l Het uiteinde yy van de wereld 'V;i: mm v. 7 -v s <■- No. 12 VRTJDAC 18 AUGUSTUS 1933 375 De goede tijd van onbekende-landen-zoekers is voor bij. Er is al zooveel ontdekt, dat men op de kaart erg goed moet speuren naar onbekende gebieden, maar de paar plekjes welke nog niet door ontdekkers be treden zijn. moet men niet altijd op verren afstand van de beschaafde wereld zoeken. In den Kaukasus, op 150 K.M. afstand van de stad Tiflis, ligt bijv. nog een landje, dat wel het uiteinde van de wereld genoemd i TWk.-. - U3>r,...v geneesheermet zijn primitief instramen tenbord IVU,'5 Schatil, een der burcht-dorpen van de Chewsuren. mag worden: het ligt achter een kolossale barrière van steile rotsen, die het land vrijwel afsluiten. Gedurende geruimen tijd van het jaar is de pas, die de eenige weg naar het dal is, onbegaanbaar, en de overige maanden eischt het ook groote voorzichtigheid, om naar de dorpen van de Chewsuren af te dalen. Deze dorpen zijn niet veel meer dan een soort burchten, aaneengebouwde groepen van huizen. Deze huizen-burchten en enkele muren met torenachtige torens is alles, wat er in het dal der Chewsuren aan bouwwerk te vinden is. De bewoners noemen zich Christenen, ofschoon Christus zelf hun volkomen onbekend is. Zij onderhouden de Zondagsrust, doch op Maandag wordt er evenmin gewerkt; de wekelijksche rusttijd duurt in 't ontoegankelijke dal dus twee dagen vV-v* ,r T'+ -.>.*«! De oudste bewoner van het dal der Chewsuren is Kostar Kistanza, een grijsaard van 128 jaar. Chewsuren-vrouwen

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1933 | | pagina 23