Bie ons op 't durp
En jewel, den eigesten merrege om tien ure reje d'r twee
autobussen mie da vremde volk 't durp in. In d'eeste zatte
burgemeesters en aere 'ooge mieters, en in't aere zo mae raen-
schen van niks, za 'k mae zegge.
Ee, zegge ik tegen Stuve, die neffen m'n stond, d'r bin glad
gin wuven bie Kiek, dat a'k nie motte zegge, wan a je bie
ons op't durp zo ies zeit, dienke ze d'r trek ies achter, begriep
je
Afijn, mae de burgemeester zee Ja, zo bin die Vlaemiengen
altied, die neme nooit d'r wuuf mee, azze is uutgae voe d'r
plezier. En ik doch zo bie m'n eige, da m'n van die Belzen
nog we wat kuste leere.
Afijn, 'ulder stapten uut voe 't stad'uus, en de burgemeester
kwam nae voren, en 'um zee Heeren, het is mij 'n genoegen.
Mae toen riep t'r zo'n dikke burgemeester, die a nae voren
kwam Awel, ge zijt een braoven kerel, maor praoten 'oeft
nie zoo subiet, gee-de ons maor eene pinte, zulle 1
Jaot, jaot schreeuwden al d'aere, en of m'n woue of te nie,
me gienge in 't café, en dae behonne ze te ziengen van den
Vlaemschen Leeuw en zukken spul, en wulder deeje mae mee,
voe 't fesoen.
Afijn, ze dronke dan een paer pinten, en me krege ze zo
varre, da m'n is rond gienge, en ze vonde alles even mooi en
goed, mae ze woue trek vrom, en wee nae 't café.
'Oor is 'ier, zee Stuve, ik gae nie mee, ze zu óp 't durp we
dienke, en de vrouwe is ok nie mak, ik danke je we.
'Oor is 'ier, zee ik wee, da ka je mie fesoen nie doe, Stuve,
wan ons bin zovee as gast'eeren, en dan mo je we meedoe. En
ik was a lank blieje, wan 't was een -werme dag, en ik a vreed
vee dost.
Afijn, en da bleef zo maer an'ouwe, en 't wier de burgemeester
ok te bar, wan ze deeje niks mee as zienge, en 'um d'r vandeur,
en d'aere ok, mae de Belzen bleve waer ze waere, en ze bin
pas 's aeves laete vrom 'egae.
En ik dienke zo bie m'n eige wat motte zukke lui voe wuven
e, daer is toch we vee voe te zeggen.
Da kwam zo bie m'n op toen a'k wee tuus kwam, wan de
vrouwe trok d'r neuze op, en riep foei, je stienk wee nae 't
bier
En ze zee bluuf mae buten, wan dronke
Afijn, ik a maer één glaesje 'edronke, voe 't fesoen, da
begriep je, maer ik bleef toch mae buten, en zo zit ik dan te
schrieven. En de vrouwe kwam laeter nae buten, en ze zee
julder vinters gae maer an den drank, en je stiessele ons vrouw-
lien mie alles op. Wan d'r is een vint 'ewist mie een wrienger
voe de waste, en dae kon 'k nie van of, en die e'k 'ekocht ok.
En toen begreep ik waevoe ze kwaed was 'eworre, wan noe
was t'r reden dat IK kwaed wier, en dan waere me gelieke.
Maer ik wier glad nie kwaed, en ik zee alleenig zo, zo, wan
ik begreep we, dazze graeg een wrienger a g'ad, wan ze is nie
e al de vinters van 't eele durp.
dan alles wee. goed. Vanaevend zitte m'n op de
uus, te kieken naer al de vremde die a verbie komme,
machtig graeg. En dan zei ze Kiek den diejen is
•e ooit zo ies 'ezie, en dan is ze tevree. En dan dienk
ik j'ad 't slechter kunne treffe, jong, ze is toch nie zo kwaed,
a je d'r mae mee weet om te gae
Mae noe zit ik mie een moeilijk geval. Ja, wan noe e ze 'ier
en tocht nae Walcheren georganiseerd, za'k
wil de vrouwe mie dolsgeweld mee.
nae vrouw, jie bin toch gin vremde mae ze
niks schille, mien centen bin even goed as
:n ik gae mee, uut.
toen zee ze laeter En noe mo je mien
benauwd
En noe
banke voe
da doe ze 5
of 'Ei je i
die vremde
lae zegge, en no
Ik e a 'ezeid i
ee da kan mier
ie van een aer.
Das 't ergste i
daer is over laete schrieve in Ons Zeeland, zo
stikje.
Kiek, en dae bin 'k noe glad nie op 'esteld, maer alla, voe
de vrede in j'n 'uus doe je ok zo wat, en noe e'k mae 'ezeid
dat goed is, en noe loop ze vrentig te ziengen deur 't 'uus.
Ja, ja, zo is 't leven, en 't ang allegaere mae van kleinig'eden
an mekaere. En noe e'k is fekansje mie de schrieverij, en das
ok we wee is goed.
En zo wordt 'et dan tot over veertien daegen.
allee, de groetenisse
PIER VAN 'T HOF.
VRIJDAG 25 AUGUSTUS 1933
No. 13
Drukte in het kanaal te Middelburg óp Donderdag 17 Augustus.
Een overzichtje van de kermis te Goes, die
aldaar de vorige week werd gehouden.
Een druk plekje op de Goesche kermis.
Een verhuizing op z'n Amerikaansch. Te Vlissingen
werd een houden huisje verplaatst en daartoe op een auto
getransporteerd. Het geval trok nog al bewonderaars.
Kermisklanten op hun i
Te St. Jansteen trok het aldaar opgevoerde openluchtspel Adriaan Vylain, vrijheer van
St. Jan ten Steene" zeer veel belangstelling. Overzicht van publiek, theater en spelers.
