Zeeuwsch Nieuws
tl n
ft
Bie ons op t durp
696
VRIJDAG 27 OCTOBER 1933
Zeventig jaar bewaarschoolonderwij
zeres. Mej. Arnoldi, die de vorige
week 85 jaar werd, herdacht tevens
het feit dat ze 70 jaar geleden als
bewaarschool-onderwijzeres de zorg
op zich nam over de nog niet school
gaande jeugd in den Wilhelminapol-
der. Mej. Arnoldi temidden van de
kleintjeswaarvan reeds de grootva
ders bij haar op school kwamen.
De vloedplanken te Zierikzee
worden weer gereed gemaakt
voor de inspectie op 23 October.
De heer Kie
vit te Arne-
muiden heeft
afscheid geno
men als ge
meenteveld
wachter welke
functie hij
30 jaar heeft
vervuld.
De molen „De Hoop" te Ellewoutsdijk is door
het inslaan van het onweer de vorige week in
brand geraakt. De overblijfselen van den molen.
Eén P K. trekt 100 PK.
En noe bin m'n mie z'n driejen, en mie al da spul is 't toch
een aer leven. M'n e gin van beijen mi een woord tegen Trei
'ezeid, toen azze zo laete tuuskwam. Den volgenden merrege
was ze a vroeg uut d'r nist, en ze kwam benee mie d'r oogen glad
omlaege, mae niemand zee d'r wat.
En da bleek nog 't beste te wezen, wan 't kind voelden we,
dazze ies misdaen a. En ik zegge tegen de vrouwe voe da'k vort-
gieng dienk t'r noe om, da je ze lienks lae legge, das den besten
medecien.
Jaet, zee de vrouwe, van mien za ze gin woord verneme, dae
En ik gieng vort, want ik most nae Jecobus Versprille, das t'r
een van Eintjeswege, die a 'ier wil komme weune, wan z'n zeune
gaet op de stee.
En die ken mien nog van- vroeger, en ie a altijd 'ezeid Pier,
a'k nog is stil gae weune, dan kom in bie joe op 't durp.
En vrentig, op een goeien dag stieng d'n an de deure, en 'um
gieng dan is net stil weune, en noe wou d'n bie mien in de buurt
weune, begriep je
Mae noe is t'r bie mien glad gin grond mi te kriegen, en ie wou
en zou bouwe. En toen zee d'n eindelienge Wil jie nie een
stikje van den 'of verkoope
Ik zegge Ja, mae da za je geld koste.
Noe, vraeg is geld, zee 'um.
Bie maer is, zee ik. f
Maer ik vroog nie, en 'um boo nie, en zo stieng 't noe, van-
merrege. En ik nog is mie z'n rond 'ewist, mae de man leken
glad we veranderd, noe wou d'n 'eel 't spul van m'n koope, mae
dae kust ik nie inkomme, da begriep je.
En toen a'k tuus kwam, 'oorden ik de vrouwe praete, en ik
docht ze kan d'r mond wee nie 'ouwe, z' is wee mie Trei bezig.
En jewel.
Ei je noe toch ooit zo ies gezie riep ze, toen a k binnenkwam.
Wat is t'r dan te zie vroog ik.
E, Trei Die meid die 'eit t'r eige van de weeke nog gewassche,
en noe wou ze a wee een teile mie waeter.
Zo, zo, zee ik, en waevoe dan noe
E, om d'r eige wee te wasschen zee de vrouwe.
Ik zegge tegen d'r wat mo je dae noe mee, an je lief
glad nie vuul, en ons wassche
vertelden ze m'n, dazze
Gloof jie dat noe
Bel neent, da gloof ik net nie, zee ik, want ik e ik altied g oore,
da zukke stasse menschen vreed vuul op d'r eige bin.
Mae jewel, Trei a d'r eige dan net gewassche Afijn, m'n gien-
ge an taefel, en ik vertelden van Jecobus, en da'k zo-en-zo vee
gevrogen a, voe da stik van den 'of, wan later was ik m wee tegen-
gekomme, ie liep zogezeid op m'n, en ik op 'u m ok,dat is zo in
zaeken, ee? En toen zee d'nik gloove, da ik t'r toch mae
vanof zie, wan je mo dienke, ik e toch gin wuuf mi ook,
nog mie zo ies te behunnenIk zegge
toch nog joenk enog om nog te trouwen
Jewel, zee t'n, jewel, Pier, dat is we zo, mae je
weetje.
Afijn, da vertelden ik, en Trei dee net of a ze nu
wan ze was nog een bitje schoef, van gistere.
En nae den eten was ze vort, maer een ure d
anzette mie den ouwen Jecobus.
Ik docht wat is dat noe en ze komme nae m'n toe, en Trei
zeit Nonkel, zee 'eur, neef Jecobus 'eit dien grond van m'n
'ekocht, en ik e 'um beloofd, da'k een goed wuuf voe z'n za zoeke!
He, he, he, he, he, lachten Jecobus.
Is't waer vroog ik.
Jewel, zee Jecobus, en ik a an de juffrouw gevraegd of eur me
mie m'n trouwe wil, mae dae mo ze nog is over dienke
En wulder trek nae den notaris, en toen a'k tuus kwam, zee ik
tegen Trei jie bin toch een duvel
En 'eur zee trek nonkel, noe krieg ik toch zeker we is een
nieuwe mantel van je
Kiek, zo is da kind noe 1 En dae kan ik me kwaed op bluve
Allee, de groetenisse,
PIER VAN 'T HOF
l de weeke, en toen
Brussel d'r eige elke dag wassche.
mo durreve,
luusterden,
i kom z'ineens
Vervoer van fruit bij
de Goesche veiling.
Een fraaie plant. Bij de de familie Oele
te Kapelle toonde men ons een bloeiende
Ster van Bethlehemdie meer dan 1000
bloemetjes had gedragen.
„Geef me een p<
Nog een jubileum in den Wilhelminapolder. De
heer Hankendirecteur van den polder, vierde
zijn 75sten verjaardag. Het ontbrak den alge
meen geachten directeur op dien dag niet aan
belangstelling. Van vele zijden ontving hij ge-
lukwenschen en bloemen, 't Volgend jaar is de
heer Hanken 40 jaar directeur van den polder
De „jeugdige'' 75-jarige temidden der bloemen.
