Moeder kent onze voetstappen
Uitslag van de prijsvraag voorkomende in het
premieboek „GEORGE WORDT BELEGERD''
Onze nieuwe premie-roman, waaruit wij hieronder
een klein gedeelte aanhalen, is een zéér bijzonder,
zéér ontroerend boek een familie-roman, waarin
de menschen léven de moeder, die zorgt en slooft
voor haar kinderen, en 's avonds aan de voetstappen
hoort, wie er thuiskomen en de kinderen, die ieder
hun eigen aard, ieder hun eigen zorg en leed hebben.
De oudste dochter is de hoofdpersoon haar opoffe
rende liefde voor haar zieke zusje en haar moeder
die in strijd geraakt met haar liefde voor een man
vormt het hoogtepunt van dit prachtige, met groot
talent geschreven werk.
Het was misschien reeds voldoende geweest, als
aanbeveling den naam der schrijfster te noemen. Het
is namelijk niemand minder dan
NORMA PATTERSON,
wier treffende verhaal „JENN Y" door eenieder, die
het las, zoo genoten is. Hier is het geen hospitaal,
maar een familie, waarin zich de drama's afspelen,
drama's, die toch leiden tot de groote levensvreugde.
Niemand mag verzuimen, dit werk te lezen nie
mand mag het missen! Wie het leest, zal het herlezen,
Als gewoonlijk kan men dit mooie boek verkrijgen
tegen een vergoeding van 17J4 cent (in prachtband
70 cent) bij onze bezorgers, bij de agenten en bij ons
hoofdkantoor.
Dien ochtend, toen de jongens de deur uit
waren, had Elly met haar moeder over
Phine gesproken.
„Moeder, hebt u aan de jongens verteld, wat de
dokter gezegd heeft
Er kwam weer angst in Emma's oogen. „Ik heb
't geprobeerd, 't Heele ontbijt door. Tweemaal heb
ik mijn mond opengedaan om te beginnen, en ik
kon 't niet. Ik wist precies, wat er gebeuren zou.
Oliver was buitengewoon knorrig en hij snauwde
iederen keer, dat Leslie iets zei. Hij zou op zijn
poot gaan spelen, en hij had Leslie de schuld gege
ven, omdat die te veel geld opmaakte. Er waren
bittere woorden gevallen, en dat arme zieke kind
boven zou alles hooren. En Oliver kan toch niet
meer doen, dón hij al doet. Was Harry maar thuis.
Met Harry en met Rusty kan ik praten, maar met
Oliver niet. En toch moest er iets gedaan worden,
en vlug ook. Als ik maar iets wist...."
Elly had haar moeder nog nooit zoo moedeloos
hooren spreken. Ze zei „Laat u 't maar aan mij
over, moeder. Als ik er maar een dagje over mag
denken. Phine moet en zal weg. En u hebt 't net
zoo hard noodig als zij."
Zij dacht aan tante Maud. Dat was ongeveer de
eenige kans. En nu zij voortreed in den auto van
Maud, dacht Elly: „lk kan 't haar vragen. Van
middag nog. lk ben erg bang, dat ze 't niet geeft,
maar ze koopt wel japonnen voor me, dringt me ze
op zelfs. Als ze eenmaal iets in haar hoofd heeft, is
er geen vechten tegen. Ik zal zeggen, dat ze me die
reis voor Phine maar geven moet, in plaats van al
die vodden.Maar ze heeft nog nooit iets weg
gegeven. Als ze je iets presenteert, heeft ze er een
bedoeling mee."
De butler liet Elly binnen, en zei, dat ze maar
dadelijk naar mevrouws kamer moest gaan. Hij was
een man met een paar zeer menschelijke oogen, in
een gezicht zonder uitdrukking. Elly beschouwde
hem als een schakel, die handig den afstand tus-
schen tante Maud en oom Harry overbrugde
erg eerbiedig voor mevrouw, vol liefhebbende toe
wijding voor zijn heer.
Buiten was er snel een onweer saamgetrokken
aan den April-hemel het hing vlak boven de daken
klaar om uit te breken. Maud's kamer was bijna
donker. Elly ging in een grooten stoel tegenover
haar zitten.
Hoewel zij het gezicht van haar nichtje nauwe
lijks kon zien, voelde Maud de aantrekkelijkheid,
die zoo dwingend van Elly uitging. Maud was zeer
op Elly gesteld. Zij was echt blij, dat zij het meisje
een dienst kon bewijzen haar beletten, zich te
vergooien aan een man van niets. Zij wist dat Elly,
in haar jeugd en onstuimigheid en warmte van
hart, het leven zag als een romantische reis. Maar
dat was het leven niet. Het was grimmige zakelijk
heid en koele berekening. Wat een geluk, dat Harry
net weg was. Harry was net zoo week als de Janua
ry's. Hij zou haar argumenten nooit begrepen heb
ben hij zou ze niet verstandig, maar wreed gevon
den hebben.
Maud kwam aanstonds ter zake.
„Toen je vanmorgen had opgebeld, heb ik met
dokter Shaw over Phine gepraat." Zij zweeg even.
„Wat is dat verschrikkelijk! Een jong meisje, vol
levenslust
Zij zag Elly wringen in den grooten stoel, en hief
snel een hand op.
„Hij heeft me gezegd," ging Maud voort dat
was het omdraaien van het mes „dat er nog een
kansje was, als ze dadelijk naar de bosschen ging.
Nu, Elly, het hangt van jou af, of Phine die kans
krijgt of niet."
Elly's hart maakte een grooten, blijden sprong.
Oroote hemel, ze wil helpen 1
„Uhoe bedoelt u
„Ik zal Emma en Phine direct naar het Westen
sturen. Geen gemaTt en geen weelde zal hun ontbre
ken. Ik weet toevallig een prachtig adres een
particulier sanatorium van een knappen specialist.
Ik geloof, dat hij Phine er wel door haalt."
Elly voelde een ondraaglijke knelling in haar
keel. Uit alle macht beheerschte zij zich, want zij
wist, dat Maud geen vertoon van gevoeligheid kon
uitstaan.
„Ik.... ik, ....tante Maud, dat is heerlijk
heerlijk 1 Ik kan u niet zeggenu nooit genoeg
dankenEn dan heb ik haar nogal zoo ver
keerd beoordeeld gedacht, dat ze hard en bere
kenend was.
„Een half jaartje, misschien een jaar, dan komt
ze weer thuis, weer heelemaal de oude. Dat durf ik
je gerust te verzekeren. Niets is onmogelijk, Elly
als je maar geld hebt. Maar laten we niet te lang
praten. Dokter Shaw heeft 't duidelijk genoeg ge
zegd. Iederen dag, dat ze hier blijft, is verlies
maakt haar kans kleiner. Ze kunnen morgen gaan,
of zoodra Emma klaar is met pakken. Ik zal tele-
grafeeren." Zij keek Elly oplettend aan en ging
voort„Ik zal alles telegrafisch regelen, als jij me
belooft, dat je breekt met dien jongeman, waar je
je verbeeldt, dat je van houdt."
Elly's oogen gingen wijd open van verbazing.
Zij probeerde te begrijpen, en zei toen „Mark
Met Mark breken
„Ja. Geef me je eerewoord, dat je die verloving
totaal en voorgoed verbreekt dan ga ik direct
naar de telefoon, om kaartjes voor hen te bestel
len."
Elly zat tante Maud aan te kijken met een gezicht
dat nog verbaasd stond en niet begrijpend. Zij gaf
het op. „Maar wat heeft Mark daar eigenlijk mee
uitstaande
„Zal ik je zeggen. Ik heb opgemerkt, dat je
maar een vinger hoeft uit te steken, en je hebt
Frederick Cable. Hij heeft me tweemaal opgebeld
hij maakt plannen om je te ontmoeten, hij
verlangt er ongeduldig naar. En je moet goed
begrijpen, Elly - je móét een goed huwelijk doen.
Ik ga je een paar harde
waarheden zeggen, maar als
ze jou al te hard zijn om
te hooren, denk je dan eens
in, wat 't voor Harry en mij
geweest is om ze te peilen.
Jullie zitten in financieele
moeilijkheden. Harry en ik
zouden jullie er natuurlijk
uit kunnen helpen, maar dan
vragen we ons afwaar is
het einde Er zijn din
gen, die je niet weet. Buiten
dat geval met Phine.
Zij zweeg en drukte de
lippen op elkaar; haar oude
wrevel tegen de January's
vlamde op in haar oogen, en
eindelijk kwam al haar op
gekropte ergernis tot uiting.
Haar stem klonk nu zakelijk,
snijdend. „Denken jullie
soms, dat je de gevolgen
van jullie té&enslagen en
misstappen altijd maar op
een ander af kunt schui
ven Misschien weet je niet,
dat Harry Les uit een lee-
lijke klem geholpen heeft.
Een heel ieelijk geval ge
sust. Dat kostte geld."
„Les.... waarom.... wat....?"
„Ja waaróm, wót 1 Harry praat niet over
zulke dingen, zelfs niet met mij, maar er zijn manie
ren om er achter te komen. Hij heeft me bijvoor
beeld nooit verteld, dat hij Emma geregeld geld
gaf, ik weet niet hoe lang al. Toen haar kinderen
klein waren, was dat nog goed te praten, maar nu
jullie allemaal groot zijn.... Jullie zijn nogal
een groot gezin, en in plaats dat 't beter gaat, gaat
't hoe langer hoe moeilijker."
Elly zat trotsch, beverig, koud.
Buiten kwam het onweer eindelijk los. Een
vensterluik klapperde. Het rumoer van het onweer
was tusschen hen en om hen heen. De woorden
van Maud beten er doorheen.
„Hoe moet dat nu allemaal 't Zal nog heel wat
jaren duren, vóór Oliver meer verdient dan een
hongerloontje. De handel, waar direct geld in te
verdienen was, kwam natuurlijk voor Oliver niet
in aanmerking. Leslie daar zullen we verder
maar over zwijgen. Phine is gevaarlijk ziek. Emma
heeft maanden, in bed moeten liggen. Wie blijft
er over, om het gezin boven water te houden?
Niemand anders dan jij. Je moet niet romantisch,
maar verstandig trouwen. In zulke dingen heeft
een meisje precies zooveel verantwoordelijkheid
als een jongen. Je omstandigheden permitteeren
je eenvoudig niet, om je te laten afdrijven op je
persoonlijke neiging voor een jongmensch, dat
even arm is als jij."
Elly maakte geen beweging. In den diepen stoel
kwam alleen haar gezicht uit als een witte vlek
tegen de donkere weelderigheid der bekleeding.
Maud zei „Nu zit je natuurlijk te denken
wat is die tante Maud een hard, berekenend mensch.
Maar dat móét je wel zijn. Als ik niet had getobd
en gerekend en Harry ongeveer gedwongen om er
te komen, wat waren we nu dan geweest Niets.
Dan waren wij er niets beter aan toe dan jullie,
en dan was er geen geld om Phine naar een sana
torium te sturen. Begrijp je 't nu Je zult me er
later op je knieën voor danken. Ik weet dat 't
moeilijk is - ik zou haast zeggen onmogelijk
voor iemand van jouw leeftijd, om het leven te
zien zooals 't werkelijk is. Ik wou dat je eens één
maal met de oogen van veertig kon kijken naar
dien hollen waan, dien we met ons twintigste jaar
voor liefde hieldenIk weet best dat zulke
dingen hard klinken voor een meisje, dat graag
droomt. Maar ze zijn waar. Als die eerste vurige,
misleidende glans voorbij is, zit een vrouw met
leege handen als ze haar huis ten minste niet
gebouwd heeft op iets stevigers dan drijfzand
vanliefde!De menschen geven ons
nooit geluk. Aan familie bijvoorbeeld heb je
niets dan zorg en verantwoordelijkheid. De eenige
echte voldoening komt van bezit. Wat we bij
elkaar krijgen."
Op verzoek van de administratie der Hol-
landsche Bibliotheek deelen wij hier den uitslag
mede van de prijsvraag voorkomende in het
premieboek ..George wordt belegerd". De op
lossing van de prijsvraag luidt als volgt
V
HEK
DONAU
VENSTER
RATEL
HEN
R
De hoofdprijs een verstelbare eikenhouten lennsfoel met
kussens, viel ten deel aanmej. Robbregts, Blauwstraat,
Steenbergen.
De overige prijzen, ieder f 2.50, vielen ten deel aan: A. V. Lensen, Zuider-
zeedijk, Harlingen T. Bart, Brederoodscheweg 7b, Santpoort: W.E.Smit,
Rozengracht 20, ZutphenC. v. d. Berge, Sir jansland E. Hendriks, Teet-
jesweg C 22, Wieringerwaardv d. Houven, Nic. Tulpstraat 14, Den
Haag: W. Demkes, Groenloscheweg 76, Winterswijk; H. A. Koeken,
Kruisstraat 11, Sittard S J. v Houten, Kruiskade 67, Drachten W. Jacobs,
Laurastraat 119, Eijgelshoven W. Wijkei, Borniastraat 23, Huizum H. v.
Dommelen, B 39, Maashees; L. Busink, Zuidendijk 107, Dordrecht; W
Prins, Kanaaldijk 15, Purmerend; J. Cuiper, Buurt E 132, Uithoorn; H.
v, Veldhuysen, Framboosstraat 40, Utrecht; Mevr. B. v. Riessen, Vel-
serduinplein 63, Ymuiden Mej. J. v. Leeuwen, Schied. Dijk 245. Rotterdam
joh, v. Goor, E17, Bonnerveen Mej. T. Meerts, Hegstr. 74, St. Odiliënberg.