DEN ZEEUWSCHEN TUINBOUW
J
No. 40
VRIJDAG 2 MAART 1934
1289
uW&oenteai
Bloemen per -
tösWfiajoM
Dus daar zit de fout niet
Neen, de fout zit bij het publiek, dat te veel verwend is.
Het publiek wil over het algemeen geen goedkoope groenten,
maar grijpt naar primeurs, waarvoor het grif hooge prijzen
betaalt. Maar als een groente er in overvloed is, wil men deze
niet meer. Nu koopt b.v. de tusschenhandel op de veiling
bloemkool vogr 1 cent per stuk, en verkoopt deze voor 10
cent. Indien heel het kwantum verkocht werd, zou er van te
groote winst sprake zijn, maar dit is niet het geval, daar de
tusschenhandel zijn voorraad niet kwijt kan.
En wat denkt u van de teeltbeperking, die voor het volgend
jaar op het program staat
Daarvan verwacht ik niet veel. Als de producenten b.v.
maar de helft van hun grond mogen gebruiken, zullen zij dit
deel met veel grootere intensiteit gaan bewerken, zoodat er toch
weer meer aan de veiling zal komen. Het eenige is met erken
ning der huidige moeilijkheden, toch energiek voort te gaan
om goed en goedkoop te produceeren, besloot onze gastheer zijn
interessant betoog.
De laatste
kistjes fruit
komen aan.
in de producenten van klein-
fruit verkeeren, niet onderschat
ten.
Zooals gezegd, staat 't anders
met het groot fruit. Vooral nu
op het Amerikaansche fruit 'n
heffing is gebracht van 4 cent
per K.G., kan voor dit fruit,
mits nog voortdurend naar
betere kwaliteiten wordt ge
streefd, in eigen land plaats
worden gevonden.
Hoe staat het met den steun
De laatste twee jaar is tien
millioen gulden beschikbaar ge
steld. Dit in den vorm van toe
slag p. K.G. geteelde producten.
Hoewel dit de eenigste moge
lijkheid is, om den steun te
brengen, waar deze noodig was,
is zij voor de cultuur als zoo
danig niet gunstig. Want de
leidende gedachte van den pro
ducent wordt nu, zooveel mo
gelijk aan de markt te brengen,
om daardoor ook zooveel mo
gelijk te trekken, en natuurlijk
gaat dit ten koste van de kwa
liteit. Deze wordt dan ook in
derdaad minder.
Dus voor het grootfruit be
hoeft men niet pessimistisch te
zijn
Al zijn de pnancieele resultaten op de
veiling zeer achteruitgegaan, toch
blijft de belangstelling groeiend.
Een snoeicursus (practische les) in den proeftuin van den Wilhelmina-polder.
eigen land, en brengen de goede kwaliteiten altijd
wei wat op.
Maar anders is het met de kleinfruitteelt, welke
immers van den export afhankelijk is... Om een
voorbeeld te geven van het terugloopen der prijzen
van deze producten diene, dat b.v. in 1919' de
prijzen gemiddeld f40.per 100 K G. bedroegen,
•en in bet afgeloopen jaar slechts.... f4.31!
En de kleinfruitteelt is voor Zeeland ook van groot
belang, wat b.v. kan blijken uit den veilingomzet
van Goes, welke in 1928 voor klein fruit bedroeg
f 377.534.98, en voor pit- en steenvruchten
f409.195.78. In het afgeloopen jaar waren deze
cijfers echter respectievelijk f 164.708.42 en
f 402.707.04, waaruit de achteruitgang van de
prijzen en omzet van het kleinfruit wel afdoende
blijkt. Dit, terwijl de cultuur zich nog uitbreidde.
Zoolang de internationale markt zich dan ook niet
herstelt, is op dit punt weinig verbetering te ver
wachten. Men mag dan ook de moeilijkheden, waar-
Neen, indien men voortgaat met naar
betere kwaliteiten te streven.
En de glascultuur?
Er zijn nu in Zeeland ongeveer 250
druivenkassen. De productie van 't af
geloopen jaar is vrijwel opgebruikt, voor
namelijk, omdat 't product steeds meer
in eigen land wordt gebruikt. Maar de
prijs is te laag, zoodat deze productie
niet rendabel is. De concurrentie van het
Westland is. hier van invloed en zorgt
voor uitwisseling der prijzen.
En groenten
Zeeland teelt te weinig groenten voor
eigen gebruik. Maar ook deze prijzen
zijn te laag.
Toch moet de consument genoeg voor
groenten betalen, merken wij op.
Ja, de tusschenhandel legt er veel op.
Maar met dat al verdient deze niet veel.
