IS NIET VERWAAND
V
Op teU dooi Jtedaüand. Zeist vanuit de hoogte
DOOR EDIT
H RUSSELL
(Luchtfoto K.L.M.)
LIEFDE
Freule liep de kamer door en stond toen vlak vóór hem. Zij stak haar
linkerhand omhoog en liet hem haar ring zien.
„Er heeft me al iemand ten huwelijk gevraagd," zei ze, „en ik
heb een ring gedragen maar nu draag ik hem niet meer."
Zij trok den ring van haar vinger en legde hem op de kaptafel naast haar.
Zij bleef hem aankijken, smeekend.
„Martinzei ze. „Martinvraag me
",Toe, Freule," kreunde hij, „niet niet doen 1 't Zou nooit goed gaan
je ouders zouden me nooit accepteeren
Mijn ouders," zei ze met een vaste stem, „zullen accepteeren, wien ik
accepteer. En als ze 't niet doenzal ik den man, dien ik liefheb, boven
mijn ouders kiezen."
Hij wendde zijn blik af.
„Ik kan 't niet!" zei hij nog eens. „Ik wil niet!"
Plotseling stond Freule op haar teenen, en zij sloeg haar armen om zijn
hals. Haar mond was dicht bij zijn gezicht, haar oogen waren op gelijke hoogte
met de zijne.
„Ik heb nog nooit aan een man om een kus gevraagd, fluisterde ze.
Ér zijn dingen, die boven de krachten van een gewonen mensch gaan.
Martin was sterk, maar niet zoo sterk, als hij had willen zijn. Hij sloeg zijn
armen om haar heen en kuste haar, niet ééns, maar wel tienmaal. Eindelijk
liet hij haar los, ging voor de kaptafel zitten en legde het hoofd op de armen.
De oogen van het meisje schitterden. Zij knielde naast hem neer.
Zij fluisterde
„Je hebt gezegd, dat niets ter wereld je zou kunnen beletten
Martin tastte naar haar hand, vond die en drukte haar met kracht.
„Freule, wil je mijn vrouw worden
„Ja, Martin."
Het was inderdaad een ongewone verloving. Toen Freule dien avond thuis
kwam, vertelde zij 't haar vader.
„Wel vervloekt!" riep hij. „Ik dacht wel, dat je jezelf JsJq 2
ergens in zou werken. Weet je wat hij is Een gelukzoeker,
anders niets 1"
„Ik heb mezelf in 't geluk gewerkt," zei Freule, haar vader recht in de
oogen kijkend. „Is dat soms zonde En hij is geen gelukzoeker, vader. Moet
ik soms, omdat ik Hammond heet, kwaad denken van iedereen, die van me
houdt
„Omdat je Hammond heet," zei haar vader, „had je hersens moeten
hebben."
Den volgenden dag, in den schouwburg, ging Freule naar Martin toe.
„Vader en moeder gaan volgenden Zaterdag met een paar vrienden
varen op ons jacht," zei ze, „en ze willen ons meehebben. Ze zullen zorgen,
dat we Maandag op tijd terug zijn voor de voorstelling. Wil je
Hij glimlachte.
„Keuring zeker, hè?" vroeg hij.
„Dat zal wel," zei Freule. „Vind je 't vervelend
"Misschien kan ik een paar versjes voor ze opzeggen," zei hij, met een
lachje, maar zijn hart klopte in zijn keel. Zijn mooie kleine Freule Zijn heer
lijke kleine Freule Ze zouden allemaal tegen hem samenspannen.
Hij had een week tijd, om zich voor te bereiden. Toen hij dien avond na
de voorstelling thuiskwam, bleef hij vier uren zitten studeeren in het boek over
etiquette, dat hij bij zijn regie soms gebruikte. Er was zooveel te onthouden
Hij bekeek met aandacht de platen, die aantoonden hoe het zilver gerang
schikt lag op een behoorlijk gedekte tafel, 's Nachts om vier uur slingerde hij
het boek de kamer door en ging hij met zijn gezicht in 't kussen liggen.
„Ach zei hij, „wat schiet ik op met een boekZe zullen alleen maar
zitten denken, dat ik als kind met waschzakken geloopen heb
Ronnie kreeg ".ijn ring terug. In het maanlicht glimlachte hij tegen Freule.
Zij zaten naast elkaar op een marmeren bank.
„Freule," zei hij, „denk je niet, dat 't nogal moeilijk zal zijn, om zijn
afkomst voor je vrienden te verbergen
