DE PATIËNTEN VAN
DOKTER
SYLVIA
Uitslag prijsvraag, voorkomende in 't premieboek „De Schipbreuk"
O
O
O
H
MCC
In een klein, vredig dorp waar de tijd niet al te
haastig voortschrijdt verschijnt op een gegeven dag
een jonge, vrouwelijke dokter, uitgerust met een
groote dosis fonkelnieuwe wetenschap en bezield
met vele, zeer vele goede voornemens, plannen
en idealen. Maar reeds zeer spoedig moet zij er=
varen dat haar hier 'n strijd, 'n harde strijd te
wachten staat tegen een vooringenomenheid, voor»
oordeel, wantrouwen welke de bevolking haar
over 't algemeen betoont, om niet eens te spreken
van den vijandigen afkeer welken de oude dokter
uit 't dorp tegen zijn nieuwe, jonge en charmante
rivale aan den dag legt. Het is dan ook van zijn
kant dat de strijd met groote verbittering gevoerd
wordt, totdat ten slotte, nadat het gansche dorp
van lieverlede tot de erkenning gekomen is dat
dokter Sylvia een zeer kundige vrouw is aan wie
velen hun redding te danken hebben, ook hij z'n
trotsch, weerbarstig hoofd moet buigen 1 Maar
eer het zoover is, heeft er zeer veel plaats ge
vonden, is er veel geleden ook door eenige men»
schen die uiteindelijk door een alles overwinnende
liefde worden tezamengebracht.
Peinzend staarde Maury Parrish, lang uitge
strekt in het gras onder een hoogen eik, naar
het groene gebladerte boven zijn hoofd. In
deze oogenblikken klonk uit de verte het geluid
van 'n snel naderenden auto. Plotseling was boven
het geronk van den motor een harde knal hoor
baar. Keps, zijn witte terrier, sprong snel over
eind en toonde de grootste ongerustheid, toen
de wagen aan de andere zijde van den weg tot
stilstand kwam.
„Blijf toch liggen," gromde Maury vermoeid.
„Er is een band gesprongen niets anders. Het
lijkt mij het beste, dat je je er niets van aantrekt."
Maar Keps' scherpe ooren bleven naar den weg
gewend, waar de auto had stilgehouden. Met een
bijna onbedwingbare nieuwsgierigheid keek hij
door een kleine opening in het groen. Hij was
blijkbaar van meening, dat zijn baas zich wel met
het geval zou bemoeien, want hij wilde zich ver
wijderen. Maury greep den hond bij den halsband
en door deze beweging werd hij in de gelegenheid
gesteld, eveneens een blik te werpen door de
opening in het groen. „Ahamompelde hij
zachtjes voor zich heen, terwijl hij ondertusschen
den rukkenden Keps stevig bleef vasthouden.
Op den straatweg stond een helgele twee
persoonswagen met een stoffigen koffer achterop
een auto met een lekken achterband.
Deze détails verdwenen echter geheel in het niet
bij een enkelen blik op de bestuurster van den
onfortuinlijken kleinen wagen. Zij had haar plaats
achter het stuur verlaten en keek mismoedig naar
den leeggeloopen band.
De nieuwaangekomene was een meisje een
meisje in een grijs sportcostuum, dat haar buiten
gewoon goed stond. Bovendien vormden de blonde
krullen, die onder haar muts uit kwamen, een
zeer bijzondere aantrekkelijkheid. Zij scheen met
een peinzende uitdrukking op haar gezicht den
weg af te zien. Keek ze uit naar hulp, vroeg de
heer Pprrish zich af Welnu, die was hier veel
dichter bij dan zij wel vermoedde. Niemand kon
er eenig bezwaar tegen hebben, dat hij een derge
lijke goede daad op dezen dag volbracht. Hij kroop
een beetje dichter bij en bemerkte plotseling, dat
de opening in de heg tevens uitstekend geschikt
was als luisterpost.
JHet meisje sprak pamelijk in zichzelf 1
De gele wagen had juist op den top van een
heuvef zijn arbeid gestaakt, en op een afstand was
Penny Mill zichtbaar in de stralen van de namiddag
zon. Het meisje strekte haar slanken arm uit in
de richting van het dorp. Haar stem drong tot
den luisteraar door helder en welluidend.
„Wat jammer, zoo vlak bij mijn doel!"
„Wat zegt ze mompelde de verbaasde luiste
raar. „Zou ze hier in de buurt moeten zijn Begrijp
jij er wat van, Keps
Het meisje liet haar arm weer zakken. Gedurende
eenige oogenblikken bleef ze nog rondzien, maar
toen wendde ze zich om en liep naar de andere
zijde van den wagen, zoodat ze aan het oog was
onttrokken. Toen ze weer te voorschijn kwam,
droeg ze een kleine dommekracht en een aantal
bandenlichters. Terwijl zij zachtjes voor zich heen
floot, zette ze aan de achterzijde van den wagen
het eerstgenoemde voorwerp onder de as.
Maury achtte het voor hem gunstige oogenblik
gekomen. Hij ging staan en liet tegelijkertijd
den hond los. Keps haastte zich met een dolzinnige
snelheid door de hegopening en begon een waren
vreugdedans rondom den stilstaanden auto. Na
den eersten kreet van schrik greep het meisje het
dier bij den halsband en poogde lachend de uit
bundige begroeting af te weren.
„Och, wat ben jij een aardig beest 1" riep ze
uit. „Waar kom jij zoo plotseling vandaan?
Ik hoop maar, dat iedereen zoo blij is, wanneer
ik...." Haar blauwe oogen werden groot van
verjbazing, toen ze een slanken jongeman -boven de
heg zag verschijnen.
„U moet 't Keps maar niet kwalijk nemen,"
klonk zijn begroeting, terwijl hij over de heg sprong
en naderbij kwam. „Hij zal u geen kwaad doen.
Hier Keps
Het meisje wierp een snellen blik naar den
vreemdeling en begon toen opnieuw aan haar taak;
„Ik ben niet bang voor hem," merkte
ze. op. „Ik houd veel van honden."
Maury, die onmiddellijk had begre
pen, dat tusschén haar en Keps reeds
vriendschap was gesloten, besloot het
zelfde resultaat ten opzichte van zijn
persoon te bereiken en zei zoo voorko
mend mogelijk
„Ik heb uit uw woorden van daar
straks opgemaakt, dat het u erg spijt
door 't lek worden van uw achterband
te worden opgehouden. Kan ik u van dienst zijn?
Ik ben nogal handig in die dingen," voegde hij
haar toe.
Het meisje kleurde lichtelijk. „O, hebt u het
gehoord Ik heb de slechte gewoonte om in mijzelf
te spreken."
„Dat is niets erg maar kan ik u met dien
band helpen
„Neen, dank ti. Ik kan er zelf ook mee over
weg."
„Waarom zou ik u niet van dienst zijn
drong hij aan, terwijl hij naast haar op zijn knieën
ging liggen. „Laat ik nu eens net doen alsof ik
een behulpzame padvinder of iets van dien aard
ben. Bovendien stelt iedere bewoner van Penny
Mill zich ten doel, het den toeristen zóó aangenaam
te maken, dat zij in elk geval weer terugkomen.
Laat u mij maar even mijn gang gaan
Hij had zijn hand reeds aan de dommekracht
gebracht.
Met een knikje stond het meisje op en ging bij
het open portier van haar wagen staan. Van dit
verheven punt keek zij neer op haar assistent
met duidelijke teekenen van goedkeuring in haar
blauwe oogen. Zij bewonderde de gemakkelijkheid
in zijn bewegingen, waaraan een lichte zorgeloos
heid een aantrekkelijk karakter gaf.
Toen hij de zijkanten van den band van de velg
begon los te maken, waagde zij het te vragen
„Uit hetgeen u zoo juist heeft gezegd, meen ik te
mogen afleiden, dat u daar woont." Ze knikte
in de richting van het dorp.
„Dat is inderdaad zoo," gaf de jongeman toe,
die op dat oogenblik een vrij verwoeden strijd
voerde met een weerspannige moer.
„En met mij is het eveneens het geval."
Een bandenlichter kletterde op de steenen en
met een ruk wendde Maury het hoofd naar haar toe.
„Woont u in Penny Mill Sinds wanneer
Zij lachte vroolijk om zijn verbazing. „Sinds
dit oogenblik. Wacht u maar even, dan zal ik het
u laten zien."
Zij haalde een handkoffertje te voorschijn en
gaf een moment later een wit kaartje aan haar
helper. „Kijkt u maar."
Maury nam het stukje bordpapier voorzichtig
tusschen duim 'en vinger. Zijn oogen werden nog
grooter van verbazing, toen hij de kleine, artistiek
uitgevoerde drukletters las.
DR. SYLVIA DALE.
In den linkerbenedenhoek stond bovendien
nog klein gedrukt „Penny Mill".
„Begrijpt u," verklaarde het meisje vriendelijk,
„ik kom weliswaar juist aan, maar hier is mijn
woonplaats van nu af aan."
„O...." mompelde de jongeman. „Ik begrijp
het."
Deze laatste woorden konden nauwelijks waar
heid inhouden, aangezien zijn overigens scherpe
geest bijna niet in staat was de belangrijkheid van
deze mededeeling te omvatten. Hij herstelde zich
zoo goed mogelijk van zijn verwondering en voegde
er aan toe „Het is* mij zeer aangenaam met u
kennis te makendokter Dale." Dit jonge, aan
trekkelijke meisje dokter
Een prachtige roman, uitstekend geschreven, waar!
de verschillende karakters meesterlijk zijn nltgebeei
Een boek dat ieders vacantie, bij regen ol zonnesch
en waar ook doorgebracht, veel zal veraangename:
IN DIT BOEK BEVINDT ZICH OOK EEN PRIJSVRAA
Zooals u weet, het kost u slechts 17% ct. Ingenaa
ol 70 cent In prachtband, te verkrijgen bij onze b«
zorgers ol agenten ol na ontvangst van postwiss
groot resp. 221/, of 80 cent.
„Dank u," zei de jonge vrouw plichtmatig. „Dus
wij kunnen elkaar beschouwen als medeburgers."
„O ja, natuurlijk. Mijn naam is.ik ben John
Loraine."
Maury had nooit kunnen zeggen, hoe hij tot deze
leugen was gekomen. Hij betreurde haar, zoodra
zij over zijn lippen was gekomen. Toch wist hij
instinctmatig, dat zijn werkelijke naam iets zou
beteekenen voor deze nieuwelinge iets dat
misschien zijn hoop om zich bij haar populair te
maken, definitief den bodem zou inslaan. Mocht
Sylvia ook hebben bemerkt, dat hij bij het noemen
van zijn naam lichtelijk aarzelde, zij liet dit dóór
niets blijken.
Op verzoek van de Administratie der Hollandsche Bibliotheek declen
wij hiei den uitslag mede van de prijsvraag, voorkomende in het boek
„De Schipbreuk".
De gevraagde woorden zijn Horizontaal 1. Klok 4 AA 5 Garnecren;
10. Pol 12. Nu 13. Dupe 14. Trente-et-un 16. O. A. 17. N. T.
Verticaal 1. Kan 2. La 3. Krop 6. Auto 7. Nee 8. Ent 9. Ede
10. Punt 11. Le 13. Dun 15. Ra.
De hoofdprijs, zijnde een prachfige verstelbare fauteuil met
kussens, viel ten deel aan C. Krug, Dijkstr. 83, Vlissingen.
Ue overige prijzen, ieder f2.50, aan Mej. N. Conrads, Zijdewindstraat
Rotterdam; G. W. Kiamer, Vrolikstraat 132 III, Amsterdam A. J.
Broeren, Boekei N-Br. T. Francken, B 81, Bunde L.; W. H. Lcmpersz,
Hengelo; A. v. Lonkhuyzen, Weimarstraat 420, Dén Haag; M. A. J.
Opdam, Stationsweg 2, Bussum H. Steup, Vossenlaan' 213, Vreeland
T. v. d. Veen, Harkstede J. W. v. Raalte, P. W. Janssen 'Ziekenhuis,
Alrnen (Gld.) E. J. Takkenbcrg, Schöolkadc 68, Mussélkanaal D. Vijf
huizen, Julianalaan 750, Dirksland L. Huekfeidt, Dorpstraat 135, Ren-
kum J. v. Herksen, Wilhelininastraat 77, Emnien (Dr.) W. v.d. Linden,
H. d. S. Hoog-Blokland J. M. Hal'stein, Stationsweg 2)5, Drachten
G. H. Schasfoort, A Kade 1 a, Mussélkanaal G. Reijnders, Avenhórti
C. Trimbos, Groenenweg F 189, Stampersgat; A. Veerstra, Grindweg 55,
Winschoten.
