Bie ons op 't durp
Menschen voe de wae re Id, Pier nog an toe Da schrèten de
vrouwe in m'n ooren, toen a'k nog op bedde lag.
Ui vroog ik, wan ik begreep nie, wat a t'r gaende was.
Pier, 't is a ellef ure, en de post gae zo vwt, en j'ei nog glad
nie voe Ons Zeeland 'eschreve riep de vrouwe, en ze zag t'r
uut as een uul in doos nood.
Vrouwe, zee ik, en ik trek m'n baaien broek a vast maer an,
vrouwe, maek jie j'n eige mae nie bezurgd, Pier speelt dat in een
kertiertje effenof klaer, wou 't nie
Bezurgd zee 'eur, bezurgd A'k m'n eige noe over joe ok
nog bezurgd most maeke, a'k glad gin leven mi. 'k E a genog te
stellen mie Trei
Trei, das waer, en ik docht ok trek wee an gistere, wan dat
was de reden, da'k vanmerrege zo laete was.
Da zit noe zo
Trei das een best mis je, mae wat a wulder toch noeme, een
bitje van den luchten trant. D'r zit gin kwaed in, 'oor, glad nie,
't lieken d'r nie op, mae z'is te goed.
En dan be griep je, een nieuw misje op 't durp, en dan een mooi
misje, wan da mo gezeid, en dan eene uut 't buten!and, da trokt.
Da trok we zo vee, da alles achteran d'r zit. En dan is dat noe
zo'n kind, da kan nie nae de tente loope, of z'eit t'r in an den 'aek.
Dat a m'n a is eerder 'emorreke, en in 't eest zee de vrouwe
lae mae doe, wulder bin toch ok jong 'ewist
Mae toen kwam ze saeves zo vreed laete tuus, en dan zatte
m'n over de krante te geeuwen, en gin Trei. En toen wier ik dat
toch moei, en ik zegge op een dag Kind, zeg ik, je bin een beste
meid, mae dat laete tuuskomme dat mot uut weze, wulder bin
ouwe menschen, en j'ei saeves laete niks mi langst de wigt te doe,
en 't past nie ok voe een fersoendelijk misje.
O, nonkel, wa bin jie ouwerwes, zee ze in BrusseL gieng ik
elleken aevend alleenig uut, en soms was 't we een ure voe a'k
tuus kwam.
Maer ik vinde da glad nie goed, kwam de vrouwe d'r tusschen,
en ik zee en ik ok nie.
Wa mo mien noe overkomme op zo'n durp, zeeTrei, en ze lag
de vrouwe a wee om d'r 'alze, en da» Iran Hfc ni» g»y»H tegen, en
dat weet die meid maer al te goed
Mae dien eigen aeven gieng Trei even nae de post, zee ze, mae
ze kwam nie vrom.
En 't wier elf ure, en ik zegge tegen de vrouwe Vrouwe, noe
za 't uut weze.
Da za 't net, zee de vrouwe, wie weet wat of da kind uutspookt,
zo laete. En *t wier kwart voe twelleve, en daer a je ze.
Wae kom jie vandaene vroog de vrouwe kwaed, mae dat
'oorde Trei gin eens, wan ze riep a voe dazze de kaemer in kwam
kiek toch is, nonkel, dat e'k van Jan Serjoen g'ad En da kwam
ze binne mie een 'eel klein katje.
Mae Trei noe toch, zee de vrouwe, m'n e toch katten 'enog
Ja, zee ze, mae gin een dat echt vap mien is.
Mae wae kom jie noe vandaene T vroog de vrouwe, en ze was
wee kwaed
O, tantetje, kiek toch nie zo zuur, 't leven is toch a zo korte,
zee 't kind, en mag ik noe nie eens da poesje e Ik e^och ok glad
niks op de waereld En ze begon te schreeuwen.
Kiek, en dae kan 'k noe vreed slecht tegen, en de vrouwe glad t
nie, die begon a mee te julen, en ik zegge k wa, ik gae ik mac nae i
bedde, en ik gong.
Afijn, dat was dan wee voe mekaere, mae gisteraeven was *t
En 't was a bienae 'alf een, en m'n waere nae bedde gegae, en
ik a tegen de vrouwe gezeid noe lae je ze maer is op de stoepe
stae, dan za ze 't we leere.
A jie dan mae nie zo flauw bin, om d'r uut te gae, zee de vrouwe.
En dae lagge m'n dan en de vrouwe zee aju, en ik zee aju,
mae me kuste gin van de twi slaepe, da begriep ;e 1
En 't was een ure, en toen wier d'r zachjes an de deure gemor
reld. D'r 'ei je ze zee de vrouwe, en ze porde m'n in m'n zieje.
Stil noe toch riep ik.
Tiengelieng, gieng de belle.
Je gaet t'r nie uut, 'oor riep de vrouwe.
A jie mae bluuf legge, zee ik.
En m'n lagge en wachtten.
Mae d'r wier nie meer 'ebeld.
En nae een stuitje zee de vrouwe Zou ze d'r nie mi weze
Ik 'oore niks, zee de vrouwe.
Ik ok nie, zee ik.
Zou 't erme kind noe in den regen zitte T vroog 'eur.
Ik gae kieke, zee ik, en de vrouwe zee niks, dus was 't goed.
En ikke nae buten, en dae zat 't schaep op de bank voe 't uus
te julen.
Nae bedde zee ik, en anders nie. En ze gieng.
'Ei je ze d'r flienk van langst gegeve vroog de vrouwe, toen
a'k vrom kwam.
Nou, dat e'k netzee ik. En toen gienge m'n slaepe.
No. 21
Een afgewaaide boom op den Singel te Middelburg.
De storm. Ook in onze provincie heeft de storm van de vorige week hier en daar slacht
offers gemaaktvooral onder de boomen. Te Middelburg brak de 2\ eeuw oude boom
op de Botermarkt in tweeënwaarmee een van de meest bekende boomen in onze provincie
een slachtoffer van den storm werd. Wethouder Onderdijk op de plaats des onheils.
Ook op den
Noordweg on
der Seroos-
kerke was een
boom bezwe
ken zonder
verdere schade te veroorzaken.
En ook de telefoondraden moesten het hier en daar
ontgeldendie evenwel spoedig werden hersteld.
Op stap. Twee kleintjes uit Vlis-
singen van 4 en 2 jaar oud waren
de vorige week samen een uit
stapje gaan maken. Tenslotte
werden ze in Middelburg opge
spoord en ze hadden zoodoende
i 7 K.M. gewandeld, ouders en
buren in de grootste ongerust
heid achterlatend. We kiekten
het wandelende tweetal, nadat
ze weer thuis waren gekomen.
Een zonderlinge aardappel. Te
Middelburg werd een aardappel
gerooid van ruim 1 K.G. Het
zonderlinge geval laat zich ge
makkelijker bekijken dan schillen
