kost verschilt niet van
het gebruikelijke maal, dat de inlander in vrijheid
kan gebruiken n.l. rijst, groenten, een half ei en
een banaan.
Op iedere cel, waarheen de gevangenen des
avonds worden gebracht, staat een bordje, dat den
einddatum van hun straftijd vermeldt. Bij goed
gedrag kunnen zij er op rekenen, dat een gedeelte
van de straf wordt kwijtgescholden.
Het bureau-personeel der inrichting wordt ge
vormd door de ontwikkelde inlanders, die hier een
vergrijp moeten boeten.
Wanneer 'n gevangene in vrijheid wordt gesteld,
trekt de reclasseering zich zijn lot aan. En zeer vaak
met succes, want en dit is óók een verschil met
Europa (soms ten minste) de familie is altijd heel
blij, als een ontslagene in haar midden terugkeert.
Het uitzetten
De wachtpatrouille op rondgang.
De overgroote meerderheid der gevangenen leeft in groe
pen van vijfentwintig man bijeen alleen de allermoeilijkste
elementen bevinden zich in de cellen. Ook hun, die in een cel
moeten verblijven, staat nog een klein stukje grond onder
den vrijen hemel ter beschikking.
Een ontspanning voor de gevangenen is, behalve de voetbalwed
strijd op Zondag, de wekelijksche vischvangst in de visckvijvers der
inrichting. De gevangenen krijgen de vangst bij den maaltijd.
MM
