DE ZEEUWSCHE
LANGS
- r
mm
- r •-
Strandspel
Wij in Zeeland
hebben meer
kustlengte dan
eenige andere provin
cie van ons land. In
zeker opzicht is dit een
groot nadeel, want een
kust vraagt dijken, en
dijken kosten geld. En
wat staat er tegenover?
De waardeerenden van
schoonheid zullen jui
chen over zooveel
mooie kustgezichten,
maar we leven in 'n
tijd van practischen
zin, en voor schoon
heid koopt men in cri
sistijd.... niets. Een
zwaar onderhoud dus,
vooral merkbaar voor
de landbouwers, die
gebukt gaan onder
hooge polderlasten.
Maar, zooals bij alle
dingen er is een don
kere en een lichte
kant.
KUST
De kuststrook, in vele opzichten een blok aan
het been, opent mogelijkheden voor vreemdelingen
verkeer als nergens.
Het moge zijn, dat bosch en hei voor velen een
bekoring vormen, nummer één staat toch altijd
de zee Zee en strand zijn de meest noodzakelijke
elementen, waaruit men aantrekkingskracht voor
vacantiegangers put.
Toen er, nog maar een goede tien jaar geleden,
in Zeeland door ver vooruitzienden gesproken
werd over de groote mogelijkheden op dit gebied,
werden vrijwel eenparig de schouders opgehaald,
en slechts door actieven pioniersarbeid werd de
eerste jaren met groote inspanning iets tot stand
gebracht.
Wij willen in dit artikel de vreemdelingenkwestie
niet naar voren brengen als een amusementszaak,
maar als een economische mogelijkheid, welke in
dezen moeilijken tijd ernstige overweging verdient.
Een overweging, die wij in vele gemeenten niet
aantreffen. Het is nu eenmaal zoo, dat het platte
land de stroomingen van de groote stad eerst
later in het gezichtsveld krijgt, en er dan nog af
wijzend of twijfelachtig tegenover staat. Vandaar,
Aan de Zeeuwsche Riviera: Domburg, het gecultiveerde Kurort.
dat men het vreemdelingenverkeer, dat de laatste
twee jaren is toegenomen, alleen wil zien als een
gevolg van de crisis, die het reizen naar het buiten
land voor velen onmogelijk heeft gemaakt. Toch
is dit niet juist. De geheele jongere generatie
stelt zich meer en meer in op het ontvluchten
van het stadsleven, waar dit mogelijk is. Steeds
meer groeit in velen het verlangen naar een rustig
buitenleven. En vandaar, dat we voortdurend een
stroom van vacantie-gangers naar het platteland
zien gaan, een stroom, die steeds toeneemt.
Vele gemeenten in ons land schatten deze be
weging op de juiste waarde, en trekken er profijt
i i i
Natuurlijke
van. En de min of meer mis
deelde gemeenten, waar de nood
zakelijke voorwaarden voor de
ontwikkeling als vacantie-oord
niet aanwezig zijn, grijpen naar
kunstmiddelen, en zoo zien we,
dat overal natuurbaden ont
staan, zoo laatstelijk te Edam
en Winterswijk beide een groot
en aangekweekte schoonheid van
de Zeeuwsche kust.
