VLAKE EXIT....
670
No. 21
Het kleinste trammetje van ons land op de lijn Vlake-Hansweert, De conducteur, die de eerste reis meemaakte, ongeveer
die pl.m. 10 minuten rijdens lang was, na een zijner laatste ritten. 20 jaar geleden, heeft ook op den laatsten rit dienst.
De machinist, die
Alles heeft zijn tijd van komen,
alles heeft zijn tijd van gaan
Niets op deze wereld heeft een
onveranderlijk bestaan.
Soms geeft het verdwijnen blijdschap,
soms ook geeft het zorg of leed
Maar wel zeker is, dat ieder
het ten slotte snel vergeet
Het station te Vlake heeft zijn
laatste plichten trouw vervuld
Uit is het met 't lastig wachten,
't trappelvoetend ongeduld 1
Voortaan reizen alle treinen
aan dit oponthoud voorbij
Het geraas der wielen stoort zich
niet aan droom of mijmerij
En het trammetje, oneerbiedig
koffiemolen vaak genoemd,
wijl het als een koffiemolen
kreunt en kraakt en knarst en zoemt,
wordt meteen maar opgeborgen,
in 't museum bijgezet
de machine, assen, krukken,
alles deugd'lijk in het vet
En we missen in het landschap
dit genoeglijk oude beeld
Hoezeer 't ook met onze levens
hotsend-botsend heeft gespeeld
Worden even triest om 't afscheid
En toen 't voor het laatste floot,
hebben wij, uit waren eerbied,
eventjes het hoofd ontbloot I
Dat zit er op!
En inmiddels zijn de werkzaamheden voor brugver-
nieuwing enz., waarvoor het station moest worden
opgeheven, begonnen.
Op het station
Vlake wordt een der laat
ste kaartjes uitgereikt.
den tijd van z'n
bestaan heeft gereden, zonder ongelukken, al werd soms
wel gevreesd, dat bij stormweer het trammetje van de
dijk zou kunnen waaien.
