No. 33
VRIJDAG 12 JANUARI 1934
1069
Zij nam het papier niet aanstonds aan.
„Meneeras u 't niet erg vindt
„Wèt erg vind?"
,,'t Zou 'n heel stuk echter staan.. ze zouen nooit kennen zeggen, dat
u 't me niet gegeven had, of dat ik 't van 'n tijdschrift had gekregen of zoo
as u er me naam op wou zetten voor Minnie Morris 1"
Gemoedelijk deed hij haar zin. „Daar Aan Minnie Morris. Je hebt me
zeker wel eens zien spelen, hè?"
„Wel es zien spelen, meneer? En öfDe ontoonbare specialiteit in meu
belstoffen haalde diep adem. „Ik weet zelf niet meer hoe dikkels
„Zoo zoo," zei Trentham. „Da's aardig. Wat doe je eigenlijk
„Doen, meneer Met open mond staarde zij hem aan.
„Ik bedoel, of je altijd in dat stoffeerderswerk bent geweest."
„O nee, meneer. Ik heb gediend. En dit jaar" zij zweeg even, want hier
wou zij Leslie het eerste schokje geven „heb ik nogal geboft met de Sweep."
„Sweep Welke Sweep Bedoel je de lersche Sweepstake
„Ja, meneer," zei ze, en omdat zij hem kende, wist zij, dat hij haar niet
geloofde. „Ik heb den eersten prijs getrokken."
„Zoo zoo I" Hij geloofde haar niet maar wist hij wel, wie de prijzen
gewonnen hadden in de Sweepstake Die opwinding, die als een wervelwind
over de wereld strijkt, sterft zoo gauw weer weg de namen, levensomstandig
heden en prijzen der winnaars worden vergeten winnaars en verliezers wor
den gewoon weer leden van het publiek. „Dus je hebt 't winnende paard ge
trokken Zeg dan eens, hoe dat paard heette."
„Arresmith 1"
„Ja, dat klopt. Gek, dat een mensch die kluchten van de renbaan zoo
gauw vergeet. Nu herinner ik me, dat ik 't gelezen heb Arrowsmith was
getrokken door eeneen jonge dame, die haar portret niet wou laten publi-
ceeren. Dus dat was u Gefeliciteerd, maar.Hij keek haar opnieuw aan.
„Ga je dan maar gewoon zoo voort, net als vóór de Sweep Vind je je werk
zoo leuk?"
„Een man schijnt zich nooit te kunnen voorstellen, dat er zooveel ernst
in een vrouw schuilt," sprak de deskundige in hoezen. „Er is niets in de wereld,
waar ik zoo op gesteld ben als op mijn werk."
Verbazingwekkend, die veranderingWat een overgang, van die platte
spraak naar die warme levende stem, de stem van
Hij stond nu, keek naar haar, staarde haar aan. Voor dien doordringen
den blik knipperde zij met de oogen achter haar bril, een kort oogenblik af
wachtend.
Trentham liet een kort lachje hooren. „Ja, da's niet slecht. Lang niet
slecht. MaarWeer lachte hij en hij sprak een naam uit, dien de Owens
van Bringwyn nooit gehoord hadden. „Dacht je, dat ik je niet herkende,
Minima Starr
ACHTTIENDE HOOFDSTUK TOONEEL-ENTHOUSIAST.
Een paar seconden later zat Minima Starr (alias Minnie Morris) op haar
gemak in „haar" hoekje van Leslie Trentham's canapé. Behaaglijk strekte zij
zich uit, als iemand, die zich met genoegen weer op eigen terrein voelt. „Ik ben
blij, dat ik je weer eens zie, Leslie," zei ze, met een hartelijken blik naar den
man in den anderen hoek. ,,'t Is haast den tijd waard, dat ik je dierbare gelaat
niet aanschouwd heb. Hoe lang is dat eigenlijk Een jaar Zes maanden In
ieder geval drie
„Vertel me maar liever eens, wat je dien tijd hebt uitgevoerd
„Met alle pleizier Als ik maar wist, hoe ik beginnen moet."
Zij had haar bril afgezet, vóór zij de kamer, met de portretten van
beroemde tooneelspelers, behaaglijk rondkeek, en haar gastheer vroeg snel
„Last van je oogen
„Zoover ik weet niet." Minima Starr keek hem aan met den wijden,
onschuldigen blik van een paar zeer sprekende donkerblauwe oogen, waaraan
zij geruimen tijd het rechtstreeksch kijken niet had toegestaan zooals de
Owens meermalen hadden opgemerkt, hield kleine Minnie steeds haar oogen
gericht naar het voorwerp van haar oogenblikkelijken plicht. „Tusschen twee
haakjes, zou je me even den raad willen geven, geen bril meer te dragen
„Dien raad geef ik je zeer zeker," antwoordde Leslie droogjes. „Hoezoo
„Dan kan ik, als ik straks weg ben, in volle waarheid aan mijn huisge-
nooten vertellen, dat ik naar iemand toe ben geweest om over mijn oogen te
praten, en dat hij me aangeraden heeft, geen bril meer op te zetten."
„Ik bewonder je liefde voor de waarheid. En wat zijn dat voor menschen,
waar je bij woont? Owen? En logeer je daar nu mee in 't Dorchester-hotel.
Ze hebben zeker geen last van de crisis, als ze daar kamers kunnen betalen...."
„Zij? Ik, bedoel je. De Owensmajoor, mevrouw, meneer en juffrouw
zijn mijn betaalde logé's. Dat wil zeggen van Minnie Morris. Want ik heb echt
de lersche Sweep gewonnen dertigduizend pond verdiend met Arrowsmith."
Hij zette groote oogen op. „En er stond in de kranten, dat een dienstmeisje
ergens in Wales Arrowsmith getrokken had 1"
„Dat is ook zoo. Dat dienstmeisje ben ik. Ik zal 't je uitleggen."
In korte trekken vertelde zij hem de geschiedenis van Bringwyn.
„Jij bent me toch iemandongeloofelijk En vóór je bij de Owens
was
