No. 42
De centrale werkverschaffing op Walcheren waar voor
den polder Walcheren menschen aan het werk ztjn gesteld
uit Vlissingen, Middelburg, Souburg, enz. 't Is momen
teel een der grootste objecten in onze provincie. Met
graven van een watergang.
ting in en zocht men zelt naar geschikte ob
jecten.
De gang van zaken is thans zoo wanneer de
gemeente een of meer objecten heeft uitgekozen,
gaat het door den gemeenteraad bekrachtigde
voorstel naar de inspectie. Daar wordt het van een
advies voorzien, welk advies gegrond is op de vele
gegevens, die de inspectie ter beschikking staan.
Dit advies wordt dan doorgezonden naar Den
Haag voor de eindbeslissing, die gewoonlijk na
eenige weken valt. Indien die beslissing een toe
stemming inhoudt, wordt tevens het percentage
van de overheidssubsidie bepaald en de duur
daarvan. Ook het uurloon wordt vastgesteld en wel
naar den maatstaf van den plaatselijken loon-
standaard. Zijn de objecten groot, zocals bijv. het
geval was met den aanleg van het nieuwe sport
terrein te Goes, dan is er een dagelijksch toezicht
van een opzichter der Nederlandsche Heide-
Maatschappij zijn de werken kleiner, dan is er
een algeméén toezicht van deze instelling. Een
voornaam beginsel bij de werkverschaffing in
Zeeland is, dat er u>' rik gezin slechts één persoon,
het hoofd of de kost
winner, geplaatst wordt.
Zijn er meer hoofden van
gezinnen dan plaatsen
bij de werkverschaffing,
dan past men het roulee-
ringssysteem toe.
Enorm veel is er in
Zeeland al in werkver
schaffing ten algemeenen
nutte gereed gekomen en
momenteel vinden er
daardoor weer honder
den handen het begeerde
werk.
Van de ongeveer 5600
als werkloos ingeschre
venen zijn er geregeld
een 900 hoofden van ge
zinnen of kostwinners aan
den slag 1700 worden er
op andere wijze gesteund.
Een der voornaamste
werkverschaffingen is die
te Westkapelle. Aan het
ontginningswerk op de ge-
meente-vroonen arbeiden
de laatste jaren dagelijks
125 tot 160 werkloozen.
Het watergemaal, waarmee het
overtollige water wordt afgevoerd.
Toen de wereldcrisis in
Nederland arriveerde,
behoorde Zeeland niet
tot de eerste provincies,
die zij in vollen omvang aan
deed. Dit lag natuurlijk niet
aan haar isolement, maar
aan het feit, dat Zeeland
niet zooveel trefkans bood
aan de malaise, die eerst en
vooral op de industrie mik
te. Alleen Vlissingen, Mid
delburg en Terneuzen hadden fabrieken van
veel beteekenis; de rest der provincie moest
en moet het meer hebben van landbouw, vis-
scherij, oesterteelt en kleinbedrijf.
Die voordeelige uitzonderingstoestand duurde
helaas niet lang. Nadat de land- en tuinbouw het
slachtoffer van den economTschen nedergang waren
geworden, werd de crisis ook voor Zeeland acuut
de geesel der werkloosheid striemde ook ons gewest.
Geruimen tijd heeft men de werkloozen voor
namelijk met geld gesteund, doch toen hun getal
steeds wies en het eind van de narigheid met in
het zicht kwam, begrepen de meeste gemeente
besturen, dat, wilde men niet 't gevaar van demora
lisatie loopen, werkverschaffing geboden was;
ook de arbeidersorganisaties propageerden het
laatstgenoemde.
Eerst gebeurde het te werk stellen los van elkaar.
Later zocht men contact zoo herinneren we
In de ondergrondsche ganger.
Bruggenbouw.
ons de instelling van een
commissie tot werkverrui
ming op de Bevelanden
en de centralisatie werd
volkomen toen de regeering,
ruim drie jaar geleden, een
werkverschaffingsinspectie
voor Zeeland te Goes ves
tigde, waarvan het hoofd
ir. C. Stevens werd. Moest
er in het begin op sommige
gemeenten nog eenige aan
drang worden uitgeoefend,
later zag men algemeen de
noodzaak der werkverschaf-
