Schaduw, toch prijzen wij je wezen
Als je koel en streelend valt.
Kwadendamme
Mogen wij dan naarstig leeren
uit dit vage schimmenspel,
dat men evenmin zijn schaduw
kwijt kan als zijn eigen vel.
Dat elk ding dat wij bedrijven
op de wereld werpt zijn beeld
Dat het is en moet beklijven,
of het wonden slaat of heelt.
Dat de vreugde heeft haar schaduw
en een schaduw heeft vertier
Maar dat ook door 't donkerst hoekje
't licht slaat, zij het door een kier.
Al het mooie heeft zijn schaduw,
elke vreugd een druppel leed
Dapper hij, die donk're zijden
aan iets moois op slag vergeet
En dan prijzen wij je koelte
Met een blijden, gullen lach. (Oudelande)
No. 9 VRIJDAG 28 JULI 1933 265
G—
En dan prijzen wij je koelte
met een blijden, gullen lach.
Makk'lijk ben je niet te vangen,
hoe de lens je ook begluurt,
en de allermooiste plannen
heb je in de war gestuurd.
Toch, door list en zeer geduldig
wachten legden we je vast
Fotografcneigcnschappen
zijn zelfs schaduwen tot last!
Maar dat ook door 't donkerst hoekje
't licht slaat, zij 't door 'n kier. (Hulst)
Zie hoe 't leven al zijn vormen
in dit grillig spel vergrooft.
