No. 7
VRIJDAG 14 JULI 1933
205
scherpzinnig ontleed. Beverly hield inderdaad van haar broeralleen een
diepe, machtige liefde had haar kunnen drijven tot een huwelijk zooals
het toch aanvankelijk was inet een man, van wien zij niets wist, onder
omstandigheden, die haar walgen moesten in haar heele wezen.
Maar er was nadien iets anders gebeurd voor het eerst van haar leven
had ze een man leeren liefhebben met de liefde van man-en-vrouw. En nu had
zij al maanden neergehurkt gezeten bij het gapende graf van dien man
wachtend en wachtend....
Als North dood was, zou Alan niet hoeven sterven. Zij verfoeide zichzelf
om die gedachte maar wijken wou die niet. De angst om haar broer werd
weggevaagd door de wilde, hartstochtelijke hoop, dat Alan door dit wonder
door welk wonder dan ook zou mogen blijven leven. Eenige seconden lang
kon zij aan niets anders denken. Zij wist, dat het idee verachtelijk was, maar
menschelijk was het óók en, goed of kwaad, zij dècht hetZij kon het
evenmin niét denken, als zij na kon laten, adem te halen. En toen werd zij
zich bewust, dat May haar aankeek, en dat May haar gedachten gepeild had.
„Beverly I" De stem van het blonde meisje klonk bijna als een gil. „Dat
zul je niet toelaten Dat kun je niet 1"
Beverly was geschrokken. „Wat?"
„Alan hier houden, en Johnny dien moord laten begaan. Je denkt er
over, om 't te doen, Beverly, maar je kunt 't niet. Je moet zorgen, dat hij
gaatJohnny is je broer je kunt hem niet laten moorden 1"
Nauwelijks wetend wat zij deed, sprong Beverly in de bres voor haar
onuitgesproken gedachten.
„Wat kan Alan er aan doen
„Hij kan zijn wagentje nemen en naar 't Koningswapen gaan. Hij kan
dien looper meenemen en bij North naar binnen gaan en kijkenkijken,
wat er gebeurd is. Misschien kan hij er eerder zijn dan Johnny en hem
tegenhouden. Maar hij moet iets doén, hij kan daar toch maar niet blijven
staanstaan kijkenen maar stil blijven staan 1" Zij wendde zich
smeekend tot Alan, een vrouw in de diepste smart.
„Je zult gaan, is 't niet, Alan Je hebt zelf gezegd, dat Johnny je er
niet in heeft gebracht dus dat hij je er niet uit hoefde te halen. Ik zou
't je heusch niet vragen, als 't het meeste Johnny z'n schuld was. Maar dat
is 't niet, dat weet je. Wees eerlijk, Alan eerlijk, en fideel. Laat hem niet
voor jou de kastanjes uit 't vuur halen."
Alan sprak zijn stem was kalm
„Ik wou 't alleen maar zeker weten."
„Je wéét 't zeker, Alan. Dat zie ik aan je oogen. Je wéét 't zeker, i>
't niet
„J-a-a, ik geloof 't wel."
„Ga dan Nu meteen 1"
„Ik zal
„Nee 1" Beverly's stem beefde. „Je gaat niet, Alan."
„Houd jij je er buiten...." May greep Beverly bij den arm en rukte
haar opzij, ,,'t Gaat jou niet aan
De twee vrouwen keken elkaar aan met laaiende vijandigheid. Het
vernis was van beiden afgebrand het waren enkel twee vrouwen, die lief
hadden, twee vrouwen die vochten voor haar liefde.
„Gaat 't mij niet aan Gaat 't mij niet aan, als Alan's leven er mee
gemoeid is May je bent toch niet gek Begrijp je niet, wat je van Alan
vraagt We weten niet eens, of Johnny wel naar North toe is."
„Dat weet je wel."
„Misschien dénk ik 't, maar...."
„Je wéét 't," herhaalde May strak.
Beverly sloeg de oogen neer. Zij keek naar het verwrongen, ernstige
gezicht van haar man. „Je gaat niet, hè, Alan Zeg, dat je niet gaat."
„Wil je niet, dat ik Johnny red
„Je hebt daar niets mee te maken." Zij sloeg de handen over elkaar
voor haar borst, een onbewust dramatisch gebaar. „O, Alan, ik weet 't
zelf niet. Ik heb een afschuw van mezelf, omdat ik 't zeg maar ik wil North
dood hebben. Ik kan nergens anders meer aan denken. Als North sterft..
kun jij leven.. en ik wil dat je leeft, Alan. Ik kan niet aan Jöhnny meer
denken ik zie 't afschuwelijke van een moord niet meer ik weet alleen
nog maar, dat ik je houden wil, nu en altijd. Haat me er maar om, Alan.
Als een vrouw liefheeft, laat ze zich alleen maar door haar hart regeeren
en mijn hart schrééuwt van de hoop, dat Andrew North al dood is...."
Alan stond te staren naar de twee vrouwen. Wat vertoonden zij een
verwonderlijke gelijkenis onder den druk van deze ontzettende, verbijsterende
emotie. May de luidruchtige, Beverly de stille tot één vorm versmolten
door martelvuur van liefde. Zij waren wild, gedachteloos, dwingend.
Maar de zang der liefde zong in zijn harthet was voor hém, dat de goede,
zachtzinnige Beverly tot zulk een verbijstering kon geraken. Hij keerde
zich om, en nam zijn hoed van den stoel naast de deur. Oogen blik kei ijk stond
Beverly naast hem, en zij hield hem vast met ongeloofelijk krachtigen greep.
„Alan 1 Waar ga je heen Wat ga je doen
Midzomei.
