Bie ons op 't durp
Toen a'k tuus kwam van 't durp, wan ik was nae den smid
'ewist, was ik nog nie in de keuken, of de vrouwe riep a van wa-
bi-je-me.
Ja mensch, ik kom a, riep ik, mae wae steek j'eigelijk
'Ier riep ze vrom, mae dae was ik nie wiesder van, maer afijn,
ze was in de mooie kaemer, en toen a'k dae kwam, zee ze d'r is
een brief mie zo'n aorigen postzegel, en van wien a tie noe weze
kan da begriep ik nie.
Lae is kieke, zee ik, en ze gaf t'n m'n, en ja, dat was net aorig,
zo'n schietgroene poszegel mie een vintje d'r op, en d'r stieng een
stempel op mie USA.
Uussaa, uussaa, wat is dat noe voe flauwe kul, zee de vrouwe,
daer e'k noe nog nooit van g'oore.
E mensch, dan mo je den brief openschore, zee ik, en ik wou 't
net doe, toen snokten ze 'm uut m'n viengers.
Wat is t'r, wa mekeer je vroog ik.
Pas t'r toch op. Pier, riep 'eur, wan j'oor tegewoordig van die
aorige diengen, dae kan we vergift of zo'n dienk in zitte dat uut
mekare plenstLae m'n d'r mae mee nae den velwachter gae
Bi jé noe zot riep ik, mae net wier d'r 'ebeld, en dat was de
schoolmeester, die kwam mie 't blad van de radio, wan da leze
wulder saeme. E julder ruzie vroog um, toen a t'n binnekwam,
je zie d'r zoo naer uutNeent, zee ik, mae m'n e een brief gekrege
en noe is de vrouwe benauwd, da d'r vergift in zit.
Ja, zee de meester, da zou we is kunne, en um keek is nae mien,
en ik snapten a, dat um de vrouwe voe den gek ieuw, wan zo is de
man noe. Ja, zee d'n nog is, vrouwe, das gevaerlijk, je bin een
verstandig wuuf. Mae noe mo je mae is een ketel kokendig waeter
'ier 'aele, dan kunne m'n in den doom opemaeke. En de vrouwe
vort, en dat was z'n bedoelienge, want um zee gauw tegen m'n
kom jie vanaeven ok nae d'erberge, m'n zouwe wee is bie mekare
komme van de vereenegienge, en das een 'eel goeie vereenegienge
ter bevordering van de geiten, das te zeggen, van 't ras, en daer
is um voorzitter van, en das eigelijk we gek, wan wat 'eit een
schoolmeester noe verstand van geiten en zukken spul, maer alia,
't is een vroolijke vint, en das vee waerd.
Afijn, de boo was gelukt, en de vrouwe kwam vrom, en de school
meester ieuw mie een iesselijk ernstig gezicht dien brief boven
den doom, en jewel, ie gong open. Toen rook 'um d'r nog is an,
voe z'n fesoen, en toen gieng t'n vort, wan 't was in order, zee um.
En dae zatte m'n noe mie den brief, en de vrouwe keek eest nae
de leste regel, das vrouwegewente, wan da doe ze mie boeken ok
altied, wan dan mo z'altied eest wete 'oe a 't ofloopt, en of ze
mekare kriege, en dan behun ze pas, en da dee ze noe ok, mae dat
'ielp nie vee, wan ze staerden d'r een stuitje op, en toen wier ze
kwaed, en zee ze wat is dat noe, ik begriepe d'r niks van, 't
lieken we een vremde taele
En 't was net een vremde taele, da zag ik noe ok, en kust t'r nie
van maeke, das te zeggen, 't was 'ier en daer 'ollans, mae dae
stienge van die vremde woorden tusschendeur, en dae snapten ik
noe niks van.
Dee-ar neev en niechte, stieng d'r, en da begreep ik we, dat
most weze neef en nicht, mae dat dee-ar, da begreep ik nie, en de
vrouwe ok nie, en die riep a schee maer uut, ik bin an de schoon-
maek, en ik kan m'n kostelijken tied we beter gebruke as mie die
flauwen brief, a komt t'n noe ok 'onderd keer uut Amerieka, wan
dat a de meester nog 'ezeid, da t'n dae vandaene kwam.
Uust noe is, zee ik, jie bin ok zo 'aestig, en ik wil ik we is wete,
wat a die vint noe eigelijk van ons wil.
Da kan mien niks verschille, riep de vrouwe, niks, gin mieter,
dae, en ze was a vort, en ik 'oorden de immers a rienkele, en dan
is 't kwaed mie d'r.
En ik stieng dae mie dien brief, en ik was d'r eigelijk ok we een
bitje schoef van, maer alia, docht ik, Pier, je bin toch gin kind, en
verruut mae. En wat t'r noe in stieng (wan das nog zo weinig nie)
da za'k je de n volgenden keer we is vertelle, wan 't bladje is vol,
en z'e m'n a is gewaerschoewd, da'k 'et nie te lange mo maeke.
Dus tot kommende weeke, en vee groeten van
PIER VAN 'T HOF.
No. 34 VRIJDAG 19 JANUARI 1934
Bij de ver ster king swerkzaamheden was een paard in het water
gevallen, dat we uitgeput en verstijfd van kou aantroffen.
Bij ons bezoek aan Noord-
Beveland namen we nog n
foto van de onlangs wegens
de dijkverzakking onderge-
loopen oesterputten. Een
kijkje op de ondergeloopen
landerijen met op den ach
tergrond den nog verder
afgebrokkelden dijk, die
evenwel inmiddels weer te
gen verdere afbrokkeling is
versterkt.
Het Departement Tholen der Maatschappij Tot Nut van 't Algemeen
recipieerde op 9 Januari j.l. ter gelegenheid van zijn eeuwfeest, dat
onder hartelijke belangstelling werd gevierd. Staande de heeren
dr. P. J. Duinker en P. J. Blaas. Zittend de heeren M. C. v. d. Stel,
L. K. v. Dijk, W. Moelker en G. Amsing.
Aan de haven te Colijnsplaat heerschte groote drukte met den
aanvoer van uien, die weer wat beter in prijs zijn geworden.
Pppf
