No. 11
VRIJDAG 11 AUGUSTUS 1933
zien, hooren en meemaken; je kunt er boter zien karnen, kranten drukken, diamanten
zoeken, opereeren, Indiaansch beeldhouwwerk maken, eieren bakken, wolkenkrabbers
bouwen, bloemen zaaien, vliegtuigen monteeren, marmer bewerken, stoffen weven;
enfin, alles. Er is ook maar dat behoeven we eigenlijk niet te vermelden een
serie vermakelijkheden, waaronder meer merkwaardigheden en uitvindingen zijn dan
waarvan een gewoon mensch kan droomen. Deze kolossale en ongeloofeiijk uitgebreide
tentoonstelling, die verbaast en overbluft, beantwoordt wel aan de wenschen en de
bedoeling van de organisatorente demonstreeren wat zij verstaan onder een eeuw
van vooruitgang, 'n Goeie honderd jaar geleden was Chicago een nederzetting (in 1829
stonden er precies 12 huizen) waar ze buiten de blokhut een grooten klomp vleesch
boven een vuur eenigszins gaar maakten, waar de bleekgezichten nog onvervalscht
pionierden en voor de Indianen moesten oppassen en nuMen denke slechts
aan de wolkenkrabbers van de wereldstad aan het Michiganmeer, de tweede van
Amerika, en overigens kan men op de wereldtentoonstelling zien, hoever men in een
eeuw is vooruitgegaan in techniek, wetenschap en wat men tegenwoordig onder com
fort verstaat.
Een luchtfoto van een gedeelte van het tentoonstellingsterreingenomen bij
de daling van het Italiaansche vliegbooten*eskader op het Michiganmeer.
De meeste paviljoens en gebouwen
zijn 's avonds overdadig geïllumineerd.
