Zeeuntcfa
TUeuw*~
Bie ons op t durp.
I *6<S
VRIJDAC, 16 MAART 1934
No. 42
De Middelburgse he Mondharmonica- en Tooneelvereeniging E. M. M. oogstte groot succes met haar revue Van alles Wat
Op 21 dezer hoopt
de wed. Grootjans
Meulemeester te
Kruiningen haar hon
derdsten verjaardag
Op den oudersavond, kortelings door de Openbare Lagere School te
Rilland-Bath gegeven, voerden de scholieren Baas Ganzendonk ten
tooneele en hun
aardig spel vond
hartelijke waar-
Te Kortgene heeft men ten gevolge van den hoogen waterstand de geheele
Voorstraat viervoudig moeten draineeren, teneinde ze opnieuw te kunnen
beplanten de oude boomen waren door het teveel aan vocht bezweken.
deering.
De edelachtbare
heer P. Prümers
zal op 28 April
aftreden als
burgemeester van
's Gravenpolder
Naar wij verne
men, zou de heer
Prümers, 75 jaar oud, de oudste
burgemeester des lands zijn.
Drukte bij de Middelburgsche melkfabriek.
't ergste, da
m'n uut ons 'uus
een paer maenden,
ie an dienke.
toe
ineens: Lae m'i
noga
den diejen
Toen a de vrouwe vanmiddag tuus kwam,
vonde. Das elleken dag zo, noe n
dan is 't dit en dan is 't dat. Noe i
da d'r niks van komme kan, voe i
A'k lae bouwe, duur dat toch ok we
dat alles voe mekare is, dae mo je
En wae mo m'n dan dien tied na
Vemiddag, an taefel, zee
tied maer in stad gae weune
Ik schrok t'r van. A je aitied buten 'eweund 'eit,
die stad, dae mo je nie an dienke
Afijn, ze woutet noe, en wa doe je d'r an, en wat is t'r eige-
lijk tegen Wulder nae stad, dat was histermiddag. En op een
van de siengels e m'n een 'uus gevonde, mie een suitte, za 'k
mae zeggen, afijn, een mooi 'uus, en nie diere, en dat e'k noe
bie de maend g'uurd.
Kommende weke gae m'n noe mae teglieke v'ruze, wan wae
zou je noe op wachte, en anders is 't de moeite nie.
En noe e'k een 'oekje grond 'ekocht, mae da gieng ok a nie
makkelijk. Over de plekke waere de vrouwe en ik 't we seens,
da gong nog a goed, wan m'n a d'r allebei an 'edocht, dat
neven Jan Kappe een 'oekje grond was,
diepe, en ik nae Jan Kappe, wan daer i
Afijn, wulder an 't praeten, en ik boo geld,
is zo 'ard as een spieker, en 'um vroog vee te
Maer op 't lest wiere m'n 't toch seens, das v,
was 't dan toch ok wee nie.
Noe bin m'n an 't inpakken 'esloge, en Sjek kwam ok net
wee opdaege, en die vin zukke diengen prachtig, en die pakten
alles maer in.
M'n waere d'r moei van, en 't was a zovee laete, en toen zee
de vrouwe: Kwa, m'n zu is voe een stiksje eten gae zurrege.
En 'eur nae de keuken, en toen ik t'r even laeter ok kwam,
'oorden ik t'r mae loope praete in d'r eige, en ik zee: Wa schilt
t'r an, vrouwe En toen zee ze: noe bin toch de lepels en vur-
kes d'r nie, en de messen zie 'k ok a nergest
Toen kwam Sjek net binnen, en toen a t'n 't 'oorden, zee t'n:
Das gin wonder, wan die e'k 't allereerst in 'epakt!
Bi jie noe gek, Sjek vroog de vrouwe, wae mo m'n dan al
dien tied van ete
Ja, 'oor is 'ier, daer e'k glad nie an 'edocht, zee Sjek.
Waer 'ei je ze dan 'elaete vroog de vrouwe, mae laet dien
Sjek dat noe nie mi wete
Afijn, wulder de kisten weer open 'emaekt, en jewel, ze zatte
netuurlijk onderin den lesten 't Duurden we een ure voe a m'n
z'a, en m'n a toch zo vreed vee 'oenger
En ik keek is nae de vrouwe, wan die zag t'r zo gewoon uut,
en toen zee ik ineens: Bi je me kwaed, vrouwe
Kwaed, kwaed vroog 'eur, waevoe zou ik nou kwaed weze?
E, ik a ik dat mae is motte doe! zee ik, een bitje giftig.
Ja, dan was je een stommen uul 'ewist, zee de vrouwe, mae
van een vremden as Sjek ku je nie anders verwachte.
Kiek, zo is ze noe. En ik zuchtede, en ik was vee blieje, da
m'n kuste gaen ete.
Naeder'and e m'n nog vee in 'epakt, en vandaege ok. En
ik zitte te schrieven, nee, dat raai je nooit, op een omgekeerden
immer. De mechiene is a in 'epakt, dat e'k zeivers 'edae, en
noe zit ik mie e
bi-je-me.
't Za dan ok i
Je mo mae we
pendensjes, dan
alsmae plezier e bie
ouwe roestige penne te schrieven
zo lank weze, dit keere.
wachten to m'n over bin
je nog we wat komme 't
Allee, de groeten,
r'uzienge, da kan d'r bi i
