ons VRIJDAG 8 SEPTEMBER 1933 Ziecikzee kwam op 31 Augustus het bestek, voor den dag en had een zeer uitgebreid programma. Een foto van de drukte op het Havenplein tijdens den optocht der plaatse lijke vereenigingen. Een geval dat den lachlust opwekte. De kinderen zorg den voor fraai ver sierde wagentjes. Een bizonder aar dig span was een bokkenwagendie in de optocht mee reed. Dae zatte m'n dan, en een van die wuven vroog an allemael tegelieke, wat a ze woue gebruke. En kiek, ze namtne een voe een ies, en ik zat a stille te zweeten, wan ies, dae kriek buukpien van, en dat dust ik toch nie te zeggen. Afijn, eindelienge was 't toch zo varre, en ze zee juffrouw ok ies En ik knikten mae van ja, en trek kwam d'r zo'n komme vol, mie een lepel der in, maer ik liet 't mae stae, mae toen zee de barenes, die neffen m'n zat, nae een stuitje je lae j'n ies smelte Afijn, toen most ik we, en ik nam een lepeltje, mae 't was toch zovee koud, en ik voelden 't zakke tot an m'n grooten tee, en toen nam ik 't glaesje, en ik 'ieuw 't onder de taefel, en ik liet 't leegloope, maer ineens geet dat wuuf dat an d'aere kant neffen m'n zat, een schret, en ze roept Oei, oei, oei, d'r zit wat an m'n been Temet sprieng ze op, en ze stoot 't taefeltje glad omvarre, en alles soenkelde d'r af, en kepot. En ik was toch zovee blieje, dat alles op de grond lag, wan toen kuste ze nie mi zie, wien a 't 'edaen a, da begriep je Maer ik was nog nie an 't end van m'n.ellende. Noe mo je begriepe, dat 't in die gelegent'eid stikdruk was, en vlak achter m'n zat een ouwe vint, en ik docht a wa zit die mien toch te douwen, en telkens wee opnieuw, en ik wier 't moei, en riep 'Ou jie je pooten toch bie je De barenes docht dat 't tegen 'eur was, en ze schrok zo, dazze d'r taeretje lie valle, en ik schrok van m'n eigen, en ik keek kwaed nae den vint, mae die lachten maer is, en een stuitje laeter a je 't wee, en ik kreeg 'et t'r werm van, en ik zee kwa, ik stap is op, en ik t'r uut, mae de barenes kwam achteran m'n, en zo over de mart. Mae toen 'k nog is achterom keek, zag ik, da die vint ons ach teran kwam. Afijn, en ik dus tegen de barenes niks te zeggen, en ik gieng d'r zo'n bitje vandeur, en 'eur ok, mae ze kus nie zo 'ard stappe, en ik zag ineens, da'k ze kwiet was. En ik wou net achter een tentje gae stae, toen a'k ineens de stem van die vint 'oorden, en die a nie vee omslag, want 'um zee Juffrouw, zee d'n, je mot 't m'n mae nie kwaelik neme, maer ik bin ok mae een alleenloopende vint, en ik zoeke een wuuf, kiek, dat is 't 'et. Zo, zee ik, mae wat e'k mie joe te maeken 'Oor is 'ier, zee 'um, mie m'n te maeken 'ei je nog niks, mae 't zou d'r van kunne komme, begriep je. Ik loope nie achter de meiden an, 'oor,glad nie, a bin 'k nog joenk 'enog, mae je mo begriepe, zo'n vint alleenig is niks, weet je Zo, zo, zee ik, en wa bin jie eigelijk van je vak Ja, 'oor is 'ier, zee 'um, ik e ik een 'eel fesoendelijke betrekking, bie de gemeente. Zo, zo, zee ik, dae zie je anders glad nie naer uut. Ja, mae 'k za je is vertelle, da'k mie alderleie 'ooge 'eeren in anraekieng komme, eiken dag. Mae wa doe jie dan eigelijk, bi je soms de burgemeester vroog ik. Neent, zee 'um, mae 't lieken d'r toch vee op, wan ik bin zo'ezeid de baes van een 'eele stad, mae de menschen bin dood, weet je Dood vroog ik, ik begriepe d'r niks van, bi je we bie je verstand Da zou'k nie dienke, zee 'um, maer ik bin zovee as doodgraever, weet je Afijn, mae da von 'k noe toch zovee iesselijk, da'k m'n eigen omdraeiden en d'r vandeur gieng. 'Um wou m'n eest achteran, mae da gieng nie, mae toen riep t'n nog van een ende tegen m'n 'k verdiene achttien gulden in de weeke, en je za 't goed bie m'n e maer ik was a vort, en ik zocht nae de barenes, mae die was ok vort. Nee, 'oor, en ik e ze nooit mi 'ezie ok. Wan z'is in een verkeerde busse 'estapt, da schreef ze m'n laeter in een paersen brief mie goud en een krone d'r op, en ik was nae Bergen op Zoom 'ereje bie vergissing. Afijn, en ik was blieje, da 'k wee veilig in de busse zat, en toen a'k tuus was, docht ik zo bie m'n eige je bint toch mae 't beste tuus, en je weet mae nooit waer of je tenauwen komt, kwa, noe mo'k wee an de waste. VROUWE VAN 'T HOF Te St. Maartens dijk hield men een ringcijdecij op de pets. Een kijkje op de tentoonstelling van den Zeeuivsche Kunstkring ■.die 'n zeer belangrijke groeps tentoonstelling van Zeeuwsche schilders organiseerde tot slui ting van het seizoen. Wegens de groote deelname kunnen we tot onze spijt niet van 't werk van ieder afzonderlijk 'n repoductie gevenzoodat we meteen kijkje in een der zalen moeten vol staan. Onder de deelnemers vonden we de namen van mevr. Hendrikxmevr. Dieleman. de heeren JacobsBergsmaHey- mans, Klarenbeek, De Vries PluymersWeststraete, v. d. Steen, De Kruyter, Melsen en Schonberg. Nog een hoekje van een der zalen van de Zeeuwsche Kunstkring-expositie.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1933 | | pagina 25