Bie ons op 't durp.
No. 40
VRIJDAG 2 MAART 1934
De werkzaamheden op het land zijn beg>
wordt
kinderspel
buiten.
Belangstelling bij het overladen der goede
ren van boot op tram te Walsoorden.
Een tafereeltje in de
hof te Meleskerke.
Ja, das een gekke boel, da rao'k zegge. 'Oe a dat noe allemael
zo 'ekommen is Mtnschenlieve, zwieg ter van Afijn, ik ver-
gete 'eelemael om je te zeggen wat ter eigentlijk gaende is. Noe
mo je wete, da t'r van de weke een grooten auto voe de deure stil
'ieuw. Ik zat in de keuken te praeten mie den ouwen Pier van 't
Hoekje, das ok een boer 'ewist, maer uut den achtersten polder,
en die bin noga vee ouwerwes. Ja, m'n praetten over den Konienk
van België, wan da von ik noe toch zovee verschrikkelijk, zo'n
jonge man toch nog, en dan zo maer alleenig en van zo'n rots
valle, kiek das bar En 't mot een goeie vint 'ewist e, das vast,
mae toen zee dien gekken Pier 'Oor is 'ier, buurman, daer ek
allegaere niks mee te maeken. Ik zegge mae wa most die vint
in de bergen die 'ei Onzen Lieven Heer onherbergzaem 'emaekt,
en nie om op te klummen, da zeg ik.
Ja maer. Pier, wat is dat noe voe een praetzee ik.
Uust J zee 'um, ik zegge dat al die diengen voe niks deuge.
Daer 'ei je dien meneer Visser mie z'p wuuf, die altied op dien
berg klumt, je weet we, de monteneverst, of 'oe dat dieng 'eet, en
die gaet dan mie z'n wuuf, ze most t'r eige schaeme, kiek, lae ze
liever de kouses stoppe, da zeg ik.
Ja, zee t'n, toen a 'k gin antwoord gaf, en wae dient dat noe
allemael voe Wa kun ze dae noe bove doe Wat 'ei dat noe
voe nut Je kunt t'r toch gin snoepwienkeltje behunnen
Afijn, zovarre waeren me, toen a dien auto stil 'ieuw.
Temet kwam de vrouwe de keuken in'estruund, en ze riep a
van varre Pier, Pier, d'r 'ou een auto stille, trek j'n Zondagschen
pak an, en jie. Pier (dat was tegen van 't Hoekje, en die kan ze
toch a nie vele), jie 'eit 'ier noe a lank enog zitte klesse, je kom
En Pier smaerden 'm, en ikke nae boven om m'n eige te ver-
kleejen, en toen a'k wee benee kwam, zat t'r in de kaemer een
deftige meneer, en die stieng op, en zee
Ah, van 't Hof, ken je mien nie mi
Ikke nie, zee ik, maer ik keek 'n nog is goed an, en ik riep Ik
weet 'et net, jie bin Kees Kernuite
Kees Kernuite van Smallendieke tot Reggerskinderen ver
beterde 'um.
Uh Wa zei je vroog ik, wan dae verschrok ik zo mae van.
E noe, das een naem die a'k t'r bie 'ekocht e, zee Kees trots.
Afijn, dae waere m'n stille van Wan die Kees, das de zeune
van een errebeier, die 'ei magge leere van een meneer, en toen
is t'n in den 'andel 'egae, en da gong goed, wan toen las ik laeter
nog is in de krante, da t'n in de Kaemer van Koophandel was en
zo, en noe zat t'n dan voe m'n mie drie naemen in plekke van een.
Ja, menschen, zee Kees, ik bin noe we mooi an'edae, maer ik
bin toch den eigesten 'ebleve, da mo je goed begriepe. Ik kan we
seharen van een vuuf stuvers rooke, a'k dae noe is zin in e, mae
kiek (en 'um 'aelden z'n dooze te voorschien) ik prume nog altied!
Da za je toch anders we nie doe a je in de Kaemer bin, zee ik,
wan ik was d'r a wee over'eene da t'n zukke mooie spullen an a.
Be jaet, zee 'um, da doe 'k ok we is.
Bel, bel, zee de vrouwe, en zovee
Kraaievelde totja, tot wat bi jie n
Smallendieke tot Reggerskinderen, zee Kees. Ja, i
je nie dienke a dat groozig'eid van m'n is, 'oor, om zu
an te nemen, mae jae, ik kreeg vee centen van die vint die a die
'eerlijk'eid a, en ie kust nie betaele, en toen e'k z'n naem maer
'ekocht, wan je mo begriepe, ik doe vee zaeken mie graeven en
beronnen en zukken spul, en dan Kernuite, nee, da klienk noe
niks
Afijn, da begrepe m'n.
Ja, zee Kees nae een stuitje, en wa'k je noe zegge wou, Pier,
ik bin een bitje deur m'n geld 'eene.
't Is toch gin waer? riepe m'n allebei.
Ja, 't is we waer, zee Kees. Ja, menschen, dat is wat, mae 't is
toch nog zo vreed erg nie, 'oor, wan ik e nog altied meer dan
julder, dat nie, maer ik e noe toch 'edocht om de zaeken an den
kant te doe, en 'ier stille te komme weunen.
Bel, bel, zeeje wulder.
Ja, zee 'um, j'n 'arte trek toch altied wee nae j'n eige durp, is
't
Das wa
Ja, zee
je koop?.
Uh vroge wulder, i
of de bliksen
i julder 'uus van
i den 'uzen
Ons 'uus koope
Me zatten stom van ontzettieng, da begriep je
Nee, neent, riep de vrouwe, da kot dae gae'k nie uut, nooit
En toch wi'k 'et koope, zee Kees wee, en ie zag t'r uut of t*n
t doe zou ok.
Afijn, kommende weke varderde groetenisse,
PIER VAN 'T HOF
De smid aan 't werk.
De tumvereeniging ..Achilles" te Middelburg organiseerde een uitvoering in de
concert- en gehoorzaal. Een der vele plastische standen, die veel bijval oogstten.
