De stierenvechters komen de arena binnen maken een eere-ronde langs de toeschouwers j y et is iets dat wij wel nooit geheel zullen kunnen begrijpen, hoe dikwijls wij 8 er ook over lezen en hoe dikwijls wij 8 er ook plaatjes van zien de corridas de toros, de stierengevechten, de populaire openbare vermakelijkheden in Spanje (ook in Zuid-Amerika en Mexico), en den laatsten tijd eveneens in Zuid-Frankrijk. Inderdaad, het zijn daar openbare vermakelijkheden, en dat is juist voor ons het onbegrijpelijke onbegrijpelijk is het, dat men in plaats van een tooneelvoorstelling of een voetbalwedstrijd een stierengevecht bezoekt, dat men zich wil „ontspannen" door toe te kijken, hoe een sterk dier door menschen wordt bestreden en opgejaagd en gewond, en ten laatste gedood gedood wordt het dier altijd door de zooveel maal sterkere tegenpartij. Is het alleen wreedheid Zijn het allen wreedaards, de tienduizenden Span jaarden, die jaarlijks de arena's vullen, die hun populaire matadors toejuichen, die van spanning beven bij den strijd tusschen menschen en de woeste dieren, die een minder gelukkigen stieren vechter uitfluiten en die genieten van sensatie als een paard door den stier wordt opengescheurd, als een mensch op het nippertje aan de gevaarlijke horens ontkomt, of als er steeds meer staven met weerhaken in het lichaam van het gemartelde dier worden gestooten Gewoonte, die eeuwen lang van geslacht op geslacht is overgegaan en die blind maakt voor misstanden welke anderen wel Half verblind staat de stier, die pas uit den donkeren stal is losgelaten, in het schelle licht van de arena. DE TOROS ORRIDAS Met een rooden lap lokt een der stieren vechters het dier van den picador, die door den stier van zijn paard is gestooten. zien, deze gewoonte zal een van de factoren zijn, welke men buiten Spanje niet uit het oog moet verliezen bij het beoordeelen van de stierenge vechten maar ook dan vraagt men zich af, waarom er tegenwoordig geen maatregelen tegen deze „sport" worden genomen. De stierengevechten moeten bij het volk wel erg in den smaak vallen, dat men tot dusver nog nooit gehoord heeft van succesvolle pogingen om ze af te schaffen. Ongeveer iedere stad vin eenig belang heeft een „Plaza de toros," waar honderden tot tienduizen den bezoekers plaats vinden. Het gevecht wordt begonnen door de lansruiters, de picadores, die met lansen den stier in den rug en de schouders steken, om de woede en woesten strijdlust van 't dier op te voeren. Zooals men weet is het geen zeldzaamheid dat de ruiters hun paarden niet tijdig buiten het bereik van den stier kunnen brengen, zoodat het geprikkelde dier met volle kracht zijn horens in het paardenlichaam stoot en het letterlijk uit Nicanor Villalto, een der beroemdste mat adores

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1934 | | pagina 4