Bie ons op t durp.
^■^GeZTZ
No. 29
VRIJDAG 15 DECEMBER 1933
921
Zaterdag had in hotel Britannia de officieele huldiging plaats van dr. Staverman wegens z'n 25-jarig jubileum als chirurg
te Vlissingen. Het huldigingscomité onder leiding van burgemeester van Woelderen bood den jubilaris na
mens patiënten en burgerij verschillende geschenken aanwaarna 'n druk bezochte receptie plaats
vond. De jubilaris en familie poseeren temidden van het comité na de receptie.
irte
tvitiea
en bek
ande
Te Souburg werd een pluimveetentoonstelling gehouden, die uit
de provincie veel belangstelling trok. lste prijswinnaar v.d. lichte
rassen. Patrijs leghorn haan. Eig. Simpelaar te Middelburg.
Te Middelburg had de uitreiking plaats van het officiers
kruis aan lsten Luitenant de Feijter van de school
voor dienstplichtige onderofficieren-administrateurs.
't Is toch wat mie de kouwe, zo ineens, en nog mie ofnemende
maene. De pit voe 't 'uus leit a glad dicht, en de schaesses worre
a van 't zolder g'aele. Nie bie ons, das te zeggen, wulder ouwe
menschen doe d'r nie meer an, mae Trei die wou 't leere, wan
die a 't nooit 'edae, mae z' a gin schaesses, en toen zee ik je mo
maer is op zolder kieke, in de slee die a t'r nog staet, dien iezderen
bak, za'k mae zegge, en 'eur gieng nae 't zolder, en ze kwam d'r
mee vrom mie de traenen in d'r oogen, wan de diengen waere
glad verroest, da begriep je, die 'adde d'r we tien jaer 'elege. Ik
zegge das niks, en ik an de gank mie peterolie, mae da gong nie
te best, en toen a'k klaer was, begus ze te schreeuwen, en ze zee
nonkel, dae kan 'k glad nie op vort, en 'oe ka je mien noe mie
zukke diengen van 't jaer 'onderd de baene opstiere, da za je toch
zeker nie doe Noe noe, zee toen de vrouwe, ik e d'r ok nog een
paer, van die Friesche, die za'k is even lange, mae toen ze d'r om
was, kwam Trei bie m'n stae, en zee nonkel, je zu m'n toch
zeker we een paer nieuwe gee, van die mie vaste schoenen d'r
an, ee
Ik zegge ik dienk t'r nie over, jie mie al je finten en kuren,
vandaege dit en merrege dat, en den ouwen man mae centen uut
z'n zak kloppe, das 't eenigste wae d'n voe dogetFoei, bin jie
een kind van m'n zuster zaeliger Die was toch we glad anders
as jie. En je mot is leere, m'n kind, dat 't een moeilijken tied is,
en da je nonkel en tante vee voe je doe, begriep dat we.
Kiek, en toen begust 't erme schaep te julen, en toen kwam
de vrouwe net binnen en zee zit je dat erme kind wee dwos
En tegen Trei zee ze Ik e de miene nie mi kunnen vinde, mae
je mo merrege in stad mae een paer nieuwe koope, 'oor
En toen keek Trei nae mien mie zo'n duvels lachje, en ik wier
alsmae kwaejer, en ik riepe tegen de vrouwe a je mae weet, da
je 't zelf betaelt, en de vrouwe wier toen ok kwaed, en zee dan
krie jie deze weke niks as spek mie erten, en toen stieng ik op,
en ik de deure uut nae 't durp.
Zo e'k noe al de vrouwen tegen m'n, en das 'ard, vreed 'ard.
En 't end is, da'k toch wee 't loodje mo legge, das waer.
Afijn, ik liep dan zomae rond. gelokkig a'k den almanak bie
m'n, en dae stienge vee mooie diengen in, en ik a spiet, da'k er
zeivers ok nie in stieng, mae 't was toch zovee koud an m'n
voeten, en toen bin 'k mae in de smisse geloope, wan dae was 't
werm, en dae komme altied alle venters, die tuus wa g'ad e, das
de gewente.
En daer e'k we een ure gestae, over de pollitiek en zo, mae
das ok gauw vervelend, en ik bin noe eenmael gin vint voe zukken
praet.
En toen 'erinnerden ik m'n eige, da'k den burgemeester be
loofd a, da'k voe Sinterklaas zou spele voe z'n guus en de guus
van den dokter en nog zo wat van da goed, en dat was om vier
ure, en 't was t'r noe drieje.
En ikke kop over gat naer 'uus, en de vrouwe a vrentig m'n
baerd a over de stoele neffen de besstee g'ange, en de mantel ok,
en Trei stak a een-zwarte kop om de deure, en riep bi je a wee
goed, anders gae'k nie mee, want 'eur was zwarte piet, mo je
begriepe.
Afijn, ik m'n eige an'ekleed, mae toen a'k in de keuken kwam,
riep de vrouwe Pier, j'ei je mantel achterstevoren an En 't
was waer ok, en ik t'n wee uut'edae.
Mae toen wier 't tied ok, wan Kees den bakker stieng a mie
z'n gereitje voe de deure, en ikke d'r in, en Trei ok, en zo reje
m'n dan, en vreed vee bekieks a dat t'r was.
En toen m'n stille 'ieuwe, stienge d'r we vuuftig guus rond
en ik stapten uut, en dae trap Trei op m'n mantel.en die schoort,
en m'n broek kwam t'r vanonder, en de guus riepe das Sinter
klaas nie, 't is een gewonen Zeeuwschen boer en ik stieng mie
beschaemdc kaeken, en ik zweetten zo, da m'n baerd bienae
losraekten. Afijn, wulder gauw nae binnen, en de boel wee in
orde 'ebrocht, en toen e m'n dan is voe Sinterklaas 'espeeld, en
goed ok, wan de guus waere zo benauwd, dazze onder de taefel
krope en de kleinste beguste te schreeuwen, afijn, kort en goed,
dat was niks voe mien, en ik schodde mae trek al de zakken uut
die m'n bie ons a, en wulder d'r wee vandeur, en m'n zeeje mae
niks tegen mekare, mae voe Sinterklaas spele, da doen 'k nie mi.
Afijn, 't is wee verbie, en de groetenisse,
PIER VAN 'T HOF
W-Vce U/
•"inner pandotte)ien
G'eenaar J 'ste
SPluntere% beher.
er- Souburg.
J'ri° witte T
baalden g"akr'e'en,
^'Senaar
/iTJr Z'lver konijn
'"erna. 7 er>
ss,ngen.
