t Zeeuwsch Nieuws mk Bie ons op 't durp (824 VRIJDAG 24 NOVEMBER 1933 No. 26 Konijnen- en pluimvee-tentoon stelling te Biervliet. Te Biervliet werd de rij der plaimveetentoonstellingen voor onze provincie geopend. Het be staar en de eere-voorzitter, burgemeester Verplanke. poseeren na het wegen varr een der reuzenkongnen, dat 8 K.G. woog. Het mooiste konijn van de tentoonstelling. Witte Weener voedster, won den anssel- beker. Big. P. J. Haijbregtse te Biervliet. De mooiste haan die den wisselbeker in zijn categorie won. Witte Wgandotte. Big. ]- de Roos, Biervliet. i je. En a je d'r i die diengen, dae dienk je dan i ■x. Nie x.ikzli Ze bin wee bie m'n 'ewist voe den Zeeuwschen almanak, wan ie weet we, da 'k dae vlee jaere ok in 'eschreven e. En dae kwamme ze dan wee, en vroge om een stikje. j En ik zegge „'oor is 'ier, dat wil ik noe we doe, mae 't kaq niet." „Waevoe kan dat dan nie vroge ze. „Kiek," zeg ik, „da za *k je noe is vertelle. Dien almanak die wor geleze deur m'n tante Kee uut 't Ouwe Ende. En die tante Kee, die a zo vroeger a is g'oore, da 'k mie de penne wérkte, en die was t'r kwaed over. Ze zee „da schrieven das goed voe de schoolmeesters en zukken volk, mae ons soort menschen e we» wa beters te doe as zukke fiefakkerijtjes." Toen zee ik: „e mae- tante, a 'k t'r noe toch. mee verdiene, en 't is zo'n vreed slechterf tied." „'Oor is 'ier," zee 'eur, „a 't zo verre mie je gekomme is, da je mie zukken spul an de kost mo komme, ka je beter mie veters gae leure, dan koop ik t'r nog we op'oudt, krie je laeter gin cent Kiek, da bin van die diengen. da 'k zo voe de centen bin, glad nie. Je wor t'r me beter Mae Je mo toch leve. Afijn, ik e 't zo varre 'ekrege, da 't in Ons ZepiapH mocht, mae nie in aere diengen. Ja, 'oor 't je noe mae persies zegge, mae kiest t'r asjeblief ik e zukke zwaere slaegen g'ad dat 't vreed erg is. Al die stikken bin omlaege geloope, en elke keere kriek minder rente. En das noe 't ergste niè, wan een ouwe vint as ik die nie vee gewend is, die komt t'r we 'deur 'eene, maer ik dienke voe laeter an de vrouwe, weet je, as die is alleenig achterbluuft, en da kan toch beure. En zo e 'k mae beloofd, en noe kan 'k nie in den almanak schrieve, en daer e 'k vee spiet van, wan 't is zo'n boeksje nae m'n 'arte, en ik e g'oore, dat t'n dit jaer nog vee mooier is as vlee jaere. Ja, menschen, je mo wa doe voe je broodje. Dé's 'ier 00 't durp ok a zo. Den een gunt den ander z*n brood, en zo 'angt 'êel den boel an mekaere. Ik bin d'r nie voe, wan den; bakker kom bie den schilder, nie omdat 't een goeien vakman is, maar omdat t'n z'n brood eet. En zo is 't mie al de menschen, en das toch gin gezonde toestand. Varder e 'k eigetijk mae weinig te vertellen. Ik wete niks* van de weeke, da kom zeker omreden da 'k de griep e, zee ik tegen de vrouwe, en die zee trek je mot is schrieve, da de waste zoo vreed slecht droogt mie al dien regen. A je noe niks beter weet, zee ik, wa gee de menschen noe om- de waste van joe of een aer? Noe, je begriept dazze kwaed was, en da beur me vee den lesten tied, omreden Trei ze van d'r kwaeie sappen ofelpt. Mie dat misje gaet 't noe ok een bitje beterder. Ze verveelden d'r eige den lesten tied, en op een goeien dag kwam ze bie m'n, en vroog ze, of ze gin onderwies mocht geve in kestuums maeke, en dan eens in de weeke 'ier an 'uus, voe de misjes van 't durp. Noe, dae was niks tegen, en noe is dat a bezig, mae k gloove nie, vee doe, wan j'oor ze den eelen aevend mae lache. Je kan d'r van zegge wa je wil, mae 't misje magge ze allemaele 'ier op 't durp. Vlee weke e ze van 't Nut een stik ontvoerd, mie een moordenaer d'r in. en netuurlik was dat Trei, en ze stak d'r zo ieselijk in, of 't een verreke was, en de menschen in de zael be guste te schreeuwen dat 't bar was I En toen ze dien vint, die a d'r bedrogen a, dood'estoken a, zette ze d'r voet op z'n rik, en zo bleef ze stae, mae die vint kus nie zo lank blüve legge, en wou opstae. mae toen riep ze menschen, ie is nog niet goed dood, ik za d'n d'r nog een motte gee, en da dee ze, én toen lachte de menschen dazze van d'r stoelen viele, zovee mooi vonde ze dat. Noe zaenik ze den 'eelen dag dazze is nae Rotterdam wil, wan da mo noe een zovee mooie stad weze, en noe mot ik mie d'r mee, zee ze. Afijn, mae dae mo k nog is over dienke, wan da kost wee vee centen, en kommende weke trouwt den ouwen Jécobus, en da kost ok wee de porteme- nee, en a je goed 'elezen, 'eit wa 'k 'ierboven 'eschreven e, dan zu je Begriepe, da 'k da kind nie in alles d'r zin kan doe. Maer alia, m'n zu wee mae is zie. De vrouwe 'ei tanpiene, 't mensch 'eit ok altied wat, mo 'k nae 't durp om poeiers, Afijn, ze doe mae. 1 da bucht da toch niks geet. i tot kommende weke. Een kijkje tijdens het werk aan den molen te Saspnt die verdekkerd wordt. Zware arbeid onder Wissekerke. Het aardige molentje te Saspnt (gem. Hoofdplaat) wordt van stroomlijnwieken systeem Dekker voorzien. Het is de tweede molen m onze provincie, de eerste m Zeeuwsch Vlaanderen, die op deze manier voor het landschap bewaard zal blijven. Een foto van het aardige molentje. PIER VAN 'T HOF. f

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1933 | | pagina 24